بیماری دکرون یا تاندنیت دکرون

بیماری دکرون یا تاندنیت دکرون De Quervain’s Tendinitis (دِکُروَن) بیماری تاندون ها و غلاف تاندون های اطراف مچ دست است. در این بیماری به علت التهاب ایجاد شده، حرکت تاندون در درون غلاف آن دردناک میشود.

 آناتومی مچ دست

حرکت مفصل شست دست به توسط تاندون هایی انجام میشود. تاندون ها بافت هایی به شکل طناب هستند که بین عضله و استخوان قرار میگیرند. با انقباض عضله، تاندون کشیده میشود و استخوان و مفصل هم حرکت میکنند. طول تاندون ها متفاوت بوده و از چند میلیمتر تا حتی 25 سانتیمتر هم میرسند. تاندون ها در طول مسیرشان گاهی از روی استخوان ها و مفاصلی عبور میکنند. برای محافظت از تاندون در بعضی از محل ها و در روی استخوان تونل هایی از بافتی شبیه پرده درست شده است که تاندون از داخل این تونل ها عبور میکند. به این تونل ها غلاف تاندون یا پولی Pulley میگویند.

 سطح داخلی این غلاف ها از لایه بسیار ظریف دیگری بنام لایه سینوویال Synovial layer پوشیده شده که مایع لزجی به نام مایع سینوویال Synovial fluid را ترشح میکند. این مایع سطح بین تونل و تاندون را لغزنده کرده و موجب میشود تا تاندون به راحتی و با کمترین مقاومت در داخل تونل به جلو و عقب حرکت کند.

گاهی بعضی تاندون ها و غلاف آنها به عللی متورم میشوند. در این حالات حرکت تاندون در داخل غلاف به سختی و با درد انجام میشود. در بیماری دکرون تاندون هایی که از مچ دست عبور کرده و به شست میرسند و کارشان حرکت دادن شست است دچار این مشکل میشوند. در این بیماری تاندون عضله اکستانسور کوتاه شست Extensor pollicis brevis و دور کننده بلند شست Abductor pollicis longus دچار التهاب و کلفتی شده و حرکت آنها در داخل غلاف تاندون مشکل و دردناک میشود.

معمولاً علت بیماری دکرون حرکت زیاد مچ دست است که موجب التهاب تاندون های شست و غلاف آنها میشود. گاهی این عارضه در آرتریت روماتوئید یا در حین بارداری دیده میشود. بیماری معمولاً در خانم های میانسال بروز میکند.

علائم بیماری دکرون

• درد مچ دست : درد شایعترین علامت این بیماری است. درد در سطح خارجی مچ دست یعنی در طرفی که شست قرار دارد احساس میشود. این درد ممکن است به ساعد هم انتشار پیدا کند. درد با حرکت مچ دست و یا حرکت شست تشدید میشود. این شدید شدن درد در حرکاتی مثل چرخاندن دست یا مشت کردن یا گرفتن اجسام بوجود میاید.

• تورم : ورم در مچ دست و در طرفی که شست قرار دارد دیده میشود. این تورم در محل غلاف تاندون تحریک شده است.

• صدا دادن : یک احساس تقه یا خرخر در موقع حرکت دادن مچ دست یا شست به توسط فرد احساس میشود.

• محدودیت حرکت : حرکت شست و مچ دست به علت درد محدود میشود.

                                        در این تصویر محل برجسته شدن تاندون کاملا مشخص است                                               

تشخیص بیماری دکرون

تست فینکل اشتاین Finkelstein test از علائم بیماری دکرون است. در این تست بیمار شست خود را با انگشتان دیگر میگیرد و پزشک به آرامی مچ دست بیمار را به طرف استخوان اولنا خم میکند. با این کار تاندون تحت کشش قرار گرفته و درد بیمار بیشتر میشود

روش دیگر معاینه اینست که پزشک از بیمار میخواهد شست خود را ابداکت کرده یا به زبان دیگر از بقیه انگشتان دور کند. در همین حال پزشک با دست خود مانع از ابداکت شدن انگشت شست بیمار میشود. سعی بیمار در ابداکت کردن شست بر علیه مقاومت دست پزشک موجب بروز درد در بالای مچ دست میشود.

 

      

 

درمان بیماری دکرون

مهمترین روش های استفاده شده عبارتست از

• تغییر رفتار : کارهایی را که موجب درد میشود کمتر انجام میدهیم تا درد کمتر شود.

