درمان و علت آسیب مینیسک زانو

 

علائم آسیب دیدگی مینیسک زانو

وقتی روی مفصل فشار وارد بیاید یا مفصل زانو بچرخد درد در مفصل (در قسمت طولی آن) ایجاد می شود. چنانچه حرکت های بخصوصی باعث بروز درد ناگهانی شود ادمه این حرکات ممکن است به التهاب زانو اضافه کند، در پاره ای از موارد زانو قفل می کند که نشانة متلاشی شدن یا پارگی مینیسک زانو بر اثر فشار وارد آمده روی آن می-باشد.

 

علت آسیب دیدگی مینیسک زانو

ضایعه آسیب دیدگی مینیسک زانو اغلب زمانی ایجاد می شود که زانو همزمان با چرخش تحت کشش هم قرار بگیرد و غضروف مینیسک بین استخوان زانو و درشت نی تحت فشار قرار گرفته باشد. معمولا مینیسک داخلی بیشتر از مینیسک خارجی آسیب می بیند البته باید دانست که مشاهده این ضایعه در بچه ها بسیار نادر می باشد.

 

درمان آسیب مینیسک زانو

 آسیب مینیسک زانو شایع است. یکی از شایعترین مکانیسمهای آن چرخیدن روی زانو درحالی است که پا روی زمین قرار دارد. در آسیب مینیسک زانو، زانو بطور دیررس ورم می کند.

یعنی در زمان آسیب متورم نمی شود بلکه به تدریج در طی بیست و چهار ساعت ورم آن زیادتر می شود. اگرزانو بلافاصله بعد از آسیب ورم کند در اثر خونریزی داخل زانو به علت پارگی رباط صلیبی است. اگر زانو قفل شود نشانه پارگی شدید مینیسک است.

در مرحله حاد باید با استفاده از سرما یا ماساژ یخ از بدتر شدن تورم زانو جلوگیری کرد. در این مرحله نباید با زانو راه رفت و از داروهای ضد التهاب استفاده نمود. استفاده از زانوبند کشی و بالا گذاشتن زانو به کاهش ورم کمک می کند. بهترین روش تشخیص پارگی مینیسک زانو با ام ار آی است.

 

 

درمان مینیسک زانو

درمان های غیر جراحی مینیسک زانو

درمانهای حمایتی شامل توصیه های زیر می باشد:

1-از کمپرس یخ به مدت 20 تا 30 دقیقه هر 3 تا 4 ساعت به مدت 2 تا 3 روز یا تا زمانی که درد و تورم برطرف می شود استفاده کنید.

2-به وسیله گذاشتن یک بالش زیر پای آسیب دیده، زانو را به منظور کاهش تورم بالا نگه دارید.

3-برای کاهش تورم، زانوی آسیب دیده را بانداژ کنید.

4-برای بی حرکت کردن زانو از ابزار ویژه این کار استفاده کنید (مثل بریس) .

5-از عصای زیر بغل برای حرکت و راه رفتن استفاده کنید.

6-با تجویز پزشک از داروهای ضد درد و ضد التهاب استفاده کنید مصرف این داروها در افراد بالای 65سال و بیشتر نباید پس از 7روز بدون نظر پزشک معالج صورت گیرد. از جمله این داروها می توان به بروفن ، ایندومتاسین  و مفنامیک اسید اشاره کرد.

مهمترین قسمت درمان غیر جراحی پارگی منیسک تقویت عضلات چهارسر ران یا کوادری سپس است. علائم پارگی منیسک یعنی قفل شدن زانو ، خالی شدن زانو و ورم زانو در بسیاری از بیماران با تقویت عضلات چهارسر از بین میروند. اگر بعد از چند ماه انجام نرمش های لازم و تقویت این عضلات، علائم بیمار از بین رفت بیمار نیازی به جراحی ندارد وگرنه میتواند تحت عمل جراحی قرار گیرد.

درمان جراحی مینیسک زانو

درمان جراحی ، در صورتی که علایم با درمان حمایتی برطرف نشود نیاز به جراحی احساس می شود در این عمل جراحی، جراح به وسیله ابزاری به اسم آرتروسکوپ که یک لوله قابل انعطاف با یک منبع نوری است و از طریق ایجاد یک برش کوچک وارد مفصل زانو می شود تصاویر داخل مفصل از طریق مانیتوری که شبیه صفحه تلویزیون است نمایش داده می شود. از این طریق و با وارد کردن وسایل مخصوصی، پزشک مینیسک آسیب دیده را ترمیم و در صورت لزوم خارج می نماید. به دلیل نقش ارزشمند مینیسک در حفظ زانو در برابر ضربات، جراح تلاش می کند تا قسمت سالم مینیسک را در داخل مفصل باقی بگذارد. این عمل تقریبا 1ساعت به طول می انجامد و بیمار معمولا در همان روز عمل مرخص می شود. پس از جراحی از یک پانسمان فشاری و یک وسیله برای بی حرکت کردن زانو استفاده می شود. عمده ترین عارضه این عمل جراحی جمع شدن مایع در مفصل ترمیم یافته است که پزشک با استفاده از سوزن، این مایعات را بیرون می کشد.

عمل جراحی که برای پارگی منیسک علامت دار انجام میشود در غالب اوقات منیسکتومی است یعنی قسمتی از منیسک که پاره شده است از زانو خارج میشود.منیسکتومیبنابراین چه عمل جراحی انجام شود و چه نشود بعد از پاره شدن منیسک، زانو از داشتن یک بافت مهم محروم میشود که میتواند در دراز مدت آثارش را در سلامت زانو بجا بگذارد.البته منیسک یک بافت لازم و ضروری برای زانو است و وقتی آسیب میبیند میتواند در دراز مدت موجب بروز مشکلاتی برای زانو شود. با تقویت عضلات چهارسر ران میتوان تا حدودی جلوی بروز این مشکلات را گرفت ولی همانطور که ذکر شد تا حدودی.

منبع:علم و ورزش,ایران ارتوپد

وظیفه مینیسک زانو

مینیسکها مثل واشر بین  استخوانهای ران و ساق می باشند. وظیفه آنها افزایش سطح دو استخوان می باشد. افزایش سطح باعث می شود فشار وارد شده به این استخوانها در سطح بیشتری وارد شود بنابراین از فشار وارد بر غضروف روی استخوانها کمتر می شود.

 مینیسکها سطح تماس را دو برابر می کنند. قبلا فکر می کردند که مینیسکها اهمیت ندارند و آنها را  با جراحی بر می داشتند. برداشتن مینیسکها باعث آرتروز زودرس در این بیماران می شد. 

 در حال حاضر تاکید بر درمانهای طب فیزیکی در آسیب مینیسک است و در صورت عدم پاسخ به این درمانها ترمیم مینیسک با آرتروسکوپی در مرحله بعد انجام می شود.