آزاد سازی عصب (نورولیز)

آزاد سازی عصب یا نورولیز یکی از تکنیک های جرَاحی ست که می توان از آن برای آسیب های ناشی از وارد شدن فشار بر اعصاب –مانند " سندروم کارپال تونل ، سندروم کوبیتال تونل" و "سندروم تارسال تونل" استفاده کرد.
نورولیز نوعی عمل جراحی است که در آن چسبندگی عصب به بافت های اطراف آزاد میشود. در بعضی حالات به علت ضربه، تورم، عفونت یا علل دیگر عصب به بافت های اطراف خود چسبیده و این چسبندگی عصب را تحت کشش بیش از حد قرار داده و در کارکرد آن ایجاد اشکال میکند. عمل جراحی نورولیز در این موارد میتواند عصب را از بافت های اطراف جدا کند.
نورولیز به نوع دیگری ار جراحی هم میگویند که در آن عصب از بین برده میشود. از بین بردن عصب معمولا برای درمان دردهای شدید و مزمن غیر قابل کنترل کاربرد دارد. از این روش درمانی بیشتر در بیماران سرطانی استفاده میشود.
آسیب های عصبی ناشی از وارد شدن فشار در بازو یا ساق پا می توانند موجب گزگز، کرختی درد یا حتََی فلج شوند. این نقاط فشارنده بر عصب آسیب می رسانند. برای درمان آسیب های فشارنده جرَاح باند یا منطقه ی تنگ شده ای را که موجب فشار بر عصب می شود را قطع می کند.
این گونه مناطق فشار اثر باز دارنده بر رژنرسانس عصب پس از آسیب های شدید دارند . بتدریج که عصب رشد می کند و می خواهد به حال گذشته ی خود باز گردد این "نقاط فشاری" در دست یا پا ، ممکن است موجب قطع بعضی آکسون ها شوند یا از ادامه ی سیر آنها به سمت عضله ی فلج شده ممانعت کنند.
اغلب اوقات این ممانعت ها موجب "نشانه ی تینل می شود که دق کردن روی ناحیه فشار سبب حالت شبه گزگز در این نقاط می شود. اگر بهبود عصب کند شده باشد و این نشانه ها به وجودآمده باشند آزاد کردن عصب بیشترین احتمال بهبود بعدی را فراهم می کند جرَاح ممکن است روش انتقال تاندون ، انتقال عصب، پیوند عصب، آزاد سازی عصب یا درمان های دیگر را انتخاب کند. انتخاب جرَاح بر اساس شرایط بیمار و تکنیکی است که بیشترین احتمال بهبود را داشته باشد.
دکتر لیلا بیدکی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی