فلوئوروسکوپی چیست



فلوئوروسکوپی (به انگلیسی  Fluoroscopy‏)  یک روش تصویربرداری  است که در علوم تشخیصی و فیزیک پزشکی کاربرد فراوانی دارد.

یک فلوئوروسکوپ متشکل از یک مولد اشعه ایکس با جریان مولد بین ۱ تا ۵ میلی آمپر است که پرتوهای آن توسط نوعی گیرنده بنام دستگاه تقویت تصویر (Image Intensifier) دریافت و تقویت می‌شود. این دستگاه پرتوهای ایکس عبوری از درون بدن بیمار را بصورت زنده (real-time) آشکارسازی می‌کند و سپس سیگنال‌های دریافت شده بتوسط یک سیستم تلویزیونی مدار بسته مشاهده و ضبط می‌گردند.


تکنیکهای فلوئوروسکوپی هنگامی مفید هستند که لازمست حرکتی مانند جابجایی مواد در مجرای گوارشی پس از بلعیدن مواد کنتراست زا (مثل باریم) مطالعه شود. در این روش به جای فیلم از صفحات شیشه‌ای فلورسانس قابل رؤیت استفاده می‌شود که باعث مرئی کردن تصویر در هنگام تشعشع رادیوگرافی می‌شود. در فلوئوروسکوپهای قدیمی رادیولوژیست تصویر فلورسانس تولید شده را در روی یک صفحه در طرف مقابل لامپ اشعه ایکس مشاهده می‌نمود. برای این کار، استفاده از یک اتاق تاریک و تطابق دید رادیولوژیست با تاریکی ضروری بود،


 زیرا روشنایی تصویر جهت رؤیت آن در روز کفایت نمی‌کرد. در فلوئوروسکوپهای مدرن، از لامپ تقویت کننده تصویر استفاده می‌شود. در تقویت کننده‌های تصویر، صفحه ورودی لامپ، ابتدا اشعه ایکس را تبدیل به نور مرئی و سپس بلافاصله توسط لایه فتوکاتد تبدیل به الکترون می‌کند. یک جریان الکترونی می‌تواند توسط اختلاف پتانسیل ایجاد شده در دو سر لامپ به سمت صفحه خروجی شتاب گیرد. صفحه خروجی نیز از جنس فلوئورسانس است تا تصویر نورانی شدیدی را ایجاد کند.

بدلیل توالی پرتوهای ایکس و خطرات احتمالی توام با آن در فلوروسکپی از دوزهای پایین استفاده می‌شود که در نتیجه منجر به بروز نوفه (quantum mottle) نسبتاً زیادی می‌شود.

از فلوروسکوپ بصورت پالسی هم استفاده می‌شود همانند تصویربرداری‌های قلبی (Cardiac Cine)

 

 منبعویکی پدیا

 

آشنایی با علائم شکستگی ستون فقرات



شکستگی ستون فقرات در اغلب موارد در زمینه پوکی استخوان و هنگامی رخ می‌دهد که استخوان‌های کوچک آن دچار ترک خوردگی می‌شود.

علائم شایع هشداردهنده بروز شکستگی ستون فقرات شامل موراد زیر است:

  • درد پشت که در نزدیکی نقطه شکستگی رخ می‌دهد.
  • ندرتا ممکن است دردی که ظاهرا به نقطه‌ای دیگر مانند ساق پا یا شکم تیر می‌کشد بروز کند.



استخوانهای اندام فوقانی

اندام فوقانی در هر طرف از 32 استخوان تشکیل می گردد.

 

تصویر زیر استخوان های اندام فوقانی را نشان می دهد:

 

 

استخوان های اندام فوقانی عبارتنداز:

 

*استخوان ترقوه یا چنبر (کلاویکولا یا کلاویکل)

*استخوان کتف (اسکاپولا)

*استخوان بازو (هومروس)

*استخوان های ساق دست (به عربی ساعد یا زند) که شامل استخوان رادیوس (استخوان ساق دست بالایی یا زند زبرین یا زند اعلی) و استخوان اولنا (استخوان ساق دست پایینی یا زند زیرین یا زند اسفل) است.

*استخوان های مچ دستی یا کارپال ( استخوان های کارپوس یا مچ دست) از هشت استخوان در دو ردیف فوقانی و تحتانی تشکیل می گردد که شامل استخوان های زیر است:

ردیف فوقانی از خارج به داخل: استخوان ناوی (اسکافویید)، استخوان هلالی (لونیت)، استخوان هرمی (تریکتروم) و استخوان نخودی (یپزیفورم)

ردیف تحتانی از خارج به داخل: استخوان ذوزنقه(تراپزیوم)، استخوان شبه ذوزنقه (تراپزویید)، استخوان بزرگ (کاپیتیت ) و استخوان چنگکی (همیت)

*پنج استخوان کف دستی (متاکارپال)

*استخوان های انگشتان که هر یک دارای سه بند بوده به غیراز شست که دو بند دارد (در مجموع 14 استخوان)

تصویر زیر:

 

 

 منبع :وبلاگ دکتر دقاق زاده

پي آرپي و تزريق پلاسماي غني از پلاكت - جهت آرتروز وساييدگي زانو prp

پی‌آر‌پی یک روش جدید درمانی است که طی چند سال اخیر وارد طب شده است. در قدیم فکر می‌کردیم پلاکت فقط در انعقاد خون نقش دارد ولی به مرور نقش پلاکت در رشد و تمایز سلولی نیز مشخص شد.

به گفته این متخصص روماتولوژی فاکتورهای رشد، فاکتورهای رگ‌سازی جدید و نقاط آسیب‌دیده با روش پی آر پی ترمیم می‌شود و پلاکت علاوه بر انعقاد خون به طور طبیعی در ترمیم بافت‌های آسیب دیده هم نقش دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه پزشکی تهران خاطرنشان کرد: در روش درمان با PRP پلاکت‌ها را از خون جدا می‌کنند و با غلظت بالا در ناحیه آسیب دیده تزریق می‌کنند. امروزه PRP در رشته‌‌های مختلف از جمله آسیب‌های ورزشی به وفور استفاده می‌شود تا جایی که برخی قهرمانان در آسیب‌های تاندون از این روش بهره‌ می‌گیرند.

وی گفت: روش PRP برای بهبود آرتروز، پارگی مینیسک، زیبایی، پوست، مشکلات دندان و فک و هرجا که بدن به ترمیم نیاز  داشته باشد استفاده می‌شود.

این فوق‌ تخصص روماتولوژی تصریح کرد: متأسفانه اطلاعات در زمینه  PRP بسیار محدود است و نمی‌توان گفت این روش بسیار خوب یا نامناسب است.

وی اضافه کرد: در ایران چند تحقیق در چند مرکز دانشگاهی در مورد تأثیر PRP در درمان آرتروز صورت گرفته چون جمعیت زیادی از مردم با این بیماری درگیر هستند. که در تحقیقات اولیه تأثیرات مثبتی داشته ولی نمی‌توان به عنوان درمان قطعی آن را توصیه کرد. PRP معجزه نیست و درمانی مقطعی است که در کنار درمان دیگر می‌تواند به ترمیم بافت‌ها کمک کند.

وی هزینه درمان با  PRP را نسبت به روش دیگر بیشتر دانست و افزود: نباید PRP را در همه درمانها انتخاب اول دانست چرا که برخی روش‌های درمانی دیگر با هزینه کمتر اثربخشی یکسان دارد ولی باید روش استاندارد استفاده از این روش، کیت‌های با کیفیت تعیین شده و جایگاه استفاده از آن در کشور مشخص شود. چرا که اکنون برخی کیت‌ها در معرض گرما قرار گرفته و برای استفاده در روش PRP مناسب نیستند.


منبع: وبلاگ دکتر دقاق زاده

گردن درد

گردن شامل مهره هایی از ستون مهره است که بین تنه و سر قرار دارد. پایداری گردن به علت شکل مهره ها و لیگامان ها و عضلات اطراف آن تامین میشود. گردن در جهات مختلف حرکت میکند و وزن سر را تحمل میکند.

