درمان،تشخیص و علائم روماتیسم مفصلی

روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن می شود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت می تواند موجب تخریب مفصل شود. از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا می شود. روماتیسم مفصلی می تواند زمینه خانوادگی داشته باشد.

علائم روماتیسم مفصلی

• برجستگی های گرد در زیر پوست انگشت یا آرنج

• برجستگی های نرم در پشت دست که با حرکت انگشتان دست حرکت میکنند.

• ناپایدار شدن مفاصل دست

• ناتوانی و ضعف در گرفتن اشیاء با دست

• ناتوانی ناگهانی در راست کردن یا خم کردن انگشت دست به علت پاره شدن تاندون آن انگشت

• برجسته شدن استخوان ها در مچ دست

• صدای جیرجیر در موقع حرکت مفصل به علت حرکت تاندون های ملتهب

• بی حسی و احساس گزگز در دست به علت بروز سندروم تونل کارپ

تشخیص روماتیسم مفصلی

تشخیص این بیماری با مراجعه به پزشک میسر خواهد شد. البته تشخیص این بیماری راحت نیست زیرا آزمایش دقیقی جهت تشخیص این بیماری وجود ندارد، علائم این بیماری مشابه بیماریهای دیگر است و ایجاد کامل علائم، مدت زمان زیادی طول می کشد. اما جهت تشخیص مجموعه ای، از اخذ شرح حال، معاینات بالینی ، عکسبرداری و تستهای آزمایشگاهی کمک کننده می باشند.

درمان روماتیسم مفصلی

منظور از درمان این بیماری کاهش درد و ورم، کاهش یا توقف تخریب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کیفیت زندگی فرد است. روش‌های درمانی مورد استفاده در بیماری روماتیسم شامل تغییر در شیوه زندگی، استفاده از داروها، جراحی، روش‌های درمانی جایگزین یا تکمیلی نظیر  فیزیوتراپی ، کاردرمانی، وسایل کمک‌کننده به مفصل و وسایل کمک حرکتی می‌باشند.

منبع:ایران ارتوپد.بیتوته

روماتیسم مفصلی و درمان آن

روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن می شود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت می تواند موجب تخریب مفصل شود. از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا می شود. روماتیسم مفصلی می تواند زمینه خانوادگی داشته باشد.

درمان روماتیسم مفصلی

منظور از درمان این بیماری کاهش درد و ورم، کاهش یا توقف تخریب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کیفیت زندگی فرد است. روش‌های درمانی مورد استفاده در بیماری روماتیسم شامل تغییر در شیوه زندگی، استفاده از داروها، جراحی، روش‌های درمانی جایگزین یا تکمیلی نظیر فیزیوتراپی، کاردرمانی، وسایل کمک‌کننده به مفصل و وسایل کمک حرکتی می‌باشند.داروهای ضدالتهابی مانند انواع کورتون‌ها، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و داروهای غیراستروئیدی برای درمان روماتیسم استفاده می‌شوند.

نکات تغذیه ای برای بیماران روماتیسم مفصلی

* کاهش دریافت کالری، باعث کاهش علائم مفصلی می گردد.

* مصرف ماهی و دانه های خوراکی مثل گندم و سویا که غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ می باشند، باعث کاهش درد مفصلی می گردد.

* چای سبز ، فلفل شیرین، انگور قرمز و آنتی اکسیدان هایی مانند مس، منیزیم و پتاسیم در درمان روماتیسم بسیار مفیدند.

* روغن زیتون خاصیت ضد التهابی دارد.

منبع:دکتر فرخانی و توانبخشی اصفهان

روماتیسم مفصلی

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید، یک بیماری سیستمیک و مزمن است که باعث تخریب غضروف و ایجاد ضایعات استخوانی می‌شود. این بیماری معمولا در سنین 30 تا 50 سالگی بروز می‌کند و در زنان شایع‌تر است.

آرتریت بصورت قرینه‌ است، یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد، به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر می شود. در برخی افراد، بیماری از شدت کمی برخوردار بوده و با حداقل ضایعات مفصلی، در مدتی کوتاه همراه می‌باشد، ولی در برخی دیگر ضایعات پیشرونده و مزمن، به صورت پلی آرتریت می‌باشد و باعث اختلال در عملکرد مفاصل می‌شود.

