درمان لوپوس

سیر بیماری لوپوس چگونه است

بیماری لوپوس  معمولا سیر مزمنی دارد ولی گاهی اوقات ناگهان شدت علائم برای چند هفته زیاد میشود و سپس بعد از مدتی مجددا علائم بیمار فروکش میکند. این حملات افزایش شدت علائم بیماری در طول زندگی بیمار به کرات تکرار میشود.

 

636 6

قرمزی بال پروانه ای در گونه های یک بیمار مبتلا به لوپوس

  
 
       

تشخیص لوپوس چگونه است

پزشک بعد از صحبت با بیمار و معاینه وی آزمایشاتی انجام میدهد.

  • آزمایش خونی اندازی گیری آنتی بادی ضد هسته Antinuclear antibody در اغلب بیماران مثبت است.
  • آزمایش خونی اندازه گیری آنتی بادی Anti-doubled stranded DNA هم در اغلب بیماران مثبت میشود

بعد از تشخیص بیماری بطور مرتب خون و ادرار بیمار آزمایش میشود.

 

636 5

فنومن رینود بصورت رنگ پریدگی و سفید شدن نوک انگشتان

درمان لوپوس چیست

لوپوس درمان نمیشود بلکه کنترل و مدیریت میشود. بیماران باید بطور مرتب به پزشک مراجعه کنند و تحت نظر باشند. پزشک معالج برحسب وضعیت بیماری نوع درمان ها را بطور مرتب تغییر میدهد. مهمترین اقدامات درمانی در لوپوس عبارتند از
 

  • داروهای ضد التهاب : داروهای ضد التهاب مثل ایندومتاسین، بروفن، سلکسیب و پیروکسیکام، ملوکسیکام، مفنامیک اسید، ناپروکسن و یا مفنامیک اسید هستند که درد مفاصل و عضلات بیمار را کاهش میدهند
  • هیدروکسی کلروکین Hydroxychloroquine : در درمان ضایعات پوستی، احساس خستگی و درد مفاصل بکار برده میشود. بعد از شروع مصرف این دارو اثر آن معمولا پس از 12-6 هفته ظاهر میشود. ممکن است لازم شود این دارو برای مدت های طولانی مصرف شود. گاهی اوقات این دارو روی چشم اثر نامطلوب دارد پس بیمارانی که این دارو را مصرف میکنند باید معاینه چشم پزشکی شوند.
  • کورتیکوستروئید : مصرف کورتیکوسترویید یا کورتن در موارد شدید بیماری است.
  • داروهای ضعیف کنند سیستم ایمنی : مانند آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و میکوفنولات در بعضی از مبتلایان به لوپوس مصرف میشوند. این داروها سیستم دفاع ایمنی بدن را تضعیف میکنند و مصرف آنها احتمال بروز عفونت در بیماران را بیشتر میکند.

 

بیماران مبتلا به لوپوس ممکن است به علت مصرف کورتن دچار نکروز سر استخوان ران شوند. این نکروز ممکن است نیاز به عمل جراحی دکمپرشن یا در موارد پیشرفته نیاز به تعویض مفصل ران داشته باشد.

بیماران مبتلا به لوپوس باید تا حد ممکن از تابش نور خورشید دوری کنند چون آفتاب موجب تشدید بیماری آنها میشود. این بیماران باید بسیار بیش از دیگران مراعات کنند تا دچار عفونت در جایی از بدن نشوند و از تماس با بیماران عفونی اجتناب کنند. در حالت شدید بیماری بارداری برای بیمار توصیه نمیشود و مصرف بعضی از داروهای ضد بارداری هم برای این بیماران مضر است.

 

منبع : ایران ارتوپد

توانبخشی اسکلتی و عضلانی

5روش جديد درمان کمردرد

اگر کمردرد مزمن، کلافه‌تان کرده؛ حداقلش اين است که مي‌توانيد دلتان را به اين نکته خوش کنيد که شما تنها نيستيد! طبق آمارهاي موجود، از هر 10 آمريکايي بالغ، 8 نفر در طول عمر خودش کمردرد شديدي را تجربه کرده و پس از سرماخوردگي، کمردرد اولين علت مرخصي‌هاي استعلاجي در اين کشور است و…

در يک برآورد سرانگشتي، کمردرد براي اقتصاد آمريکا سالانه 90 ميليارد دلار آب مي‌خورد. آمار و ارقام بالا را با در نظر گرفتن نسبت جمعيتي آمريکا و ساير کشورهاي جهان، مي‌توان کم و بيش به کشورهاي ديگر نيز تعميم داد.