علل درد گردن

 202 

درد گردن میتواند به علت مشکلاتی در هر کدام از قسمت های تشکیل دهنده آن اتفاق بیفتد. مشکلاتی در استخوان، لیگامان، عضلات و اعصاب. گاهی مشکلات گردن موجب درد میشود ولی بیمار درد را در خود گردن احساس نمیکند. درد ممکن است در شانه یا در اندام فوقانی یا در ستون مهره ای سینه ای احساس شود. شایعترین علل درد گردن عبارتند از

کشش عضلات گردن

وقتی فشار زیادی به گردن خود وارد میکنید ( یکی از علل شایع آن قرار دادن سر و گردن در یک وضعیت نامناسب به مدت طولانی است) عضلات و لیگامان های اطراف ستون مهره ای گردن شما تحت کشش زیادی قرار میگیرد و به دنبال آن ممکن است پارگی های میکروسکوپی در آنها ایجاد شود. بدنبال آن در این بافت ها تورم و درد ایجاد میشود که شما آن را به صورت درد و خشکی گردن احساس میکنید. این محدودیت حرکت قدری به علت درد و قدری به علت انقباض عضلات اطراف ستون مهره است که خارج از اراده شما صورت میگیرد و به آن اسپاسم هم میگویند. این نوع درد معمولاً با چند روز استراحت خوب میشود.


202 6    202 2                                                                     

       وضعیت درست نگه داشتن گردن                     قوس نامناسب گردن به علت بد نگه داشتن آن

پیر شدن دیسک Disc degeneration

دیسک در بین مهره های گردن یک ساختمان جذب کننده فشار و شوک است. دیسک بین مهره ای معمولاً با افزایش سن پیر میشود. خشک و چروکیده شده و خاصیت الاستیک خود را از دست میدهد. ارتفاع آن کم میشود و همین امر موجب میگردد مهره ها به یکدیگر نزدیک شده و فاصله آنها کم شود. با کم شدن فاصله بین مهره ها فشار زیادی روی مفاصل بین مهره ای وارد میشود که این خود موجب آرتروز یا سائیدگی این مفاصل میشود.

202 1  202 3

     کم شدن حجم و ارتفاع دیسک                                    آرتروز دیسک گردنی بدنبال پیر شدن دیسک


هرنی دیسک Disk herniation

یا دررفتن دیسک. در این وضعیت قسمت حلقوی محیطی دیسک ( آنولوس فیبروزوس) پاره شده و قسمت مرکزی ( نوکلئوس پولپوزوس) از بین شکاف پارگی به بیرون راه پیدا میکند. این قسمت بیرون زده را هرنی یا فتق میگویند. مهمترین مشکلی که در فتق دیسک بوجود میاید اینست که قسمت بیرون زده به اعصابی که در حال بیرون آمدن از نخاع و مهره هستند فشار آورده و همین فشار موجب بروز بسیاری مشکلات از جمله درد اندام فوقانی است.

ضربه

گردن بسیار قابل انعطاف است و حرکات زیادی دارد. همچنین باید وزن سر را تحمل کند. گردن بین سر و تنه، بدون حامی و در معرض آسیب های خارجی است. این عوامل موجب میشوند تا گردن بشدت نسبت به ضربات آسیب پذیر باشد. تصادفات وسایل نقلیه، ورزش هایی مثل شیرجه و یا ورزش های رزمی و سقوط از ارتفاع میتوانند به راحتی به گردن صدمه بزنند.
بستن کمربند تا حد زیادی میتواند مانع آسیب های خطرناک به گردن در حین رانندگی شود. البته اگر اتومبیل از پشت ضربه بخورد کمربند ایمنی کمکی نمیکند. در این مواقع پشت سری که در روی پشتی صندلی اتومبیل وجود دارد میتواند تا حد زیادی گردن را حمایت کند. درد بدنبال اکثر ضربات شدیدی که به گردن وارد میشوند به علت آسیب به عضلات و یا لیگامان های اطراف سون مهره ای گردنی است. وقتی شدت ضربه بالا است ممکن است موجب شکستگی مهره های گردنی شود.

آرتریت روماتوئید

رماتیسم مفصلی میتواند با تخریب مفاصل بین مهره های گردن موجب درد و خشکی در گردن شود.

عوامل دیگر

عواملی مانند عفونت، تومورها و یا بیماری های مادرزادی گردن هم میتوانند از علل درد گردن باشند.

چه موقع به علت درد گردن به پزشک مراجعه کنیم

در صورت درد گردن در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنیم

  • درد شدید یا مداوم
  • درد گردن همراه با دردی باشد که به دست تیر میکشد
  • درد گردن همراه سردرد، گزگز، بیحسی یا ضعف اندام فوقانی باشد
  • در صورت ضربه به گردن باید به اورژانس اطلاع دهیم. به هیچ وجه گردن را نچرخانیم و به چپ و راست خم نکنیم. پرسنل متبحر اورژانس قبل از هر گونه حرکت دادن بیمار ابتدا گردنبند مخصوصی را برای بیمار میبندند. این گردنبند گردن را از ایجاد آسیب های احتمال در حین انتقال محافظت میکند.


منبع:وبلاگ دکتر فراخانی

قفسه سینه

بافت استخوانی سخت‌ترین بافت بدن است. استحکام این بافت از آن جهت است که در ماده بین سلولی آن املاح آهکی موجود است، ماده بین سلولی بافت استخوانی به شکل ورقه‌های بسیار نازکی روی هم قرار دارد که در قسمت سطحی استخوان به موازات طول استخوان به نام تیغه‌های خارجی بوده و در قسمت داخلی استخوان ورقه‌های نازک دایره‌ای شکل به نام تیغه‌های داخلی دور مغز استخوان را احاطه کرده است. اگر استخوان را حرارت دهند. مواد آلی آن می‌سوزد ولی مواد معدنی آن باقی می‌ماند. از این رو استخوان شکل خود را حفظ کرده ولی خیلی شکننده می‌شود.


اسکلت بدن 
یک فرد بالغ از 206 قطعه استخوانی تشکیل شده است که بصورت زیر طبقه بندی می‌شوند

  • اسکلت محوری (AxialSkeleton) شامل: کاسه سر 8 قطعه ، صورت 14 قطعه ، ستون مهره‌ها26 قطعه ، دنده‌ها و جناغ 25 قطعه ، استخوان لامی یک قطعه و استخوانچه‌های گوش 6 قطعه.
  • اسکلت ضمایم و اندامها (Appendicular Skeletan) شامل: اندام فوقانی 64 قطعه و اندام تحتانی 62 قطعه.

 

دنده‌ها Ribs

تعداد 12 جفت دنده در ساختار قفسه سینه شرکت دارند و قوسی شکل می‌باشند. هر دنده دارای یک تنه می‌باشد و دو انتهای قدامی و خلفی ، دو سطح داخلی و خارجی و دو کنار فوقانی و تحتانی دارند. انتهای خلفی دنده‌ها با زواید عرضی مهره‌های پشتی و تنه مهره‌ها ، مفصل می‌شود. انتهای قدامی در هفت زوج دنده اول بوسیله غضروف ، مستقلا به جناغ سینه متصل می‌شوند. این دنده‌ها را دنده‌های حقیقی (True ribs) گویند.

سه زوج دنده بعدی یعنی شماره‌های 8 , 9 , 10 با کمک غضروف به دنده بالاتر متصل می‌شوند، لبه دنده‌ای (Costal margin) را تشکیل می‌دهند و دنده‌های کاذب (floating ribs) نامیده می‌شوند. دنده‌ها دارای یک انتهای خلفی شامل سر ، گردن و تکمه و یک انتهای قدامی که با غضروف متصل شده و دارای یک سطح داخلی و یک سطح خارجی و یک کنار فوقانی و یک تحتانی است. در سطح داخلی هر دنده ناودانی برای عبور عروق اعصاب بین دنده‌ای وجود دارد که در دنده‌های اول ، یازدهم و دوزادهم ، این ناودان وجود ندارد و معمولا این دنده‌ها را دنده‌های غیر معمولی می‌نامند.