• گرم کردن : با گرم نگاه داشتن مچ دست بطور مثال با استفاده از یک مچ بند کشی میتوان درد را کاهش داد.

• دارو : استفاده ازداروهای ضد التهابی مانند سلکوکسیب یا پیروکسیکاممیتواند التهاب و درد را کم کند.

• آتل یا اسپلینت : در این روش مچ دست بیمار بمدت چند هفته در یک اسپلینت یا با یکگچ کوتاه بیحرکت میشود. این کاهش حرکت موجب میشود تا سایش تاندون در داخل غلاف کمتر شده و درد و تورم کاهش میابد.

• تزریق : گاهی پزشک از تزریق کورتیکوستروئید در غلاف تاندون برای کاهش تورم و درد استفاده میکند.

• جراحی : اگر درد با انجام اقدامات ذکر شده خوب نشود پزشک معالج ارتوپد ممکن است تصمیم به جراحی بگیرد. درمان جراحی شامل برش روی غلاف تاندون است بطوریکه تونل باز شود و تاندون دیگر به توسط غلافی احاطه نشود.

منبع:اسپرت بلوگفا

آرتروز یا ساییدگی مچ دست چیست

  آرتروز Arthrosis یا استئوآرتریت Osteoarthritis همان ساییدگی سطوح مفصلی است. این بدان معنا است که غضروفی که روی استخوان های تشکیل دهنده مفصل را پوشانیده بتدریج خراب و ساییده میشود. این بیماری میتواند در بسیاری از مفاصل بدن ایجاد شود که یکی از آنها مچ دست است.

آناتومی

   

  مچ دست یکی از پیچیده ترین مفاصل بدن بوده و مجموعه ای از مفاصل متعدد است که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. کنار هم قرار گرفتن استخوان های متعدد و تشکیل مفاصل بین آنها موجب میشود تا ما بتوانیم دست خود را در بسیاری جهات حرکت داده و بتوانیم اجسام را به راحتی در دست بگیریم.

مچ دست از کنار هم قرار گرفتن هشت استخوان کوچک تشکیل شده است که به آنها استخوان ها یا استخوانچه های کارپ Carpal bones میگویند. این هشت استخوانچه در بین استخوان های ساعد و استخوان های کف دست قرار گرفته اند. هر استخوانچه مچ دست با دیگر استخوانچه های اطراف خود مفصل میشود. پس قسمت زیادی از سطح این استخوانچه ها از غضروف مفصلی پوشیده شده است.

این غضروف مفصلی موجب میشود تا استخوانچه ها بهتر در کنار هم حرکت کنند و همچنین نقش جذب کننده ضربات شدیدی که به مچ دست وارد میشود را هم دارد. استخوانچه های مچ دست به توسط رباط هایی به یکدیگر و به استخوان های ساعد و کف دست متصل میشوند.

 

علت آرتروز مچ دست چیست

شایعترین علت آرتروز و ساییدگی مفصل مچ است ضرباتی است که به آن وارد میشود.

آسیب های وارده به مچ دست بدنبال ضربه ممکن است بصورت شکستگی باشد. گرچه اکثر این شکستگی ها بدون مشکل خاصی جوش میخورند گاهی اوقات این جوش خوردگی با مشکلاتی همراه میشود. شکستگی ممکن است بصورت کامل جوش نخورد و یا کج جوش بخورد. هر کدام از این عوامل موجب ناهمواری در سطح مفصل میشوند و این ناهمواری به مرور زمان موجب ساییده شدن سطوح ناهموار مفصلی به هم و خراشیده شدن و ساییده شدن غضروف مفصلی میشود.

گاهی اوقات بدنبال ضربات وارده به مچ دست رباط های آن دچاره پارگی میشوند. اگر این پارگی ها به درستی ترمیم نیابند مفصل دچار ناپایداری شده و در یک مفصل ناپایدار توزیع نیروها متعادل نخواهد بود. نتیجه اینست که به قسمت های خاصی از مفصل یروهای بیشتری وارد میشود که موجب آسیب غضروف و ساییدگی مفصلی میگردد.

گاهی اوقات بدنبال ضربات وارده به مفصل غضروف دچار آسیب میشود. سطح آن خراشیده شده و یا ریش ریش میشود. لهیده شده و یا حتی تکه ای از آن کنده شده و به درون فضای مفصلی میفتد. این آسیب ها در صورت عدم درمان مناسب میتوانند در دراز مدت موجب خراب شدن بیشتر غضروف و بروز ساییدگی مفصلی شوند.