پزشکان، فيزيوتراپيست‌ها و مهندسان پزشکي هر کدام شيوه‌هاي تازه‌اي را براي تسکين و درمان اين درد ناخوشايند مي‌آزمايند. ستون فقرات انسان، سيستم پيچيده‌اي است که محافظت از نخاع را بر عهده دارد. اين سيستم در اصل از مهره‌ها و غضروف‌هايي تشکيل شده که عضله‌ها و رباط‌هاي بسيار محکمي آنها را پابرجا نگه مي‌دارند. اما مهره‌هاي بخش کمري ستون‌فقرات وظيفه ديگري هم دارند و آن تحمل وزن بدن است. درواقع 5 مهره در اين ناحيه وجود دارند که ديسک بين آنها شبيه بالشتک عمل مي‌کند و همه ضربه‌هاي ناگهاني وارد به کمر را خنثي مي‌‌کند. اما با بالا رفتن سن، کم‌کم عضله‌ها تحليل مي‌روند، استحکام استخوان‌ها کم مي‌شود و ديسک‌هاي بين‌مهره‌اي هم خاصيت ارتجاعي خود را از دست مي‌دهند. در نتيجه ستون فقرات کمري ديگر خاصيت انعطاف‌پذيري و تحمل اين ضربه‌ها را ندارد. متاسفانه اکثر بيماران پس از درمان هم کاملا بهبود پيدا نمي‌کنند يا حتي عوارض درماني مشکل‌هاي جديدي را براي آنها به وجود مي‌آورد. اما از سويي ديگر پزشکان و محققان هم دست از تلاش برنمي‌دارند. در سال‌هاي اخير چند روش جديد براي درمان کمردرد معرفي شده که بعضي از آنها واقعا موثر به نظر مي‌رسند.

1.محرک‌هاي الکتريکي؛ معجزه‌هايي کوچک

باربارا سوئيني، يک خانم 63 ساله آمريکايي است که تقريبا از 20 سال پيش با کمردرد دست و پنجه نرم مي‌کرده. او روش‌هاي درماني مثل خوردن مسکن، فيزيوتراپي، تزريق داخل نخاع و حتي استفاده از مخدري به نام متادون را تجربه کرده بود اما هيچ‌وقت کمردرد او بهبود پيدا نکرد. درنهايت چون کانال نخاعي خانم سوئيني بيش از حد تنگ شده بود و به نخاع او فشار مي‌آورد، راهي جز عمل جراحي باقي نماند. در اين عمل، جراحان دو مهره کمري را به هم متصل کردند تا فشار از روي اعصاب نخاعي برداشته شود. اما پس از آن اين خانم حتي براي سرپا ايستادن هم مجبور بود از عصا استفاده کند. در سال 2006 ميلادي خبري مبني بر توليد گسترده «دستگاه ضربان‌ساز ضددرد» منتشر شد. اين دستگاه که حجمي به اندازه يک ساعت جيبي اشغال مي‌کند پيام‌هاي الکتريکي به نخاع مي‌فرستد و مانع ارسال پيغام درد به سمت مغز مي‌شود. باربارا سوئيني با شنيدن اين خبر تصميم گرفت اين روش درماني را هم امتحان کند. دکتر زاخاري لوين طي يک عمل ساده اما ظريف، ضربان‌ساز را در بدن بارابارا جاسازي و سپس رابطي بين ضربان‌ساز و نخاع تنظيم کرد. درنهايت با چند بخيه کوچک عمل جراحي تمام شد و باربارا همان روز به خانه برگشت اما اين بار بدون عصا. در حال حاضر او هيچ دردي ندارد و برخلاف 20 سال گذشته از زندگي لذت مي‌برد.