مهره‌های شرکت کننده در ساختمان قفسه سینه

ستون مهره ای ، محور مرکزی بدن را تشکیل داده و در عقب ناحیه تنه و در خط وسط قرار دارد و از قاعده جمجمه شروع شده و در تمامی طول گردن و طول تنه امتداد دارد. در کودکان تعداد مهره‌های ستون مهره‌ها ، 33 عدد است که در بالغین پنج تای ما قبل آخر بهم جوش خورده و استخوان خارجی را تشکیل می‌دهند و 4 تا مهره آخر بهم جوش خورده و استخوان دنبالچه را به وجود می آورند. بنابراین تعداد مهره‌ها در افراد بالغ به 26 قطعه تقلیل می‌یابد.

از 24 مهره آزاد ، 7 عدد مهره‌های گردن ، 12 عدد مهره‌های پشتی و 5 عدد مهره‌های کمر را تشکیل می‌دهند. مهره‌هایی که در ساختار قفسه سینه شرکت دارند. 12 عدد مهره‌های پشتی هستند. مهره‌ها دارای شکل مشابهی هستند، تنه مهره که در جلو واقع شده ، استوانه‌ای شکل است. قوس مهره که در عقب قرار دارد و با تنه مهره تشکیل سوراخ مهره را می‌دهد. مجموع سوراخهای مهره‌ای ، مجرای مهره‌ای نامیده می‌شود که در آن نخاع جای دارد. این مجرا در بالا بوسیله سوراخ استخوان پس سری به تمام دنده‌های قفسه سینه به 12 عدد مهره‌های پشتی ستون مهره‌ای ، متصل هستند.

جناغ سینه (Sternum)

جناغ سینه ، استخوانی پهن است که در قسمت قدامی فوقانی قفسه سینه قرار گرفته و دارای سه قسمت می‌باشد:

1.       دسته (Manobrium): پهن‌ترین و قوی‌ترین بخش جناغ سینه است و به استخوان ترقوه ، دنده اول و نیمی از دنده دوم ، متصل می‌گردد.

2.       تنه (Body): بلندترین بخش جناغ سینه بوده و از بالا به دسته متصل شده و زاویه‌ای به نام زاویه جناغی یا زاویه لوئیس که مقداری به جلو تحدب دارد را می‌سازد و کناره‌های طرفی دارای یک بریدگی ناقص در بالا و پایین و 4 بریدگی کامل برای اتصال دنده‌ها می‌باشد.

3.       زاویه خنجری (xiphoid): زایده کوچک خنجر مانندی است که در انتهای جناغ سینه قرار دارد.

عضلات متصل شده بزرگ (Pectoralis major)

عضله‌ای است بادبزنی شکل از دنده‌های حقیقی قفسه سینه ، جناغ سینه و ترقوه مبدا گرفته و به استخوان بازو متصل می‌گردد و موجب نزدیک شدن بازو به تنه می‌شود.

  • عضلات سینه‌ای کوچک (Pectorialis minor): عضله‌ای است سه گوش که در زیر عضله سینه‌ای بزرگ قرار دارد و از سطح خارجی دنده‌های سوم ، چهارم و پنجم به زایده کوراکوئیداستخوان کتف می‌چسبد، و دنده‌ها بالا برده یا شانه را به جلو می‌آورد.

 

  • عضلات ساب کلاویوس (Subclavius): از سطح فوقانی دنده اول به سطح تحتانی استخوان ترقوه می‌چسبد و دنده را بالا برده یا ترقوه را به طرف پایین می‌کشد.

 

  • عضله دنده‌ای قدامی (Seratus anterior): از 8 - 10 دنده اول شروع شده و به کنار داخلی استخوان کتف متصل می‌گردد. شانه را به جلو و پایین می‌آورد.

 

  • عضلات بین دنده‌ای (Inter costals): فضای بین دنده‌ها را اشغال نموده ، جزء عضلات تنفسی محسوب می‌شوند و دنده‌ها را بهم نزدیک می‌سازند و شامل سه عضله به شرح زیر می‌باشند:
    • عضلات بین دنده‌ای خارجی: از کنار تحتانی دنده فوقانی به طرف پایین و جلو سیر کرده و به کنار فوقانی دنده تحتانی می‌چسبد و در عمل دم تنفس ، شرکت دارد.
    • عضلات بین دنده‌ای داخلی: نسبت به عضله خارجی ، عمقی‌تر است و مسیر آن به طرف عقب و پایین می‌باشد و از دنده فوقانی به دنده تحتانی متصل می‌گردد و در مجاورت جناغ سینه تا زاویه دنده‌ای ادامه داشته و بعد از آن غشایی می‌گردد و در عمل بازدم تنفس شرکت دارد.
    • عضلات بین دنده‌ای داخلی‌تر: هم جهت با الیاف عضله بین دنده‌ای داخلی است و به نظر می‌رسد که از آن منشا گرفته باشد و در ½ میانی فضای بین دنده‌ای قرار دارد.
  • پرده دیافراگم: این عضله مهمترین عضله تنفسی می‌باشد که قفسه سینه را از حفره شکمی ، جدا می‌سازد. برخی از اعضاء مهم بدن از قبیل آئورت ، مری ، بزرگ سیاهرگ زیرین ، سوراخهایی را به ترتیب در برابر مهره 12 ، مهره 10 ، مهره 8 سینه‌ای در پرده دیافراگم ایجاد کرده و از آن عبور می‌کنند. دیافراگم به ترتیب به زایده خنجری ، 6 دنده تحتانی و غضروفهای آنها و تنه مهره‌های اول تا سوم کمری متصل شده و گنبدی شکل است.

چگونگی حرکت دنده‌ها در حین تنفس

دنده‌ها در وضعیت استراحت طبیعی ، بطور مایل به سوی پایین کشیده شده‌اند و به این ترتیب ، موجب می‌شوند که استخوان جناغ سینه به طرف عقب یعنی به سوی ستون فقرات برود. هنگامی که قفسه سینه بالا برده می‌شود، دنده‌ها تقریبا بطور مستقیم به طرف جلو برآمدگی پیدا می‌کنند، بطوریکه استخوان جناغ نیز به طرف جلو و دور از ستون فقرات حرکت می‌کند و در جریان دم عمیق در مقایسه با بازدم عمیق ضخامت قدامی خلفی قفسه سینه را حدود 20 درصد بیشتر می‌کند.

دنده‌ها در جریان بازدم متوجه پایین هستند و عضلات بین دنده‌ای خارجی دراز شده و در جهت رو به جلو و رو به پایین کشیده شده‌اند. بتدریج که این عضلات منقبض می‌شوند، دنده‌های فوقانی را نسبت به دنده‌های تحتانی به طرف جلو می‌کشند و این امر مانند اهرمی بر روی دنده‌ها عمل کرده و آنها را به طرف بالا می‌کشد و از این راه موجب دم می‌شود. عضلات بین دنده‌ای داخلی دقیقا در جهت مخالف یعنی به عنوان عضلات بازدمی عمل می‌کنند، زیرا زاویه قرار گرفتن آنها بین دنده‌ها در جهت مخالف بوده و موجب حرکت دنده‌ها در جهت مخالف می‌شوند.

تغییر شکل قفسه سینه

  • بیماری اسکولیوز انحراف و خمیدگی ستون مهره‌ای به راست و چپ است. در اثر این بیماری ، قفسه سینه تغییر شکل پیدا می‌کند.یک شانه بالاتر از شانه دیگر قرار می‌گیرد و از پشت دنده‌های یک طرف برآمده تر از طرف دیگر است.
  • در سینه پهن ، قفسه سینه از جلو به عقب فشرده و کتابی به نظر می‌رسد.
  • در سینه قیفی دارای فرورفتگی به شکل قیف در پایین جناغ سینه است.
  • در سینه مرغی ، قسمت تحتانی جناغ سینه مانند سینه مرغ پیش آمدگی دارد.

