از مهمترین علائم بیماری نقرس درد و تورم مفاصل است. شایعترین مفصلی
که در نقرس درگیر میشود مفصل بزرگ شست پا(مفصل متاتارسوفالانژیال) یعنی محلی است که شست پا به کف پا متصل میشود. معمولا شروع
علائم در این مفصل بصورت ناگهانی است که به آن لفظ حمله نقرسی یا پوداگرا Pogagra را
اطلاق میکنند.
در حمله نقرسی این مفصل ناگهان متورم و دردناک
شده و پوست روی آن قرمز و براق میشود. ممکن است پوست روی مفصل قدری پوسته ریزی کند
و گاهی احساس خارش هم در مفصل بوجود میاید. شروع بسیاری از این حملات شبانه است و بیمار
را از خواب بیدار میکند. مفصل بشدت دردناک و حساس میشود بطوریکه که تماس پتو به پوست
شست هم ممکن است دردناک باشد. گاهی اوقات بیمار در حین حمله نقرسی تب میکند.
این حملات نقرسی معمولا بدون مصرف دارو بعد از گذشت چند ساعت تا چند روز فروکش
میکند. علائم بیمار بندرت ممکن است چند هفته هم به درازا بکشد. بعد از فروکش کردن علائم،
بیمار بعدا دچار حملات دیگر میشود و این مشکل به تناوب در طول سالها تکرار میشود. همانطور
که گفته شد علائم نقرس بیشتر در مفصل بزرگ شست پا دیده میشود گرچه ممکن است علائم آن
در پاشنه پا ، مچ پا، زانو، آرنج، مچ دست و انگشتان دست هم بوجود آید.
گاهی اوقات کریستال های اسید اوریک در کیسه های بافتی ظریفی که
در اطراف مفاصل وجود دارند و به آنها بورس میگویند رسوب کرده و موجب التهاب و درد در
آنها میشود. التهاب بورس را بورسیت میگویند. یکی از مناطق شایع التهاب بورس در نقرس
بورس پشت آرنج بنام بورس اوله کرانون است. در اثر التهای این بورس در محل تورم و قرمزی ایجاد میشود.
گاهی اوقات بیماری نقرس خود را بصورت آرتریت و التهاب مزمن چند
مفصل بدن نشان داده و از این نظر شبیه به بیماری روماتیسم مفصلی میشود.

توفوس نقرسی در انگشت دست
|
در موارد مزمن
نقرس، رسوب اسید اوریک در بافت ها بصورت متمرکز درآمده و یک توده سفت
را در بافت بوجود میاورد. به این وضعیت نقرس توفوسی میگویند. این رسوب ها معمولا در
سطح پشتی انگشتان دست، شست پا، پشت آرنج و لاله گوش دیده میشود. وجود این رسوبات نشان
دهنده بالا بودن بسیار شدید اسید اوریک در بافت های بدن است.
از دیگر علائم نقرس رسوب اسید اوریک در کلیه و ایجاد سنگ های کلیوی است که در صورت
مزمن شدن میتواند موجب نارسایی کلیه شود.
منبع:
ایران ارتوپد