2.کمربند مادون‌قرمز

سال 1800 ميلادي اشعه مادون‌قرمز کشف شد. تا به امروز موارد استفاده گوناگوني از اين اشعه شناخته شده که معروف‌ترين آنها گرم کردن غذا به کمک اين اشعه است. اما اخيرا مخترعي کانادايي براي درمان کمردرد، کمربندي ساخته که اشعه مادون‌قرمز ساطع مي‌کند. تحت تاثير اين اشعه، خون‌رساني در ناحيه کمر بهتر و در نتيجه احساس درد هم کمتر مي‌شود. حتي در سال 2006 محققان کانادايي پس از انجام مطالعه‌اي اعلام کردند که اين کمربند قادر است علايم دردناک نيمي از بيماران را کاملا از بين ببرد. لارنس گوردون، مخترع اين کمربند درواقع يک پرورش‌دهنده اسب بود. پس از اينکه حين اسب‌سواري کمرش آسيب ديد به فکر ساختن چنين وسيله‌اي افتاد. به عقيده گوردون بهترين زمان بستن کمربند شب‌ها حين خواب است اما در طول روز هم مي‌توان از آن استفاده کرد. البته اين دستگاه هنوز از طرف پزشکان مورد تاييد قرار نگرفته و عوارضي هم از آن گزارش شده است. مثلا در برخي افراد پوست ناحيه زير کمربند قهوه‌اي رنگ شده که اين مساله استفاده از دستگاه را مورد ترديد قرار مي‌دهد. در ضمن قيمت فعلي اين کمربند 2335 دلار است بنابراين خريد آن براي هر کسي ممکن نيست.

3.ساختن دوباره ديسک با سلول بنيادي

اکثر روش‌هاي درماني فقط علايم را از بين مي‌برند ولي علت اصلي ايجاد کمردرد همچنان به قوت خود باقي مي‌ماند. اما در دانشگاه منچستر انگلستان دکتر استفان ريچاردسون روش جديدي براي درمان قطعي کمردرد ابداع کرده است. او در ابتدا سلول‌هايي را از مغز استخوان بيماران به عنوان سلول بنيادي مي‌گيرد و پس از پرورش اين سلول‌ها در محيط آزمايشگاه آنها را در ژلي از کلاژن‌هاي انساني مخلوط مي‌کند. درنهايت اين مخلوط را از طريق برش جراحي کوچکي بين مهره‌ها قرار مي‌دهند تا سلو‌ل‌هاي بنيادي، خودشان ديسک بين‌مهره‌اي جديدي بسازند. دکتر ريچاردسون مي‌گويد: «اين روش کاملا بي‌خطر و بدون عوارض جانبي است، چون سلول از بدن خود بيماران گرفته مي‌شود. در ضمن برش جراحي اينقدر کوچک است که بيماران مي‌توانند همان روز به خانه برگردند.»

تحقيق‌هاي کلينيکي روي اين روش درماني تا 2 سال آينده ادامه خواهد داشت. اما دکتر ريچاردسون معتقد است 5 سال ديگر روش ساخت ديسک با سلول‌ بنيادي وارد همه مراکز درماني آمريکا خواهد شد و کابوس غضروف‌هاي آسيب‌ديده و کمردرد براي هميشه از بين خواهد رفت.