 

منبعدانشنامه رشد

 

ورم پاها در اثر انسداد سیاهرگ‌ها

انسداد وریدها یا سیاهرگ‌ها می‌تواند در هر کدام از قسمت‌های بدن رخ دهد، ولی شایع‌ترین سیاهرگ‌هایی که انسداد پیدا می‌کنند، سیاهرگ‌های پاها هستند.


ورم پا

وقتی به دلایلی سیاهرگ‌های یکی از پاها دچار انسداد می‌شود پا ورم شدیدی می‌کند، دردناک می‌شود و حرکات پا مختل می‌شود. در این هنگام بر خلاف ادم‌های ناشی از بیماری های قلبی، با فشاردادن انگشت روی ساق پا، به راحتی انگشت فرو نمی‌رود، و به عبارتی ورم پا سفت است.

 

از دیگر سیاهرگ‌هایی که ممکن است دچار انسداد شوند، سیاهرگ‌های شکم هستند. در این حالت چون هر دو پا خونشان به سیاهرگ‌های شکم می‌ریزد، ممکن است هر دو پا دچار چنین ورم سفتی شوند.

 

البته سیاهرگ‌های دست و گردن هم ممکن است دچار انسداد شوند، ولی کمتر شایع است.

 

علت بسته شدن سیاهرگ‌ها

مهم‌ترین دلیل این بیماری، بی‌حرکتی طولانی به خصوص در سنین بالاست. وقتی یک فرد مسن به دلیل بیماری، بخصوص شکستگی لگن و ران، به مدت طولانی بستری می‌شود، احتمال لخته شدن خون در سیاهرگ‌های پاهایش وجود دارد.

 

در این حالت برای پیشگیری دو کار انجام می‌شود:

اول این‌که هر چه سریع‌تر بیمار باید حرکت کند و دوم این که داروی ضد لخته شدن خون شامل هپارین و وارفارین توسط پزشک به او داده شود.

در مسافرت‌های‌ طولانی‌ با اتومبیل‌ یا هواپیما، حداقل‌ هر یک تا دو ساعت‌، پاهای‌ خود را حركت‌ دهید تا خون در رگ ها لخته نشود

از عوامل دیگر لخته شدن خون در سیاهرگ‌ها، حاملگی است. در خانم‌های حامله به خاطر فشار جنین روی سیاهرگ‌های شکم و زیاد بودن هورمون‌های زنانه، خون در این رگ‌ها استعداد لخته شدن دارد. در این حال به طور معمول نیاز به دادن دارو برای پیشگیری از این بیماری نیست، ولی حتما باید از بی‌تحرکی خانم‌های باردار جلوگیری شود.

 

از عوامل دیگر این بیماری، بی‌تحرکی در مسافت‌های طولانی است. وقتی یک فرد مسن یا فردی که به دلایلی، استعداد لخته شدن خون را دارد، به مدت طولانی در سفرهای هوایی و زمینی به طور ساکن در یک جا می‌نشیند، احتمال لخته شدن خون در پاهایش وجود دارد، بنابراین توصیه اکید این است که در این حالت حتما هر دو ساعت یک بار پیاده‌روی صورت گیرد.

 

البته برخی بیماران به خاطر بیماری نمی‌توانند به راحتی پیاده‌روی کنند. در این حالت توصیه می‌شود با حرکت دادن متناوب پاها و باز و بسته کردن آنها مانع از لخته شدن خون شد.

لخته شدن خون در رگ

 

عوارض‌ انسداد سیاهرگ

  آمبولی‌ ریه‌ که‌ طی‌ آن‌ لخته‌ خون از محل اصلی خود در رگ رها می‌شود و   به‌ ریه‌ می‌رود. لذا جلوی جریان‌ خون‌ ریه‌ گرفته می شود . باعث‌ مرگ‌ بافت‌ ریه‌ می‌گردد.

تعداد قابل‌ ملاحظه‌ای‌ از بیماران‌ دچار آمبولی‌ ریه‌، به‌ خاطر این بیماری‌ می‌میرند.

 

درمان انسداد سیاهرگ

وقتی خون در قسمتی از بدن لخته شود درمان آن، مصرف داروهای ضد لخته به مدت طولانی و بی‌حرکت کردن عضو به صورت مقطعی تا باز شدن مسیر رگ است.

در اکثر موارد این بیماران باید مدتی بستری شوند و درمان در بیمارستان برایشان انجام شود.

 

توصیه به این بیماران

- رفع‌ تمام‌ علایم‌ التهاب‌ در بستر استراحت کنید. در هنگام‌ استراحت‌، حرکت‌ دادن‌ عضلات‌ پا، خم‌کردن‌ مچ‌ پا و تکان‌ دادن‌ انگشتان‌ پا را به طور متناوب انجام دهید.

- از جوراب‌های‌ کشی‌ مناسب‌ یا بانداژهای‌ کشی‌ استفاده‌ کنید، ولی‌ از بند جوراب‌ یا جوراب‌ کشباف‌ بلند استفاده‌ نکنید.

- در هنگام‌ نشستن‌ به‌ مدت‌طولانی،‌ پاها را بالاتر از باسن‌ قرار دهید.

- پاها را از بستر بلند کنید.


منبع: تبیان

تغییر شکل بالا بودن استخوان کتف

در دوران جنینی ،استخوان کتف مجاور استخوان های گردن قرار دارد.با رشد جنین ، به طرف مهره های پشتی می آید.در موارد نادری، این عمل صورت نمی گیرد و استخوان کتف در بالا یعنی مجاور مهره های پایینی گردن و مهره های بالای پشت باقی می ماند .این امر موجب ایجاد ناهنجاری (تغییر شکل بالا بودن استخوان کتف) میشود.

 

در ۲ درصد از موارد استخوان کتف به وسیله یک نوار لیفی ،غضروفی و یا استخوانی به نام نوار شانه ای –مهره ای ( (omo vertebral band به ستون مهره های گردنی متصل است. این ناهنجاری مادرزادی غیر شایع و در اکثر موارد یکطرفه است. در برخی از خانواده ها به صورت ارثی دیده میشود. در زنان ۳ برابر مردان رخ میدهد و ممکن است با ناهنجاری دیگری نظیر دوشاخه بودن مهره های گردنی ، کوتاه بودن استخوان بازوی همان طرف و به ندرت ناهنجاری کلیوی همراه باشد.


علائم این ناهنجاری عبارت است از:

  1. غیر قرینه بودن شانه ها که از پشت بهتر مشهود است. معمولا" در طرف چپ دیده میشود و کمتر دو طرفه است.
  2. گردن پر و کوتاه است
  3. کتف بالا قرار می گیرد.
  4. گاهی خار استخوان کتف(به علت چرخش شانه ) در زیر الیاف عضله ذوزنقه ای لمس میشود.
  5. حرکت دور کردن شانه در بسیاری از افراد محدود میشود.
  6. ممکن است این ضایعه با ناهنجاری مادرزادی ستون مهره های گردن و دنده های بالای همراه باشد.

تشخیص :

اگر استخوان کتف یک سمت بالاتر از سمت دیگر باشد ،علامت خوبی برایی تشخیص است.

در مواردی که ضایعه خفیف باشد ، حرکات اصلاحی میتواند مفید واقع شود. این حرکات عبارتند از:

  1. کشش عضلات کوتاه شده، از جمله عضلله بالا برنده کتف و فیبرهای فوقانی عضله ذوزنقه ای
  2. تقویت عضلات پایین برنده کتف

تقویت این عضلات باید با اعمال قدرت صورت پذیرد.

اصلاح در موارد متوسط و شدید

در این گونه موارد ،اصلاح از طریق عمل جراحی لازم است.


منبع: تندرستی وعلوم ورزشی

استخوان کتف

کتف یا اسکاپولا در آناتومی بدن انسان، نام استخوانی سه گوش و صاف در اندام فوقانی است. استخوان کتف به استخوان ترقوه و استخوان بازو،مفصل می شود.

