انواع صافی کف پا

کف پای صاف مادرزادی

کودک با کف پای صاف به دنیا می آید یا هنگام تولد برای آن مستعد است. این نوع صافی کف پا بدون علامت و انعطاف پذیر است.منظور از انعطاف پذیر بودن آن است که قوس کف پا تا قبل از اعمال وزن روی پا وجود دارد.

کف پای صاف نوع اکتسابی

این نوع با مرور زمان، و نه در هنگام تولد، ایجاد می شود و به عوامل مختلفی چون نوع کفش کودک، وضعیت نشستن و خوابیدن او، جبران ناهنجاری های موجود در ساق و بالاتر، و گاهی پارگی لیگامان ها و تاندون های پا بستگی دارد.یعنی اگر کودک با پای صاف به دنیا نیامده باشد ،معلوم می شود این تغییر شکل را کسب کرده است .

ممکن است صافی کف پا فرایندی برای جبران سفت بودن تاندون آشیل باشد. به دنبال سفتی تاندون آشیل پا حالت پلانتار فلکشن پیدا می کند. حتی میزان کم پلانتار فلکشن هم موجب می شود، پای آن سمت بلند تر از طرف سالم به نظر برسد. بنابراین بدن سعی می کند این مشکل را با مسطح کردن قوس کف پا جبران کند تا بلندتر به نظر رسیدن پای مبتلا را پوشش دهد.

شایع ترین دلیل صافی اکتسابی کف پا اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی به عنوان تاندون اصلی محافظ قوس پا است. با اعمال مکرر نیرو روی این تاندون، مشکل تشدید می شود. به موازات رشد جسمی لیگامان ها و عضلات ضعیف شده، تمام وظایف مربوط به محافظت از قوس پا را به این تاندون واگذار می کنند.

این تاندون نمی تواند برای مدت طولانی تمام وزن را تحمل کند و به تدریج از پای در می  آید و به مسطح شدن قوس منجر می شود. در چنین مواردی صافی کف پا همراه با دردی است که به پشت مچ منتشر می شود و فرضیه ی اختلال عمل تاندون تیبیال خلفی را تایید می کند.

صافی کف پا در جوانان و نوجوانان

کف پای صاف در جوانان و نوجوانان نیز مشاهده می شود.یکی از علل این تغییر شکل،کوتاهی  عضلات نازک نی است.انحراف پاشنه به سمت خارج نیز می تواند باعث ایجاد صافی کف پا شود.تغییر شکل زانوی ضربدری نیز می تواند به عنوان عاملی در صافی کف پا شناخته شود.

صافی کف پا در بزرگسالان

این عارضه در بزرگسالان نیز مشاهده می شود که به صورت قابل ملاحظه ای در اثر کار افراد ایجاد می شود.برای مثال در مشاغلی نظیر آرایشگری،داندان پزشکی و…که فرد ساعات متوالی در حالت ایستاده کار می کند و منجر به فشار مداوم پا می شود،می تواند موجب صافی کف پا شود.از دیگر علل صافی کف پا در سنین بالا می توان به افزایش وزن اشاره کرد.همچنین با افزایش سن عضلات و رباط های نگهدارنده قوس های پا به مرور زمان دچار ضعف می شوند.

منبع:دکتر ریحانی

درمان و عوارض صافی کف پا

یکی از شایع ‌ترین مشکلات مربوط به پا که اکثر افراد با آن دست به گریبان هستند و گاهی بدون ‌آن که از این مشکل خبر داشته باشند، سال ‌ها با آن زندگی می‌ کنند، صافی کف پا است.این عارضه هم در کودکان و هم در افراد بالغ شایع است. حدود ۲۰ درصد از افراد بالغ دچار صافی کف پا هستند.

در این وضعیت، قوس پا در یک یا هر دو پا صاف است، در حالی که این قوس طبیعی در بیشتر افراد، فضایی را در قسمت داخلی پا شامل می ‌شود. البته ارتفاع این قوس در افراد مختلف فرق می ‌کند. کودکان در سنین پایین این قوس را ندارند. این قوس بین سنین ۳ تا ۱۰ سالگی کم کم ایجاد می ‌شود.

