علل صرع در سالمندان

بر خلاف بالغین جوان که بیشترین علت تشنج آنها ناشناخته و ایدیوپاتیک می باشد و علت خاصی برای آن یافت نمی شود(۸۴ درصد)، برای تشنج هایی در سنین بالای ۶۵ سال،در بیشتر موارد (۵۲درصد)، علل مشخصی را می توان برای این عارضه پیدا کرد.

این علل به ترتیب شروع عبارتند از : ضایعات عروق مغزی (سکته مغزی)، بیماری های تحلیل برنده مغزی مانند زوال عقل (آلزایمر)، ضربه های مغزی، تومورهای مغزی و عفونت های مغزی، دلیل اینکه در تعداد بسیاری از سالمندان(۴۸ درصد) نمی توان دلیل مشخصی برای صرع پیدا کرد، ایدیوپاتیک این احتمال را مطرح می کند که تغییرات وابسته به سن در مغز،منجر به پایین آمدن آستانه تحریک پذیری برای تشنج می گردد .


درمان صرع در سالمندان

می دانیم که پزشکان برای درمان اپی لپسی داروهای ضد اپی لپسی را تجویز می کنند ، این داروها در پیشگیری یا کاهش فرکانس تشنج بسیار موغف هستند ولی به دلیل تغییر در راه های جذب، میزان انتشار در بافت های مختلف بدن، میزان اتصال به پروتئین های سرم، متابولیسم و دفع دارو ها، در سنین سالمندی غالباً مقادیر کمتری از داروها تجویز می شوند.

سالمندان اغلب نیاز به مصرف سایر داروها به دلیل دیگر بیماری ها دارند، لذا لازم است پزشک خود را از تمامی داروهایی که مصرف می کنند مطلع سازند.


انواع صرع در سالمندان

صرع می تواند به اشکال متفاوت از جمله اختلال هوشیاری، حملات تشنجی و لرزش اندام ها خود را نشان دهد، معمولاً حملات طولانی مدت نیستند و یک یا دو دقیقه طول کشیده و سپس قطع می شوند. در ۴۴ درصد موارد تشنج در سالمندان از انواع ژنرالیزه است، ۵۶% از انواع آن با شروع کانونی، خصوصاً نوع حرکتی می باشند، دراین موارد احتمال اینکه علت خاصی برای تشنج یافت شود بیشتر است.