این استخوان دارای سه کنار، سه زاویه، سه زائده و دو سطح است. در سطح خلفی (عقبی) یک خار برجسته وجود دارد که آن را به دو قسمت سوپرااسپاینوس واینفراسپاینوس تقسیم می‌کند.

برخلاف سطح خلفی، سطح دنده‌ای (جلویی) ویژگی خاصی ندارد و یک حفره ساب اسکاپولار مقعر و کم عمق است که چند برجستگی خط مانند مایل بر روی آن وجود دارد.

از زوائد مهم این استخوان می‌توان به آکرومیون، خار و کوراکوئید اشاره کرد. همچنین تکمه‌هایاینفراگلنوئید، سوپراگلنوئید و بریدگی سوپرااسکاپولار واسپینوگلنوئیدبر روی این استخوان قرار دارند.


منبع: ویکی پدیا

خشکی و درد مفصل‌ شانه‌

شانه منجمد (frozen shoulder) یا جمود مفصل‌ شانه‌ عبارتست از درد و سفتی‌ مفصل‌ شانه‌ که‌ باعث‌ ناتوانی‌ در حرکت‌ دادن‌ آن‌ می شود.


درد شانه

واژه‌ منجمد (frozen) در این‌ عبارت‌ اشاره‌ به‌ یخ زدن ندارد، بلکه‌ به‌معنی‌ عدم‌ انعطاف‌پذیری‌ در حرکت تاندون‌ها، بورس‌، کپسول‌ مفصلی‌، عضلات‌، عروق‌ خونی‌ و اعصاب‌ مرتبط‌ با مفصل‌ شانه‌ است‌.

این‌ عارضه‌ در همه‌ سنین‌ دیده‌ می‌شود، ولی‌ در مردان‌ بالای‌ 40 سال‌ که‌ در دوره‌ جوانی‌ به‌ ورزش‌های‌ قهرمانی‌ می‌پرداخته‌اند، شایع‌تر است‌.

 

جمود مفصل شانه (کپسولیت‌ چسبنده‌)

ناتوانی ناشی از این عارضه ممکن است وخیم باشد و در صورتی که درمان نشود، ممکن است در طول زمان بدتر شود.

علت دقیق ایجاد این عارضه مشخص نیست، اما احتمالا یک فرآیند التهابی آن را به وجود می‌آورد.

گاهی جمود مفصل شانه ناشی از بی‌حرکتی آن برای مدت طولانی به علت آسیب‌دیدن، جراحی یا بیماری است.

اما در بسیاری از موارد علت آن نامعلوم است.

خوشبختانه، در اغلب موارد می‌توان شانه را دوباره به حرکت در آورد (هر چند که بهبودی کامل زمان می‌برد) و خود فرد نیز باید به درمان کمک کند.

 

علایم‌ شایع‌ جمود شانه

در مراحل‌ اولیه‌:

- درد خفیف‌ شانه‌ که‌ به‌سوی‌ درد شدید پیشرفت‌ کرده‌ و خواب‌ و فعالیت‌ طبیعی‌ فرد را دچار اختلال‌ می‌کند. درد با حرکت‌ دادن‌ شانه‌ بدتر می‌شود.

سفتی‌ مفصل‌ شانه‌ که‌ مانع‌ حرکت‌ طبیعی‌ شانه‌ می‌شود در ین مشکل دیده می شود. با کاهش‌ حرکت‌ شانه،‌ این‌ سفتی‌ افزایش‌ می‌یابد

- احساس‌ صدای‌ ساییدگی‌ یا شکستن چینی‌‌ هنگام‌ حرکت‌ شانه‌

 

در مراحل‌ پیشرفته‌:

- درد گردن وبازو‌

- ناتوانی‌ در حرکت‌ دادن‌ شانه‌

- درد غیر قابل‌ تحمل‌ شانه‌


استخوان های شانه










چگونه شانه دچار جمود می‌شود؟

مرکز اصلی شانه یک مفصل توپی و حفره‌ای است که مفصل گلنوهومرال (Glenohumeral) خوانده می‌شود و سر استخوان بازو یا هومروس (humerus) را به بخش خارجی خمیده استخوان کتف (scapula)، به نام حفره گلنوئید (glenoid) وصل می کند (تصویر کناری).


جمود مفصل شانه معمولا با یک جراحت (مثل شکستگی) یا التهاب بافت‌های نرم مانند بورسیت (التهاب کیسه مفصلی) یا تاندینیت (التهاب تاندون) در "روتاتور کاف‌" (مجموعه‌ای از عضلات و تاندون‌ها که مفصل شانه را پایدار نگه می‌دارند) آغاز می‌شود.


التهاب باعث درد می‌شود که با حرکت بدتر می‌گردد، به این ترتیب دامنه حرکت شانه کم می‌شود.

هنگامی که شانه به این شیوه بی‌حرکت می‌شود، بافت همبندی اطراف مفصل گلنوهومرال (کپسول مفصل) ضخیم و منقبض می‌شود و توانایی طبیعی‌اش را برای کشیدگی از دست می‌دهد.

سعی فرد برای جلوگیری از درد ناشی از حرکت شانه، به انقباض بیشتر کپسول شانه می‌انجامد

بازو جای کمتری برای حرکت کردن درون کپسول شانه پیدا می‌کند، و مفصل ممکن است مایع نرم‌کننده اش را از دست بدهد. در موارد پیشرفته، نوارهای بافت جوشگاهی (چسبندگی) میان کپسول مفصل و سر بازو به وجود می‌آید.

 

ایجاد جمود مفصل شانه ممکن است 2 تا 9 ماه طول بکشد.

اگرچه درد ممکن است به تدریج بهبود یابد، ولی سفتی مفصل ادامه پیدا می‌کند و دامنه حرکت مفصل محدود باقی می‌ماند.

 

جمود مفصل شانه

چه کسانی دچار جمود مفصل شانه می‌شوند؟

هنگامی که شما پس از التهاب تاندون یا آسیب شانه فیزیوتراپی نمی‌کنید و هنگامی که بیش از چند روز بازوی‌تان را با گردن آویز بی‌حرکت نگه می‌دارید، بدون این که به طور متناوب به آن کشش بدهید، خطر جمود شانه افزایش می‌یابد.

 

بی‌حرکتی شانه ناشی ازسکته مغزی، بیماری قلبی یا جراحی نیز ممکن است به جمود مفصل شانه بیانجامد.

 



سایر بیماری‌هایی که خطر جمود شانه را بالا می‌برند،‌ اختلالات تیروئید، بیماری پارکینسون و دیابت است.

 

عوامل‌ خطر

- نادیده‌ گرفتن‌ آسیب‌های‌ خفیف‌ شانه‌ از قبیل‌ بورسیت‌ یا تاندونیت‌

- وضعیت نادرست‌ فعالیت‌های‌ بدنی‌ و پرداختن‌ به‌ ورزش های‌ قهرمانی‌ به‌طور نامنظم‌

- دیابت

- بیماری‌ عروق‌ محیطی‌

- بی‌حرکتی‌

- مشاغل‌ نشسته‌ و کم‌تحرک‌

- شرکت‌ در ورزش های‌ شدید یا پربرخورد

 

چه کار باید کرد؟

اگر فکرمی‌کنید که دچار جمود مفصل شانه شده اید یا در حال دچار شدن به آن هستید، به پزشک مراجعه کنید.

 

برای ارزیابی دامنه حرکت شانه، پزشک از شما می خواهد تا حرکات گوناگونی را با بازوی‌تان انجام دهید، برای مثال رساندن دست از جلوی قفسه‌سینه به شانه مقابل، یا از پشت برای لمس کتف طرف مقابل.

پزشک ممکن است برای اطمینان از این که مشکل زمینه‌ای، مانند آرتریت یا دررفتگی مفصل نداشته باشید، رادیوگرافی شانه را برای شما تجویز کند

برای بررسی پارگی "روتاتور کاف" ممکن است ام‌آر‌آی لازم باشد.