علائم آرتروز و ساییدگی مفصل مچ دست چیست

مهمترین علامت ساییدگی مفصل مچ دست درد آن است. این در در ابتدا فقط در موقع انجام فعالیت های سنگین بدنی مانند بلند کردن اشیاء سنگین ایجاد میشود. با شدت یافتن بیماری، درد حتی در حین انجام فعالیت های سبک هم ایجاد میشود. این درد معمولا در شروع انجام فعالیت بدنی است و بعد از گذشت چند دقیقه کاهش یافته یا کاملا از بین میرود. با اتمام فعالیت بدنی و سرد شدن بدن درد دوباره شروع میشود. در حالات شدیدتر بیماری درد حتی در حالت استراحت هم احساس میشود.

تورم مچ دست ناشی از آرتروز و ساییدگی	تصویر رادیوگرافی آرتروز مچ دست کاهش فاصله مفصلی، افزایش تراکم استخوان و ایجاد استخوان اضافه را نشان میدهد

 از دیگر علائم ساییدگی مفصل مچ دست تورم آن است. خشک شدن و محدودیت حرکتی در مچ دست و صدا دادن آن در حین حرکت هم در موارد شدیدتر شدن بیماری ایجاد میشود.

منبع:ایران ارتوپد

آناتومی مچ دست - عروق و اعصاب

سه عصب مهم بعد از عبور از ساعد از مچ هم عبور کرده و به دست میرسند. این سه عصب عبارتند از

 

عصب رادیال Radial nerve

 

این عصب در سمت استخوان رادیوس یا زند زبرین است و موجب حس قسمتی از پشت دست میشود.   

 

عصب مدیان Median nerve

این عصب از کانال مچ دست عبور کرده و موجب حس قسمت کف دستی انگشتان شست و سبابه و وسطی میشود. عصب مدیان همچنین پیام های حرکتی مغز را به دسته ای از عضلات کف دست میرسانند.

    

 

عصب اولنار Ulnar nerve

این عصب موجب حس قسمت کف دستی انگشت کوچک دست میشود و پیام های عصبی مغز برای حرکت دادن عضلات کف دست را هم به آنها میرساند.

   

 

مهم ترین عروقی که از مچ دست عبور میکنند شریان ها و وریدهای رادیال و اولنار هستند. شریان رادیال در سطح ولار مچ دست و در طرف استخوان رادیال قرار دارد. این همان شریانی است که در موقع حس نبض مچ دست از آن استفاده میشود. شریان اولنار هم در سطح ولار مچ دست و در طرفی است که استخوان اولنا قرار گرفته است. شریان اولنار از درون کانال گویان عبور میکند.

 

عصب های مدیان و اولنار از سطح قدامی مچ دست عبور کرده و به کف دست میرسند

منبع: ایران ارتوپد

رباط عرضی و کانال کارپ و تاندون های جلوی مچ دست

رباط عرضی مچ Transverse carpal ligament که به آن فلکسور رتیناکولوم Flexor retinaculum هم میگویند یک نوار بافتی پهن و محکم است که در سطح ولار استخوان های مچ قرار گرفته است.

استخوان های مچ دست یا کارپ طوری کنار هم قرار گرفته اند که یک قوس را دست میکنند. تقعر این قوس به سمت قدام یا کف دستی است. رباط عرضی مچ از دو طرف یه این قوس میچسبد و در واقع سقفی برای آن درست میکند. بدین ترتیب یک تونل یا کانال درست میشود که در یک طرف آن استخوان های مچ دست یا کارپ قرار گرفته و در طرف دیگر آن این رباط وجود دارد. به این تونل، کانال مچ دستی یا کانال کارپ Carpal canal یا Carpal tunnel میگویند.

 

 

رباط عرضی مچ دست در طرف داخل یا مدیال به استخوانچه های همیت و پیزیفورم میچسبد و در طرف خارج یا لترال به استخوانچه های اسکافویید و تراپزیوم میچسبد. تعداد 9 تاندون فلکسور یا خم کننده انگشتان ( 4 فلکسور سطحی و 4 فلکسور عمقی انگشتان و یک فلکسور بلند شست) همراه با عصب مدیان از داخل این کانال عبور کرده و به کف دست میرسند. در سندروم کانال کارپ به علت تنگ شدن فضای این کانال، عصب مدیان تحت فشار قرار گرفته و علائمی را ایجاد میکند.