4.ثابت کردن مهره‌ها با پيچ‌هاي پلاستيکي قابل ارتجاع

هر ساله حدود 200 هزار آمريکايي به دليل از بين رفتن ديسک‌هاي بين‌مهره‌اي مجبور به انجام عمل جراحي روي کمر مي‌شوند. در اين جراحي در واقع 2 مهره مجاور توسط پيچ‌هايي فلزي به هم متصل مي‌شوند تا جابه‌جايي آنها روي نخاع فشار نياورد. البته اين عمل عارضه‌اي دايمي همراه دارد. در واقع پس از اين جراحي بيمار دچار محدوديت‌هايي در حرکت مي‌شود. چون محدوده حرکات کمر نسبت به قبل کاهش مي‌يابد. اما اخيرا تکنيکي به نام دينزي وارد عرصه جراحي کمر شده که با وجود متصل کردن دو مهره، دامنه حرکات طبيعي کمر را از بين نمي‌برد. در اين تکنيک براي ثابت کردن مهره‌ها از مواد پلاستيکي و قابل انعطاف به جاي پيچ فلزي استفاده مي‌شود. اين مواد به شکل لوله‌هايي در هر دو طرف مهره‌ها قرار مي‌گيرند و با وجود نگه داشتن مهره‌ها در کنار هم قدرت تحرک کمر را از بين نمي‌برند. اين تکنيک در آمريکا در سال 2004 ميلادي به تصويب رسيد اما سال‌هاست که در اروپا اين روش به جاي اتصال مهره‌ها توسط پيچ فلزي استفاده مي‌شود.

5.تشک‌هاي جديد

مطالعه‌اي در سال 2006 ميلادي نشان داد که تشک‌هاي کهنه يک علت عمده براي شروع کمردرد محسوب مي‌شود. اين مطالعه توسط محققي به نام دکتر جاکوبسون روي 59 زن و مرد آمريکايي انجام شد. در پايان همه اين 59 نفر که مبتلا به کمردرد بودند فقط چهار هفته پس از تعويض تشکي که روي آن مي‌خوابيدند، بهبود پيدا کردند. جالب اينجاست که هيچ دارو يا روش خاصي هم به‌عنوان درمان جانبي در اختيار آنها قرار نگرفت. البته تشک طبي، تکنولوژي جديدي محسوب نمي‌شود اما آگاهي از اينکه استفاده از تشک‌هاي کهنه چقدر به ضرر بدن تمام مي‌‌شود، نکته قابل‌تاملي است.


منبع: دکتر محسن حسین زاده

لوپوس منتشر

 

طراحی یک چهره دارای بیماری لوپوس. بر روی صورت راش پروانه‌ای ناشی از لوپوس دیده می‌شود.

اریتماتوس سیستمیک (Systemic Lupus Erythematosus) با علامت اختصاری SLE گونه‌ای از انواع بیماریهای خود ایمنی است که در آن سیستم دفاعی بدن، علیه ارگان‌ها و بافتهای پیوندی خودی عمل کرده و به‌آن‌ها آسیب می‌رساند. بانوان در مقابل این بیماری ده‌برابر بیشتر از مردان آسیب‌پذیرند.

این بیماری اغلب پوست و چندین اندام داخلی را درگیر می‌کند و با وجود اتوآنتی بادی در خون همراه است. سیر بالینی لوپوس شامل دوره‌های فعالیت و بهبود است.

این نام، در پزشکی با علامت اختصاری آن به‌کار می‌رود. لوپوس (Lupus) در زبان لاتین به معنی گرگ و اریتما (Erythema) در زبان یونانی به معنی سرخی است. این اصطلاح، به‌بیماری نقص ایمنی پوست و ارگان‌های داخلی که منشأ آن تاکنون شناخته نشده‌است، اطلاق می‌گردد. در نوع رایج‌تر آن «ال. ئی. کرونیکوس دیسکوئیدس» که فقط محدود به‌پوست می‌شود، اکثراً روی صورت و بینی لکه‌ای سرخ رنگ به شکل پروانه نقش می‌بندد. نوع حاد آن، که به‌ندرت به‌مرگ می‌انجامد و بیشتر در زنان و در دههٔ سوم سنین زندگی بروز می‌کند، به‌ارگان‌های داخلی مانند کلیه، قلب و مفاصل نیز سرایت می‌نماید. پس از بروز (.L. E)، در خون بیمار، عوامل دفاعی پدیدار می‌گردد که علیه سلول های حفاظت کننده و گلبولهای موجود در خون اقدام کرده و به‌نابودی آنها می‌پردازد و منجر به‌تقلیل گلبولهای سفید و قرمز خون می‌شود. در این مقطع، سلول‌های ایمنی حاصل از این فعل و انفعالات، در جدارهٔ رگ ها و سایر نقاط بدن رسوب نموده که این خود به‌دگرگونی ارگان های مربوطه می‌انجامد. به زبان ساده تر، این بیماری مظهر نوعی برادرکشی است که طی آن گلبول‌های سفید - که به منزله سیستم دفاعی بدن هستند - شروع به از بین بردن یکدیگر و در مراحل پیشرفته بافت‌های گوناگون بدن می‌کنند و در نتیجه تعداد آنها کاهش یافته و شدت بیماری را سبب می‌شوند.گرچه منشأ و عامل بروز این بیماری تاکنون ناشناخته مانده‌است لیکن پژوهش‌گران حدس می‌زنند که عامل بروز این بیماری احتمالأ نوعی ویروس یا پرتو فرابنفش است. علاوه بر فرضیه فوق، نتایج حاصله از آزمایش‌های دیگر، حاکی از این است که عامل ژنتیکی نیز در این بیماری مؤثر است:

  • خویشاوندان درجه اول و دوم یک فرد ِ مبتلا به‌لوپوس، بیش از دیگران در معرض ابتلا قرار می‌گیرند.
  • احتمال این‌که یک شخص مبتلا به‌لوپوس حداقل دارای یک خویشاوند درجهٔ اول مبتلا به‌همین بیماری بوده‌باشد، در حد ٪۳ تا ٪۱۰ ثابت شده‌است.
  • آمار موجود در باره دو قلوهای تک تخمکی مبتلا به‌لوپوس ۲۵ درصد است.»
  • آمار دوقلوهای دوتخمکی مبتلا به‌لوپوس فقط ٪۵ است.

علایم

علایم و نشانه هایی که ممکن است زنگ خطری برای عود بیماری لوپوس باشد.

  • خسته شدن بیش از حد انتظار
  • احساس ضعف مداوم
  • احساس درد در تمام بدن
  • داشتن تب به صورت خفیف یا شدید
  • بی اشتهایی مداوم
  • کاهش وزن ناخواسته
  • افزایش ریزش مو
  • خونریزی از بینی به صورت مکرر
  • زخم های سقف دهان به طوری که پس از خوردن غذاهای تند دچار سوزش شود
  • بثورات پوستی در نقاط مختلف بدن
  • درد مفاصل
  • تورم مفاصل
  • خستگی مفاصل هنگام برخاستن از خواب
  • درد قفسه سینه با افزایش تنفس
  • تنگی نفس
  • سرفه همراه با خلط خونی
  • سردردهای غیرمعمول و مداوم
  • احساس حالت تهوع و استفراغ
  • احساس ناراحتی و درد در شکم به طور مداوم
  • ورم کردن پاها به طور مداوم
  • ورم کردن پلک ها
  • دیده شدن خون در ادرار

بیماریزایی

چه کسانی مبتلا به لوپوس می شوند: - 90% زنان - اکثراً بین 15 تا 45 سالگی مبتلا می شوند - 70% بیماران لوپوس منتشر است. در 50% بیماران یک عضو اصلی شان درگیر است - لوپوس پوستی تقریباً 10% همه انواع بیماران لوپوس است - 20% ژنتیک است در خانواده درجه یک - فقط 5% از بچه هایی که از پدر و مادری که مبتلا به لوپوس هستند ، مبتلا به لوپوس می شوند - در سیاه پوستان 2 تا 3 برابر بیشتر از بقیه افراد است

درمان

برای درمان لوپوس حاد کورتیکوستروئید تجویز می‌شود. تجویز داروی ضد  مالاریا مانند هیدروکسی کلروکین نیز موثر است. از کرم‌های محافظت کننده در مقابل نور مانند «کورتیکوئید» استفاده می‌کنند. در موراد مقاوم به کورتیکواستروئیدها از داروهای ضعیف کننده ایمنی مانند آزاتیوپرین میکوفنولات موفتیل و سیکلوفسفامید استفاده می‌شود. -تشخیص آزمایشگاهی:تستهای ESR-ANA-ANTI DNA-LE cell

داروی تزریقی جدید، با نام بنلیستا (Benlysta)، اولین دارویی است که به طور ویژه برای درمان لوپوس ساخته شده‌است.

منبع : ویکی پدیا