 

جمود مفصل شانه

درمان جمود مفصل شانه

درمان شامل کاهش درد و بازگرداندن دامنه طبیعی حرکت شانه است.

 

پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی مانند آسپرین،ایبوپروفن و ناپروکسن برای شما تجویز کند.

 

گذاشتن کیسه یخ بر روی شانه برای 10 تا 15 دقیقه، چند بار در روز ممکن است به تسکین درد کمک کند.

 

ممکن است پزشک تزریق داروهای کورتونی به داخل شانه یا بافت‌های نرم اطراف آن را برای شما تجویز کند.

 

اما اساس درمان، فیزیوتراپی یا حرکت‌درمانی است، که ابتدا بر تمرین‌هایی که باعث کشش کپسول مفصل می‌شوند، متمرکز است و در مرحله بعد تمرینات تقویت‌کننده عضلات انجام می‌شود.

فیزیوتراپیست به شما خواهد گفت تا چه حدی باید به شانه فشار بیاورید و می‌تواند به شما تمرین‌های مناسب را بیاموزد.

هنگامی که شما کپسول شانه را تحت کشش قرار می‌دهید، باید از فعالیت‌هایی که نیاز به رساندن دست به بالای سر، بلند کردن چیزها و سایر حرکاتی که درد شما را تشدید می‌کنند، پرهیز کنید

اگر به طور کامل برنامه تمرینات شانه‌‌ را دنبال کنید، احتمالا می‌توانید دوباره فعالیت معمول شانه‌تان را به دست آورید. بیش از 90 درصد افراد با اقدامات غیرجراحی بهبود پیدا می‌کنند. اما بهبودی کامل به گذر زمان نیاز دارد، از چندین ماه تا دو یا سه سال.

 

اگر برای همیشه بهبود پیدا نمی‌کنید یا اگر بهبودی‌تان در حد معینی متوقف شده است، دوباره به پزشک مراجعه کنید، یا با یک ارتوپد متخصص شانه مشورت کند.

 

منبع:تبیان

رباط سر استخوان ران

رباط سر استخوان ران (به انگلیسی: Head of femur ligament)‏ یک رباط مربوط به داخل مفصل ران بوده که رباط گرد  نیز نامیده می‌شود. این رباط از حفره سر استخوان ران به قسمت‌های زیر متصل می‌گردد:
  • رباط عرضی حقه ای (رباط عرضی استابولار)
  • حفره حقه ای (حفره استابولار)
  • لبه بریدگی حقه ای (بریدگی استابولار)

رباط گرد در حرکات نزدیک شدن و نیمه خم شدن (اداکسیون و سمی فلکسیون) مفصل ران سفت می‌شود و در عمل دورشدن (ابداکسیون) شل است. اگرچه رباط سر استخوان ران در حرکت اداکسیون محکم کشیده می‌شود، نسبتا عملکرد مکانیکی اش فاقد اهمیت است. 

یکی از منابع خونرسانی سر استخوان ران ازطریق عروقی به نام عروق رباط گرد تامین می‌شود که از رباط گرد به سر استخوان ران می‌روند. این عروق نقش چندانی در خونرسانی ندارند.


منبع: ویکی پدیا

آناتومی استخوان ران

ران قسمتی از اندام تحتانی است که بین لگن و زانو قرار گرفته است. این قسمت از اندام تحتانی حاوی یک استخوان بلند در مرکز خود است که به آن استخوان ران یا فمور Femur میگویند. این استخوان بسیار قوی و محکم بوده و در بالا در تشکیل مفصل ران و در پایین در تشکیل مفصل زانو شرکت میکند.

در اطراف استخوان ران عضلات فراوانی قرار داشته و از بین عضلات عروق و اعصاب عبور میکنند. عضلات اطراف استخوان ران در سه دسته قرار دارند بطوریکه هر کدام از این دسته ها به توسط یک پرده بافتی به نان سپتوم Septum از دسته های دیگر جدا میشود. هر دسته را یک کمپارتمان Compartment هم میگویند و هر کمپارتمان عروق و اعصاب خود را دارد.
عضلات ران در سه دسته یا کمپارتمان قدامی (جلویی) و خلفی (پشتی) و مدیال (داخلی) قرار میگیرند.

1556



















استخوان ران:

استخوان ران یا فمور Femur بزرگترین و بلندترین استخوان بدن است. طول استخوان ران یک انسان بالغ حدودا نیم متر و قطر آن در وسط حدود یک اینچ است. این استخوان توانایی تحمل 30 برابر وزن انسان را دارد. استخوان ران سه قسمت دارد.

  • قسمت بالای یا پرگزیمال Proximal استخوان ران :که شامل سر استخوان ران، تروکانتر بزرگ و تروکانتر کوچک است. سر استخوان ران در تشکیل مفصل ران شرکت میکند.
  • قسمت وسط یا شفت Shaft استخوان ران که بصورت سیلندری و لوله ای است. در سطح پشتی یا خلفی این قسمت از استخوان از بالا تا پایین، یک برجستگی طولی وجود دارد که به آن لینا آسپرا Linea aspera میگویند.
  • قسمت پایین یا دیستال Distal استخوان ران که بصورت دو نیمکره داخلی و خارجی بنام های کندیل های ران است و در تشکیل مفصل زانو شرکت میکند.

منبع: ایران ارتوپد

رباط یا لیگامان های زانو

رباط ها نوارهای بافتی بسیار محکمی هستند که دو سر آنها به استخوان های دو طرف مفصل متصل میشود و وظیفه آنها اینست که از یک طرف دو استخوان تشکیل دهنده مفصل را در کنار هم نگه داشته و احازه نمیدهد که ار هم دور شوند و از طرف دیگر به استخوان های تشکیل دهند مفصل اجازه میدهد تا فقط در جهات خاصی روی هم حرکت کنند و اجازه حرکت در هر جهتی را نمیدهد.

در دو طرف زانو دو رباط یا لیگامان مهم قرار دارند که عبارتند از

  • رباط جانبی داخلی یا لیگامان کلترال مدیال Medial collateral ligament : این رباط به صورت یک نوار پهن از بالا به سطح داخلی کندیل داخلی استخوان ران متصل شده و در پایین به زیر پلاتوی داخلی استخوان تیبیا میچسبد. وظیفه این رباط اینست که اجازه نمیدهد تا ساق به طرف بیرون کج شده و زاویه پیدا کند و در واقع مانع از انحراف زانو و ساق به سمت خارج میشود
  • رباط جانبی خارجی یا لیگامان کلترال لترال Lateral collateral ligament : این رباط از بالا به سطح خارجی کندیل خارجی استخوان ران متصل شده و در پایین به سر استخوان فیبولا میچسبد. وظیفه این رباط اینست که اجازه نمیدهد تا ساق به طرف داخل کج شده و زاویه پیدا کند و در واقع مانع از انحراف زانو و ساق به سمت داخل میشود

1544 4
1544 6



در داخل زانو هم دو رباط یا لیگامان دیگر قرار دارند که به آنها رباط های صلیبی یا رباط های متقاطع میگویند. این رباط ها عبارتند از
  • رباط متقاطع یا صلیبی جلویی یا قدامی Anterior cruciate ligament :که به اختصار به آن ACL هم میگویند. این رباط در جلوی PCL و در بین دو کندیل داخلی و خارجی ران و در واقع در داخل زانو قرار داشته و مانع از لغزش پلاتوی تیبیا در زیر کندیل های ران به سمت جلو میشود. رباط متقاطع قدامی در بالا به سطح داخلی کندیل خارجی ران میچسبد و در پایین به ناحیه جلویی وسط پلاتوی تیبیا متصل میشود.
  • رباط متقاطع یا صلیبی پشتی یا خلفی Posterior cruciate ligament :که به اختصار به آن PCL هم میگویند. این رباط در پشت ACL و در بین دو کندیل ران قرار گرفته و مانع از لغزش پلاتوی تیبیا به سمت عقب میشود. این رباط از سطح خارجی کندیل داخلی ران شروع شده و در پایین به ناحیه پشتی وسط پلاتوی تیبیا میچسبد.

