در رفتگی مادرزادی لگن


مفصل لگن (جائی كه استخوان ران به لگن متصل می‌شود) جزء حساسترین مفاصل كودك است. این مفصل ممكن است بعلت عوامل مختلفی دچار اختلال شود و تشكیل و تكامل آن با مشكل مواجه شود. موقع تولد خصوصاً در كودكانی كه دو قلو هستند و یا با پا بدنیا می‌آیند یا اختلالات ژنتیكی دارند ممكن است این مفصل شل‌تر از حد معمول باشد یا در رفتگی داشته باشد. به هرگونه تغییری در فرم لگن كودك، رانهای كودك، اختلالات در سرپا ایستادن كودك، بی‌قراری موقع تعویض پوشك كودك، محدودیت حركت لگن، خصوصاً در ۶ ماه اول تولد باید جداً توجه شود. خوشبختانه امروزه با سونوگرافی دقیق مفصل لگن بدون هیچ گونه اشعه‌ای می‌توان وضعیت لگن را بررسی كرد و در صورتی كه دررفتگی یا اختلال در مفصل باشد براحتی تشخیص داد و درمان كرد.


چنانچه مفصل لگن دررفتگی داشته باشد یا نیمه درفته باشد و باسونوگرافی مشخص شود؛ اولاً به هیچ وجه نباید قنداق شود ثانیاً با استفاده از پوشك مناسب فاصله دوران كودك را بیشتر كردن تا مفصل به راحتی در جای طبیعی خود قرار گیرد. در صورت شدت ضایعه از همان موقع تولد با استفاده از وسایل ارتوپدی مخصوص مفصل در وضعیت نرمال قرار می‌گیرد. دقت در استفاده از این ابزار ارتوپدی باعث جلوگیری از اعمال جرمی خیلی سنگین بر روی مفصل می‌شود با تشخیص به موقع و استفاده از وسایل ساده به راحتی می‌توان از ایجاد عوارض آن اشكال در راه رفتن كودك جلوگیری شود. چنانچه این مرحله با تأخیر انجام شود و یا در تشخیص داده شود موقع راه افتادن كودك مشكلات بعدی شروع می‌شود و هر چه دیرتر درمان شود به اعمال جراحی پیچیده‌تری نیاز است، كه ممكن است نهایتاً نیز نتواند بطور كامل مشكل را برطرف كند.


منبع:ویستا