اطراف تاندون های های فلکسور عمقی و سطحی و فلکسور شست در حین عبور از کانال کارپ غلاف سینوویال مانند آنچه در مورد تاندون های اکستانسور گفته شد وجود دارد. به این غلاف های سینوویال در ناحیه مچ، بورس هم میگویند. در سطح ولار یا قدامی مچ دست دو بورس وجود دارد. بورس اولنار که در طرف استخوان اولنا است و تاندون های فلکسور سطحی و عمقی انگشتان از آن عبور میکنند و بورس رادیال که در طرف استخوان رادیوس بوده و به دور تاندون فلکسور بلند شست قرار گرفته است.

	عصب مدیان همراه با تاندون های فلکسور سطحی و عمقی  (به همراه غلاف آنها) از زیر رباط عرضی مچ دست عبور میکنند

 

در سطح مقطع مچ دست استخوان های کارپ و کانال کارپ و محتویات آن دیده میشوند	تاندون های فلکسور سطحی و عمقی انگشتان     در حین عبور از داخل تونل کارپ در داخل دو غلاف                  سینوویال یا بورس قرار میگیرند

منبع: ایران ارتوپد

تاندون های پشت مچ دست

رباط پشتی مچ دست Dorsal carpal ligament یا اکستانسور رتیناکولوم Extensor retinaculum بک نوار بافتی پهن و محکم است که در سطح پشتی مچ دست قرار گرفته است. البته کلفتی و محکمی این نوار از فلکسور رتیناکولوم کمتر است. این رباط در طرف خارج یا لترال به لبه بیرونی استخوان رادیوس کمی بالاتر ار سطح مفصلی میچسبد و در طرف داخل به استخوان چه های تری کتروم و پیزیفورم متصل میگردد.

تاندون های اکستانسور انگشتان و شست دست از زیر این رباط عبور میکنند. همانطور که میدانیم در انتهای پایینی عضلات ساعد بافت های طناب مانندی وجود دارد که عضلات از طریق آنها به استخوان ها متصل شده و موجب حرکت آنها میشوند. وظیفه اکستانسور رتیناکولوم اینست که تاندون های اکستانسور را مانند یک کمربند نزدیک به مچ دست نگه دارد. اگر این رباط وجود نداشته باشد در هنگامی که مچ دست به پشت حرکت میکند ( حرکت دورسی فلکشن) تاندون های اکستانسور انگشتان از استخوان های مچ دست فاصله میگیرند.

 

             
         اکستانسور رتیناکولوم در پشت مچ دست بر روی غلاف تاندون های اکستانسور (به رنگ آبی)
     
     

  اکستانسور رتیناکولوم در پشت دست در بعضی نقاط به استخوان زیر خود میچسبد و بدین طریق شش تونل مجزا یا شش کمپارتمان مجزا را درست میکند این کمپارتمان ها از بیرون به داخل یعنی از طرف شست به انگشت کوچک نام گذاری میشوند پس اولین کمپارتمان بر روی استخوان رادیوس و در طرف شست و ششمین آها در طرف اولنا و انگشت کوچک است.

این شش کمپارتمان عیارتند از :

• کمپارتمان اول : تاندون های اکستانسور کوتاه شست و ابدکتور بلند شست از داخل تونل این کمپارتمان عبور میکنند.

• کمپارتمان دوم : تاندون های اکستانسور مچ دست در طرف رادیال بلند و کوتاه از داخل تونل این کمپارتمان عبور میکنند.

• کمپارتمان سوم : تاندون اکستانسور بلند شست از داخل تونل این کمپارتمان عبور میکند.

• کمپارتمان چهارم : تاندون های اکستانسور سبابه و اکستانسور انگشتان از داخل تونل این کمپارتمان عبور میکنند.

• کمپارتمان پنجم : تاندون اکستانسور انگشن کوچک از داخل تونل این کمپارتمان عبور میکند.

• کمپارتمان ششم : تاندون اکستانسور مچ دست در طرف اولنا از داخل تونل این کمپارتمان عبور میکند.

دو کمپارتمان 5 و 6 بر روی استخوان اولنا قرار دارند.

