علائم التهاب مفصل ساکروایلیاک:

مهمترین علامت التهاب و اشکال در مفصل ساکروایلیاک درد است. این درد میتواند در پایین کمر، در پشت لگن و باسن، در کشاله ران و جلوی لگن و حتی درد درجلوی ران احساس شود.درداین بیماران با نشستن طولانی مدت بیشتر میشود. 
وقتی بیمار در حالت خوابیده به روی شانه میخواند شدت درد افزایش پیدا میکند. بیمار در پایین کمر احساس خشکی کرده و این خشکی بخصوص صبح ها بعد از برخاستن از خواب و بعد از اینکه بیمار مدت طولانی نشسته و میخواهد بلند شود احساس میشود.

در مواردی که منشا درد لگن و کمر در  مفصل ساکروایلیاک است پزشک معالج با انجام معاینات خاصی مفصل را تحت فشار قرار میدهد. با اعمال فشار به مفصل درد بیمار افزایش پیدا میکند و این افزایش درد میتواند نشانه ای باشد از اینکه منشا در   مفصل ساکروایلیاک است.

همانطور که گفته شد التهاب مفصل ساکروایلیاک علل متفاوتی دارد و تشخیص هر کدام از این علل با آزمایشات و بررسی های تصویربرداری خاصی امکانپذیر است. 
در مواردی که پزشک معالج در مورد منشا در لگن و کمر مشکوک باشد تست بالینی خاصی را انجام میدهد بدین صورت که مقداری ماده بیحس کننده موضعی را در درون مفصل ساکروایلیاک تزریق میکند. در صورتیکه منشا درد، مفصل ساکروایلیاک باشد درد بیمار موقتا از بین میرود.

درمان التهاب مفصل ساکروایلیاک:

مهمترین اقدامات درمانی در مورد التهاب مفصل ساکروایلیاک عبارتند از

• کاهش فعالیت های شدید بدنی یا ورزشی

• استفاده از گرمای موضعی

• استفاده از داروهای ضد التهاب و ضد درد

• خوابیدن بر روی شانه طرف مقابل درد و گذاشتن بالشت بین دو زانو

• انجام نرمش های کششی برای رباط های اطراف مفصل و نرمش های  تقویتی برای عضلات
• انجام تزریق کورتیکواستروئید در مفصل ساکروایلیاک یا بلوک ساکروایلیاک

• در مواردی که درد بیمار به هیچ یک از اقدامات فوق پاسخ ندهد پزشک ارتوپد اقدام به جوش دان مفصل ساکروایلیاک میکند یعنی با انجام عمل جراحی استخوان های ساکروم و ایلیاک را به یکدیگر متصل میکند.