این دو راط با کمک یکدیگر مانع از این میشوند که استخوان ها درشت نی و ران بر روی هم به سمت جلو عقب بلغزند و سر بخورند.
چهار رباط ذکر شده مهمترین عوامل حفظ پایداری مفصل زانو هستند.

 1544 7 1544 8
 در تصویر بالا دیده میشود که چهار رباط اصلی زانو مفصل را مهار میکنند

دو رباط مهم دیگر زانو عبارند از

  • رباط عرضی Transverse ligament جلوی منیسک های داخلی و خارجی را به یکدیگر متصل میکند.
  • رباط های کورونری یا منیسکوتیبیال Meniscotibial ligaments لبه پایینی منیسک ها را به لبه پلاتوی تیبیا متصل میکنند.

1544 5
 
 

1544 1

 

منبع: ایران ارتوپد

هموفیلی چیست


هموفیلی یک بیماری ارثی است که به علت عدم وجود یک ژن خاص در بدن ایجاد میشود. افراد مبتلا به هموفیلی نمیتوانند پروتئین خاصی را که در جریان خون وجود دارد و موجب انعقاد خون میشود بسازند. در نتیجه، این بیماران بدنبال ضربه براحتی دچار خونریزی شده و خونریزی آنها هم به راحتی متوقف نمیشود.

دو نوع هموفیلی وجود دارد:

  • نوع A که 85 درصد موارد هموفیلی را تشکیل میدهد و در آنها پروتئین خاصی بنام "فاکتور هشت" در جریان خون وجود ندارد یا کم وجود دارد
  • نوع B که 15 درصد موارد بیماری هموفیلی است و در آنها پروتئینی بنان "فاکتور نه" در جریان خون وجود نداشته یا کم وجود دارد

 

از لحاظ شدت بیماری، سه نوع هموفیلی وجود دارد:

         768 3
               تورم زانو در هموفیلی به علت خونریزی
  • نوع شدید که نیمی از موارد است و در آنها میزان فاکتور موجود در خون کمتر از یک درصد طبیعی است. در این نوع از هموفیلی خونریزی در مفاصل و عضلات بطور خودبخودی ایجاد میشود
  • نوع متوسط که میزان فاکتور آنها بین 5-1 درصد طبیعی است. در این نوع از هموفیلی خونریزی بدنبال ضربات خفیف ایجاد میشود
  • نوع خفیف که در آنها مقدار فاکتور بیش از 5 درصد طبیعی است. در این نوع هموفیلی خونریزی بدنبال ضربات شدید ی جراحی ایجاد میشود

 

مکانیسم آسیب مفصل و اندام در بیماران هموفیلی چیست

بافت سینوویال لایه ای از سلول ها است که سطح داخلی کپسول مفصلی را فرش کرده و وظیفه آنها ترشح و بازجذب مجدد مایع سینوویال است.
وظیفه مایع سینوویال یا مایع مفصلی، لیز کردن سطوح غضروف به جهت کاهش اصطکاک و همچنین تغذیه سلول های غضروفی است. بافت سینوویال پر از عروق خونی است و یکی از دلایلی که مفصل از محل های شایع خونریزی در بیماران مبتلا به هموفیلی است همین زیاد بودن عروق خونی است.

وقتی درون مفصل خونریزی میکند سلول های بافت سینوویال آن سعی میکنند آن خون را جذب کرده و از مفصل خارج کنند. در این فرآیند آهن موجود در گلبول های قرمر خون در سلول های بافت سینوویال گیر کرده و بتدریج در درون این سلول ها جمع میشوند. این تجمع آهن موجب التهاب و کلفتی و بیشتر شدن عروق خونی این بافت میشود و با بیشتر شدن عروق خونی بافت سینوویال، خونریزی های درون مفصلی باز هم بیشتر اتفاق میفتند.

            768 1
تخریب سطح مفصلی در هموفیلی
 در رادیوگرافی دیده میشود

از طرف دیگر بافت سینوویال ملتهب از خود آنزیم هایی را ترشح میکند که غضروف را در خود حل کرده و میخورد.
با هر بار خونریزی در مفصل و بازجذب آن، سلول های ناخواسته جدیدی در کپسول مفصلی رشد کرده که موجب کم شدن خاصیت انعطاف پذیری آن میشوند. در نتیجه بتدریج کپسول مفصلی کوچک و جمع و غیر قابل انعطاف شده و بدنبال آن مفصل دچار خشکی و محدودیت حرکتی میشود.

 

بتدریج و با کاهش دامنه حرکتی در مفصل عضلات اندام هم ضعیف میشوند و بعد از مدتی با افزایش تخریب در غضروف مفصلی، بیمار دچار درد مفصل میشود. درد در ابتدا فقط در حین فعالیت های بدنی است ولی با شدید شدن بیماری ممکن است در حالت استراحت هم وجود داشته باشد.
 استخوان های اندام بیمار بتدریج دچار کاهش تراکم و پوکی میشوند.

تمام بیماران مبتلا به هموفیلی که دچار خونریزی های مکرر مفصلی میشوند مشکلات ذکر شده را کمابیش در مفاصل زانو، مچ پا یا آرنج خود دارند. هر چه سن بیمار بالاتر رفته و دفعات خونریزی ها بیشتر میشود مشکلات ذکر شده هم شدیدتر میشوند.

در همین حال بیماران مبتلا به هموفیلی که با درمان جایگزینی مناسب و استفاده از فاکتورهای خونی مانع از خونریزی مفصلی میشوند این مشکلات مفصلی را نخواهند داشت. همانطور که گفته شد مفاصل لولایی مانند زانو، مچ پا و آرنج بیشتر دچار خونریزی مفصلی و عوارض ناشی از آن میشوند در حالیکه احتمال این مشکلات در مفاصل گوی و کاسه ای مانند مفصل ران و مفصل شانه کمتر است. 


منبع: ایران ارتوپد

 

آب آوردن زانو

آب آوردن زانو موجب تورم آن میشود. این وضعیت در واقع به علت افزایش مایع مفصلی زانو ایجاد میگردد. مایع مفصلی در حد چند سی سی بطور طبیعی در زانوی همه افراد وجود دارد. این مایع که باعث ورم زانو می شود توسط سلول هایی که بصورت یک لایه، سطح درونی کپسول مفصلی را میپوشانند ترشح میشود. به این لایه سلولی لایه سینوویال میگویند. افزایش ترشح مایع سینوویال معمولا به علت تحریک این سلول ها است. علل متفاوتی مانند عفونت، بیماری های متابولیک یا ضربه میتوانند موجب افزایش ترشح مایع مفصلی و در نتیجه آب آوردن مفصل شوند.

وقتی تورم و آب آوردن زانو بطور ناگهانی و بعد از یک ضربه یا پیچ خوردن زانو ایجاد شود معمولا علت آن آسیب منیسک است. فشار به منیسک موجب کشیده شدن و در نتیجه تحریک سلول های سینوویال نزدیک آن شده و بدنبال آن  زانو ورم میکند.

در این موارد بررسی مایع مفصلی و آزمایشات خونی معمولا طبیعی هستند. گرچه آسیب های منیسک را میتوان در بسیاری اوقات با استفاده از ام آر آی تشخیص داد ولی توانایی این نوع تصویربرداری در تشخیص ضایعات در بسیاری اوقات وابسته به مهارت کسانی است که این تصاویر را تهیه و تفسیر میکنند.

وقتی تورم زانو بدنبال آسیب منیسک ایجاد شده باشد حتی بدون درمان هم معمولا بعد از چند روز تا چند هفته بتدریج فروکش میکند. در این حال اگر آسیب منیسک به درستی درمان نشود در آینده هر بار فشاری به زانو وارد شود کشش بیش از حد بر روی منیسک آسیب دیده میتواند موجب تورم مجدد و آب آوردن دوباره مفصل شود.