دور تا دور این تاندون ها در حین عبور از داخل این تونل ها را دو لایه بافتی نازک از جنس سینوویوم مانند دو لوله فرا گرفته که در بین این دو لایه مایع سینوویال وجود دارد. این ساختمان را غلاف سینوویال میگویند و وظیفه آن کم کردن اصطکاک بین تاندون و کمپارتمانی که از درون آن عبور میکند است. این غلاف سینوویال در قبل و بعد از اکستانسور رتیناکولوم هم تا چند سانتیمتر با تاندون همراه باقی میماند

  

منبع: ایران ارتوپد

آناتومی مچ دست - سطوح و حرکات

به سطح جلویی یا قدامی یا آنتریور Anterior مچ دست سطح ولار Volar هم میگویند. این همان سطحی است که در طرف کف دست قرار دارد.
به سطح پشتی یا خلفی یا پوستریور Posterior مچ دست سطح دورسال Dorsal هم میگویند. این همان سطحی است که در طرف پشت دست قرار دارد.

مهم ترین حرکات مچ دست عبارتند از

 

خم شدن یا پالمار فلکشن Palmar flexion

(پالمار فلِکشِن) در این حرکت کف دست به سمت آرنج و بازو حرکت میکند.
       

 

باز شدن یا اکستنشن Extension یا دورسی فلکشن Dorsiflexion

(دورسی فلِکشِن) حرکت عکس فلکشن را میگویند. وقتی میخواهید بلند شوید و کف دست خود را بر روی سطحی قرار میدهید تا به بلند شدن خود کمک کنید مچ دست شما در واقع حرکت اکستنشن را انجام داده است. مجموع خم شدن و باز شدن مچ دست در یک دامنه حرکتی حدود 170 درجه صورت میگیرد.

 

ابداکشن Abduction یا انحراف به سمت رادیال یا Radial deviation

در این حرکت مچ دست طوری به یک سمت منحرف میشود که شست به سمت استخوان رادیال یا زند زبرین نزدیک میشود. در سلام نظامی به صورتی که کف دست به سمت جلو باشد در واقع این حرکت انجام میشود. میزان ابداکشن مچ دست بطور طبیعی 15 درجه است.

       

 

ادداکشن Adduction یا انحراف به سمت اولنا Ulnar deviation

در این حرکت مچ دست طوری به یک سمت منحرف میشود که انگشت کوچک دست به سمت استخوان اولنا یا زند زیرین نزدیک میشود. میزان ادداکشن مچ دست بطور طبیعی 40 درجه است.

 

چرخش به بیرون یا سوپینیشن Supination

(سوپینِیشِن) وقتی دست خود را بلند کرده و کف دست خود را به سمت آسمان میگیریم در واقع این حرکت را انجام داده ایم.

 

چرخش به داخل یا پرونیشن Pronation

(پرونِیشِن)  وقتی کف دست خود را بر روی زمین قرار میدهیم در واقع این حرکت را انجام داده ایم.

 

 

 
 

منبع: ایران ارتوپد

آناتومی مچ دست - رباط

مچ دست از کنار هم قرار گرفتن سطح مفصلی پایینی استخوان های رادیوس و اولنا ( زند زیرین و زبرین) از یک طرف و استخوان های کارپ از طرف دیگر درست شده و ساعد را به دست متصل میکند. این ناحیه از مفاصل بسیاز زیادی تشکیل شده است.

استخوان های تشکیل دهنده مفصل مچ دست به وسیله نوارهای محکم بافتی به نام رباط یا لیگامان Ligament به هم متصل میشوند پس مچ دست لیگامان های زیادی دارد ولی چند تای آنها از بقیه مهم ترند که عبارتند از :

 

• لیگامان کلترال (جانبی) خارجی یا کلترال رادیال Lateral collateral ligament : این رباط از طرف بالا به لبه پایینی و مفصلی استخوان رادیوس متصل شده و در پایین به استخوان اسکافویید متصل میشود.

• لیگامان کلترال (جانبی) داخلی یا کلترال اولنار Medial collateral ligament : این رباط از بالا به قسمت پایینی استخوان اولنا متصل شده و در پایین به تری کتروم و پیزیفورم میچسبد.

 

• لیگامان رادیوکارپال قدامی Anterior radiocarpal ligament : این رباط در قسمت قدامی یا کف دستی مچ قرار داشته و استخوان رادیوس یا زند بالایی را به قسمت قدامی یا کف دستی استخوانچه های کارپ متصل میکند.

   

             

           در تصویر بالا رباط جانبی اولنار دیده میشود که
               از انتهای پایینی استخوان اولنا به پایین میرود

• لیگامان رادیوکارپال خلفی Posterior radiocarpal ligament : این رباط در قسمت خلفی یا پشت دستی مچ قرار داشته و استخوان رادیوس یا زند بالایی را به قسمت پشتی استخوانچه های کارپ متصل میکند.