درمان صافی کف پا

صافی کف پا از نوع قابل انعطاف در اکثریت موارد ایجاد درد و یا ناراحتی نمیکند و نیازی به درمان ندارد.
مهمترین مشکلی که ممکن است در بیماران با صافی کف پای قابل انعطاف ایجاد شود درد کف پا بعد از راه پیمایی طولانی یا ورزش یا ایستادن به مدت طولانی است.

موثرترین درمان برای این افراد استفاده از کفشی است که کف آن از داخل قوس دارد. وقتی داخل یک کفش غیر استاندارد را نگاه میکنید میبینید کف آن از داخل کاملا صاف و مسطح است ولی در یک کفش با کیفیت مناسب داخل کف کفش قوس دارد به این ترتیب که کف کفش در قسمت وسط و داخل کمی برجسته تر است.

این برجستگی حتی در کسانی که کف پای طبیعی دارند به راحتی پا در موقع راه رفتن بسیار کمک میکند. این برجستگی کاملا در زیر قوس کف پا قرار گرفته و آنرا حمایت میکند و موجب میشود تا نیروی وزن بطور یکنواخت در کف پا توزیع شود.

پس بهترین و راحت ترین درمان کف پای صاف اسفاده از این کفش ها است. به اسم کفش و یا اینکه طبی یا غیر طبی است توجه نکنید. خودتان کف کفش را بررسی کنید و مطمئن شوید قوس ذکر شده را دارد.

عوارض صافی کف پا

صافی کف پا می تواند منجر به بروز عوارضی نظیر بروز التهاب در رباطهای کف پا ، التهاب زردپی آشیل و زردپی عضله خلفی استخوان درشت نی، شکستگی های فشاری در اندام تحتانی و ایجاد بافتهای مرده پوستی نابجا شود.

از آنجایی که صافی کف پا برروی نحوه قرار گیری سایر استخوانهای بدن نیز اثر می گذارد می تواند منجر به بروز درد در مچ پا ، زانوها و لگن شود.

منبع:دکتر حسین زاده. تبیان

دردهایی كه با كفش پاشنه بلند می‌آیند

 پاشنه كفش باید در بیشترین حالت 2.5 سانتی‌متر باشد؛ هر اندازه بیش از این، پاشنه بلند محسوب می‌شود و ممكن است عوارضی در برداشته باشد.

 یكی از مهم‌ترین مشكلات و عوارض كفش‌های پاشنه بلند، درد زیر انگشت دوم است. كفش پاشنه بلند موجب می‌شود كه به جلوی پا فشار وارد شده و محور وزن بدن روی انگشت شست قرار گیرد. در اثر انحراف شست پا، وزن بدن به انگشت دوم منتقل می‌شود كه این انگشت نیز قدرت نگه‌داری وزن را ندارد و زیر آن درد ایجاد می‌شود.

 مشكل دیگر كج شدن شست پا است. كفش پاشنه بلند پا را به حالت افتاده نگه می‌دارد و بیشتر این كفش‌ها نیز نوك تیزی دارند كه موجب می‌شود فشار وارد شده به انگشت شست، انگشت را به سمت خارج كج كرده و سمت داخل پا برجستگی ایجاد ‌شود كه حالت زشت و دردناكی پیدا می‌كند.

 كفش‌هایی كه سطح مقطع پاشنه آن‌ها ظریف باشد، موجب چرخیدن پا به سمت داخل یا خارج شده و این چرخیدن موجب آسیب رباط‌های پا می‌شود كه گاهی به گچ گرفتن نیاز دارد و دردهای مزمنی نیز همراه این عارضه هست.

یك كفش مناسب باید پاشنه‌ای كوتاه و پهن داشته باشد. پاشنه كفش باید دقیقا اندازه پاشنه پا باشند و هنگام استفاده، هیچ نقطه‌ای از پاشنه معلق نباشد و همه نقاط كف پا با سطح كفش تماس داشته باشد. سطح كفش نیز باید فرو رفته باشد تا از انحراف جانبی پا جلو گیری كند. 