 

نشانه‌های روماتیسم مفصلی

بیماری شروع آهسته یا ناگهانی دارد و با علائم درد، تورم، گرمی، محدودیت حرکت و خشکی صبحگاهی مفاصل همراه است. درد مفاصل با استراحت و بی‌حرکتی تشدید شده و به مرور زمان در طی روز و با کار کردن و فعالیت آرام تسکین پیدا می‌کند.

التهاب مفصل به مرور زمان باعث تخریب غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و به دنبال آن تغییر شکل مفصل می‌شود.

در بیماری آرتریت، بیشتر مفاصل‌‌ انگشتان و کف دست‌، مچ‌ دست‌، آرنج‌ دست، پا، مچ‌ پا و گاهی اوقات مهره‌های گردنی درگیر می‌شوند.

بیماران ممکن است علائم خارج مفصلی (سیستمیک) مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بی‌اشتهایی ، کاهش وزن و برآمدگی‌های‌ زیر پوست‌ به نام ندول یا گره‌های روماتوئید داشته باشند. گاهی نیز درگیری عروق و اعصاب پوست یا سایر اعضای بدن مثل کلیه، ریه، طحال، کبد و... و درگیری چشمی و خونی دیده می‌شود.

 

علت روماتیسم مفصلی

ناشناخته‌است، ولی ایمنی سلولی و ایمنی هومورال، هر دو در ایجاد این بیماری نقش دارند. این افراد نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماری های مزمن مانند پوکی استخوان ، عفونت ها، آلرژی، بیماری های گوارشی، بیماری های قلبی عروقی و فشار خون دارند.

 

تشخیص روماتیسم مفصلی

میانگین تاخیری که از شروع بیماری تا تشخیص آن وجود دارد ۹ ماه‌است. این امر، غالبا مربوط به ماهیت غیر اختصاصی علایم آغازین می‌باشد. آرتریت روماتوئید، به راحتی در افرادی که دارای بیماری تثبیت شده تیپیک هستند، تشخیص داده می‌شود. در اکثر مبتلایان، تظاهرات بالینی مشخصه بیماری، ظرف ۱ تا ۲ سال پس از شروع آن دیده می‌شوند.

درمان روماتیسم مفصلی

منظور از درمان این بیماری کاهش درد و ورم، کاهش یا توقف تخریب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کیفیت زندگی فرد است. روش‌های درمانی مورد استفاده در بیماری روماتیسم شامل تغییر در شیوه زندگی، استفاده از داروها، جراحی، روش‌های درمانی جایگزین یا تکمیلی نظیر فیزیوتراپی، کاردرمانی، وسایل کمک‌کننده به مفصل و وسایل کمک حرکتی می‌باشند.

داروهای ضدالتهابی مانند انواع کورتون‌ها، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و داروهای غیراستروئیدی برای درمان روماتیسم استفاده می‌شوند.

دکتر مقیمی، فوق تخصص روماتولوژی معتقد است، با توجه به این‌که این بیماری در اثر اختلال سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود و داروهای مصرف شده نیز سیستم ایمنی را ضعیف‌تر می‌کنند، افراد باید در مقابل بیماری‌های عفونی و ویروسی ایمن شوند.

 

منبع: تبیان و ویکی پدیا

درمان درد مچ دست

درمان های مربوط به درد مچ دست تفاوت زیادی با هم دارند. و بستگی به نوع درد محل و شدت آسیب و همچنین سن ووضعیت سلامت عمومی بیمار دارد.

 مسکن ها مانند ایپوبروفن (بروفن، ادویل، موترین)، استامینوفن ممکن است تجویز شوند. در ارتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) ممکن است سایر داروها هم تجویز گردند.

اگر ضرب دیدگی یا کششی در مچ دست ایجاد شده باشد، در اینصورت ممکن است پزشک متخصص طب فیزیکی برای بیمار اسپلینت تجویز کند تا رباطها و تاندونهای آسیب دیده محافظت شده وروند بهبودی انجام پذیرد.

 اسپلینت ها بخصوص در درمان آسیبهای ناشی از کار بیش از حد مچ دست و آسیبهای حرکات تکراری  بسیارمفید هستند.

بانداژ الاستیک: در آسیبهای خفیف کاربرد دارد. اقدامات متعدد دیگری برای درمان مشکلات مچ دست توسط متخصص طب فیزیکی و توانبخشی انجام می شود. در مواردی  کاردرمانی، فیزیوتراپی برای بیمار تجویز می شود.