• لیگامان اولنوکارپال قدامی Anterior ulnocarpal ligament : این رباط در قسمت قدامی یا کف دستی مچ قرار داشته و استخوان اولنا یا زند پایینی را به قسمت قدامی یا کف دستی استخوانچه های کارپ متصل میکند.

• لیگامان های بین استخوانچه ها یا اینترکارپال Intercarpal ligaments : این رباط ها بین استخوانچه های کارپ قرار گرفتع و آنها را به هم متصل میکند.

• لیگامان های کارپومتاکارپ Carpometacarpal ligaments : این رباط ها استخوانچه های ردیف دیستال کارپ را به استخوان های کف دستی یا متاکارپ متصل میکند.

 

 منبع: ایران ارتوپد

 

آناتومی مچ دست - استخوان و مفصل

مچ دست از کنار هم قرار گرفتن سطح مفصلی پایینی استخوان های رادیوس و اولنا( زند زیرین و زبرین) از یک طرف و استخوان های کارپ از طرف دیگر درست شده و ساعد را به دست متصل میکند. این ناحیه از مفاصل بسیار زیادی تشکیل شده است که عبارتند از

• مفصل رادیواولنار پایینی Distal radioulnar joint  مفصل بین انتهای پایینی استخوان های رادیوس و اولنا

• مفصل رادیوکارپال Radiocarpal joint  مفصل بین انتهای پایینی استخوان رادیوس و استخوانچه های کارپ

• مفصل اولنوکارپال Ulnocarpal joint  مفصل بین انتهای پایینی استخوان اولنا و استخوانچه های کارپ

• مفاصل اینترکارپال Intercarpal joint  مفاصل بین استخوانچه ها مفاصل بین ردیف دیستال استخوانچه های کارپ و استخوان های متاکارپ در کف دست
  

تصویر بالا مفاصل مچ دست را به تفکیک نشان میدهد

مچ دست یا کارپ Carpus از کنار هم قرار گرفتن هشت استخوان درست شده است که به آنها استخوان های کارپ Carpal bones میگویند. استخوان های کارپ در دو ردیف قرار گرفته اند. ردیفی که نزدیک استخوان های ساعد هستند و به آنها ردیف بالایی یا پرگزیمال Proximal row میگویند و ردیفی که نزدیک به استخوان های کف دست قرار گرفته و به آن ردیف پایینی یا دیستال Distal row میگویند.

 

پنج استخوان کف دستی متناظر با پنج انگشت وجود دارد که به آنها متاکارپ Metacarp میگویند. استخوان های ردیف دیستال کارپ با استخوان های متاکارپ مفصل میشوند.

در ردیف پرگزیمال چهار استخوانچه وجود دارد که بترتیب از طرف شست به طرف انگشت کوچک عبارتند از اسکافویید Scaphoid ، لونیت Lunate ، تری کتروم Triquetrum و پیزیفورم Pisiform . در ردیف دیستال هم چهار استخوانچه قرار دارد که بترتیب از طرف شست به طرف انگشت کوچک عبارتند از تراپزیوم Trapezium ، تراپزویید Trapezoid ، کاپیتیت Capitate و همیت Hamate . استخوان های کارپ طوری در کنار هم قرار گرفته اند که یک قوس را درست میکنند. تقعر این قوس به سمت قدام یا کف دستی است.

استخوان رادیوس یا زند زبرین ( این استخوان در همان طرفی شست قرار دارد) در قسمت های پایین و نزدیک به مچ کلفت و پهن شده و بیشتر ردیف پرگزیمال استخوان های کارپ در واقع در کنار سطح مفصلی استخوان رادیوس قرار گرفته و با آن مفصل میشوند. استخوان اولنا یا زند زیرین ( این استخوان در همان طرف انگشت کوچک دست قرار دارد) در قسمت های پایین و نزدیک به مچ باریک میشود و فقط با تعداد اندکی از استخوان های کارپ مفصل میشود.

 

      مفصل پایینی بین رادیوس و اولنا
    به رنگ قرمز نشان داده شده است

             استخوانچه های کارپ با یکدیگر مفصل میشوند

 

سطح کناری هر کدام از استخوان های کارپ ( به این استخوان ها استخوانچه هم میگویند) از غضروف پوشیده شده تا بتواند با استخوان کناری خود مفصل شود.

منبع: ایران ارتوپد