کفش طبی و انواع کفی‌ های طبی

کفش طبی چیست؟

اصطلاحا کفش طبی به کفشی گفته می شود که در کارگاهی خاص، با تجویز پزشک و زیر نظر مهندسین ارتوپدی فنی ساخته شود.

بیمارانی هستند که به دلیل مشکلاتی از قبیل قطع عضو در ناحیه پا و یا قسمتی از پنجه و دیگر بیماری ها دچار دفورمیتی و ناهنجاری شده اند که استفاده این افراد از کفش طبی و کفی های مخصوص می تواند، کمک قابل توجهی را به این عزیزان بکند.

و اما کفش هایی که در بازار و مغازه های کفش فروشی موجود است و گاهی برای فروش بیشتر، نام کفش طبی روی آن ها می گذارند که ممکن است واقعیت نداشته باشد. بعضی از کفش ها که جدیدا در بازار یافت می شوند که به آن ها نیز کفش طبی گفته می شود، این کفش ها گرچه طبی نیستند ولی ساختار طبیعی پای سالم را رعایت کرده اند. این کفش ها فقط برای افراد سالم خوب هستند نه برای کسانی که با مشکلات و دمفورمیتی های شدید مواجهند.

کفی طبی چگونه ساخته می شود؟

امروزه در بسیاری از مراکز توانبخشی و کلینیک های ارتوپدی فنی ، با معاینه بالینی و لمس کف پا، مشاهده چگونگی راه رفتن و بر اساس تجربیات متخصص، کفی طبی برای افراد تهیه می شود.

در مراکز توانبخشی در کشورهای پیشرفته، اطلاعات شخص با استفاده از دستگاه های اندازه گیری نیرو و فشار کف پا در حالت حرکت و ایستاده دریافت و پردازش می شود.

کاربرد کفش ها و کفی های طبی در دفورمیتی ها

دفورمیتی ( بدشکلی) در ناحیه پا در اثر حوادث و بیماری ها عارض می شود و بیماران را با مشکلات زیادی در راه رفتن و زندگی روزمره دچار می کند حتی در کودکان و نوجوانان استفاده از این نوع کفش ها به اصلاح و درمان آنان می انجامد.

سن مناسب برای تهیه كفش های طبی

از سنین خردسالی باید پای كودك را با كفشی مناسب آشنا كرد تا او اولین گام هایش را درست بردارد. پای كودك گوشتی است، او نیاز به كفشی دارد كه پاشنه اش سفت و ساق دار باشد تا مچ پایش را بگیرد. بدین طریق كودك موقع راه رفتن محكم قدم برمی دارد. از نظر پزشكان متخصص استفاده از كفی طبی در افرادی كه تغییر شكل آن ها هنوز به صورت ثابت درنیامده است، مفید است. یعنی در كودكان با استفاده از كفی طبی می توان صافی كف پا، پای طاقدیسی، انحراف پاشنه و انحراف زانوها به طرفین را اصلاح كرد. در سنین بالاتر نیز كفی اثر نگهدارنده دارد.

برهمین اساس، افراد نیازمند به استفاده از كفی های طبی شامل موارد زیر می شوند:

1- افراد دارای ناهنجاری های متحرك، برای اصلاح (صافی کف پا در كودكان).

2- افراد دارای ناهنجاری های ثابت برای كاهش درد و توزیع فشار.

3- افراد دارای پاهای دردناك برای كاهش درد (خار پاشنه و التهاب كیسه زلالی زیرپاشنه).

4- برای جلوگیری از تغییر شكل پا. اگر این كفی ها برای كودكان در سنین 7 تا 12 سال كه كف پای آن ها درحال شكل گیری است، مورد استفاده قرار گیرد حاصل آن برخورداری از كف پایی استاندارد تا آخر عمر است. به علاوه این كفی ها درباره زنان باردار كه در یك دوره 6 ماهه با اضافه وزن تحمیلی روبه رو هستند، توصیه می شود.