برخی مواقع جراحی مچ دست لازم میشود: مثال شکستگی شدید استخوان مچ، درمان سندرم کارپال تونل که به اقدامات غیر جراحی پاسخ ندهد، پارگی تاندونها و رباطها در این موارد بیمار به متخصص ارتوپدی و فوق تخصص دست ارجاع می گردد.

منبع: دکتر عادل باقرپور

علل پارگی تاندون آشیل

تاندون آشیل به چه علت پاره میشود

 

 

 

تاندون یا زردپی آشیل قویترین تاندون یا زردپی بدن است. این تاندون موجب اتصال عضلات گاستروکنمیوس و سولئوس به پشت استخوان پاشنه شده و با انتقال نیرو از طرف عضله به استخوان موجب پایین آمدن پا یا پلانتار فلکشن Plantar flexion میشود. این حرکت دقیقا وضعیتی است که موقع بلند شدن روی پنجه پا انجام میدهیم.

پارگی تاندون آشیل بدنبال کشش بیش از حد تحمل این تاندون است و میتواند بصورت کامل یا ناقص باشد. این آسیب در هر سنی میتواند ایجاد شود ولی بیشتر در سنین 50-30 سالگی دیده میشود.

 

 

علل پارگی تاندون آشیل

 

همانطور که گفته شد علت اصلی پاره شدن این تاندون Achilles tendon rupture مثل هر تاندون دیگری وارد شدن کشش بیش از حد تحمل به تاندون است و این کشش معمولا در حین بلند شدن روی پنجه پا ایجاد میشود.

 

 

در حین ورزش هایی مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال، دویدن، تنیس یا شیرجه ورزشکار به دفعات روی پنجه پا بلند میشود و در حین این عمل عضلات پشت ساق بشدت تاندون آشیل را تحت کشش قرار میدهد. وقتی این کشش بیش از حد تحمل تاندون باشد موجب پارگی تاندون مچ پا می شود.

ورزش هایی که در آنها فرد باید به ناگهان بایستد یا به ناگهان شروع به حرکت کند یا روی پنجه بلند شود کشش زیادی را به این تاندون وارد میکنند.

 

این مکانیسم پارگی بیشتر در ورزشکاران آماتور که بدون آمادگی اقدام به ورزش های سخت میکنند دیده شده و کمتر در ورزشکاران حرفه ای دیده میشود.

 

 پارگی تاندون در حین ورزش بیشتر در کسانی دیده میشود که بدون گرم کردن خود و انجام حرکات کششی مبادرت به ورزش میکنند و یا بعد از خسته شدن شدید عضلات به ورزش ادامه میدهند.

محل پارگی معمولا حدود 6-2 سانتیمتر بالاتر از مچ پا یعنی در باریک ترین محل تاندون است.

عواملی مانند عضلات پشت ساق سفت، تغییر کردن زمین بازی و کفش نامناسب (پاشنه کوتاه) میتوانند احتمال بروز این آسیب را بیشتر کنند.

 مکانیسم دیگری که میتواند موجب پاره شدن آشیل شود سقوط از بلندی با کف پا است. در این حالت کف پا به ناگهان و با شدت به بالا و عقب رفته و این وضعیت موجب میشود تاندون آشیل به ناگهان و با شدت کشیده شود که میتواند منجر به پارگی آن شود. افتادن از پله یا نردبان میتواند با این مکانیسم تاندون را پاره کند.

گاهی اوقت ضربه مستقیم به تاندون مانند لگد حریف به تاندون میتواند آنرا پاره کند.
گاهی اوقات هم یک بریدگی عمیق با یک جسم تیز در پشت مچ پا میتواند تاندون را پاره کند.

 

        

گاهی اوقات بافت تاندون به عللی ضعیف شده و با نیروهای کمتری پاره میشود. علل زیر میتوانند تاندون را ضعیف کنند

• استفاده طولانی مدت از کورتن

• تزریق داروهای حاوی کورتن در نزدیکی تاندون

• بالا رفتن سن

• التهاب تاندون آشیل

• بیماری روماتیسم مفصلی و نقرس

 

 

 

 منبع: ایران ارتوپد

 

روماتیسم مفصلی

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

روماتیسم مفصلی