 

منبع: ایران ارتوپد

حركاتی برای تقویت عضلات ران

قسمت عمده عضلات ناحیه فوقانی پا از عضله چهارسر رانی و همسترینگ تشكیل شده است.عضله چهارسر رانی جلوی ران قرار گرفته و عضلات همسترینگ خلف ران را به خود اختصاص داده است.

به جای این كه توجه خود را به یكی از این گروه عضلات معطوف كنید باید تلاش كنید هر دو گروه این عضلات را همراستا با هم تقویت نمایید، چرا كه عملكرد این عضلات مكمل یكدیگر است و عدم تعادل در توانایی این عضلات در درازمدت به ضرر شما تمام می‌شود.

برای تقویت این عضلات، حركات زیر را تمرین كنید:

حركت اول: در جای مناسبی بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه باز كنید. وزن خود را روی یكی از پاهایتان بیندازید و پای دیگر را از یك طرف تا جایی كه می‌توانید بالا بیاورید. دو ثانیه در همین حالت بمانید و دوباره به نقطه شروع برگردید. این حركت را پنج بار برای هر پا انجام دهید. سعی كنید در بین تكرارها پای فعالتان با زمین تماس پیدا نكند.

حركت دوم: پشت خود را به دیوار بچسبانید و پاهای خود را كمی جلوتر از بدنتان روی زمین قرار دهید. حالا به آهستگی بدن خود را روی دیوار به سمت پایین بكشانید تا جایی كه مفاصل ران‌هایتان پایین‌تر از زانوهایتان قرار گیرند. دوباره با نیرویی كه به كف پاهایتان وارد می كنید بدنتان را روی دیوار به سمت بالا بكشید و به نقطه شروع برگردید. برای سخت‌تر شدن حركت می‌توانید همین كار را در حالی كه روی پنجه پاهایتان قرار گرفته‌اید، تكرار كنید.

حركت سوم: به شكم روی زمین دراز بكشید و سر خود را روی دست‌هایتان تكیه دهید. پنجه پاهایتان را بكشید و پاهایتان را تا جایی كه می‌توانید بالا بیاورید و سپس به نقطه شروع برگردانید. این حركت را ده بار تكرار كنید.


منبع: بیتوته

تقویت عضلات با پسته


مصرف پسته به تقویت عضلات بدن كمك و از گرفتگی عضلات  پیشگیری می كند .

پسته بسیار مقوی و حاوی ویتامین های B۱،B۳ و ویتامین Eو املاح مغذی شامل آهن، پتاسیم، فسفر و كلسیم است. پسته یكی از پرانرژی ترین مواد غذایی است. مصرف آن در تنظیم ضربان قلب و كنترل فشارخون موثر است.

همچنین دارای فسفر است و در ساخت استخوان ها و دندان ها كمك و از خستگی و ضعف جلوگیری می كند.

مصرف پسته به تقویت عضلات بدن كمك و از گرفتگی آن پیشگیری می كند. آهن موجود در پسته نیز برای رفع سرگیجه، رنگ پریدگی ,بی حوصلگی و كم خونی بسیار موثر است.

ویتامین E یكی از قوی ترین آنتی اكسیدان هایی است كه در پسته به مقدار زیاد یافت می شود و موجب افزایش سیستم ایمنی بدن و تقویت چشم می شود.

پسته دارای ویتامین های B۶، B۱ و E است؛ ویتامین B۶ كمك به سوخت و ساز پروتئین می كند و در جذب مواد غذایی نیز نقش دارد. ویتامین B۱ موجب افزایش انرژی، تقویت سلول های عصبی و متعادل كردن اشتهامی شود.

منبع: بیتوته

دیسک کمر,فتق دیسک,سیاتیک

 

امروزه بسياري از افراد از ديسك كمر، فتق ديسك و سیاتیک رنج مي برند . اين درد ها معمولا در افراد مسن به علت بالا رفتن سن و تغييرات ايجاد شده در هورمون ها و استخوان ها چيزي معمولي به شمار مي آيد در حاليكه اگر منشاء اين دردها را تشخيص دهيم در هنگام پيري و كهولت كمتر دچار اين مشكلات خواهيم شد. چيزي كه جلب توجه مي كند اينست كه افراد جوان نيز به همين درد ها گرفتار هستند كه علت اصلي آن زندگي ماشيني و كم تحركي است كه در زندگي ما بوجود آمده اما علت هاي ديگري نيز در بوجود آمدن آن نقش دارند

ناهنجاري جسماني مزيد بر علت است كه به مرور در افراد به علت شيوه ي غلط زندگيخوابيدن، راه رفتن ، نشستن ، كار كردن و... ) ايجاد مي شود.

ناهنجاري جسماني چيست؟

ناهنجاري يعني هر تغيير شكلي كه در رابطه با وضعيت نرمال در بدن فرد ايجاد شود.

بدن زماني استاندارد است كه:

1 - اندام سالم باشد ( دو دست و دو پا )

2- فرد وقتي مي ايستد در هيچ قسمت از بدنش احساس فشار و خستگي نكند.
 3 -
احساس درد نداشته باشد .
4-
نقاط شاخص بدن روي خطوط افقي و عمودي قرار گيرد.


لذا براي رفع و پيشگيري از ابتلا به اين ناهنجاري ها بايد از علم حركات اصلاحي كمك گرفت.
حركات اصلاحي شاخه اي از علم تربيت بدني است كه اهدافش شناسايي، پيشگيري و اصلاح ناهنجاري هاي جسماني فرد است . در واقع حركات اصلاحي به مجموعه حركات كششي و تقويتي گفته مي شود كه بمنظور پيشگيري و اصلاح ناهنجاري ها ي جسماني ( كشش عضلات ، افزايش دامنه ي حركتيمفاصل و تقويت عضلاتي كه ضعيف شدند) انجام مي گيرد.

 

حركات اصلاحي معمولا از سن نه سالگي شروع مي شود زيرا بدن از نظر شكل تقريبا شبيه بزرگسالان است .
براساس نتايج طرح اجرايي سنجش ناهنجاري هاي قامتي بين دانش آموزان پايه ي دوم راهنمايي و اول متوسطه سال تحصيلي 85/86 در سطح شهرستان مريوان توسط اينجانب صورت گرفته است ، متاسفانه آماردانش آموزاني كه از مشكل ناهنجاري قامتي رنج مي برند در سطح وسيع و بالايي بوده و تكان دهنده و قابل تامل است .

 

دانش آموزان دوم راهنمايي از 551 نفر ، 418 نفر 
دانش آموزان اول متوسطه از 459 نفر ، 417 نفر

 

اين معضل به حق كه قابل توجه بوده ومي طلبد كه خانواده ها و خود دانش آموزان و مسئولين آموزش وپرورش در راه كاهش اين آمار گامهاي موثري بردارند.


ضرورت دارد همكاران محترم و پر تلاش تربيت بدني نيز دانش آموزان را با فرهنگ درست وصحيح عادات زندگي، آشنا سازند و اهميت حركات اصلاحي را براي دانش آموزان تشريح كنند تا در آينده شاهد سلامتي ، زيبايي و بقاي عمر افراد جامعه باشيم و بتوانيم مادراني سالم وبا نشاط را پرورش دهيم زيرا كه به حق دختران وزنان قشر آسيب پذيرتر جامعه هستند.

نحوه قرار گرفتن بدن وشناخت آن

خوب ایستادن/خوب راه رفتن وخوب نشستن علاوه بر اینکه شکل حرکتی ما را زیبا میکند کارایی بدن را بیشتر و خستگی را کمتر می نماید.
رسیدن به چنین وضعیتی که بدن با کارایی بیشتر وخستگی کمتر همرا ه باشد با چگونگی مکانیک بدن ارتباط دارد.مکانیک بدن به هماهنگی وتناسب قسمتهای مختلف بدن گفته میشود.
برای آنکه بتوان از عضلات بدن به نحو احسن استفاده کرد وبرای عضلات هماهنگی لازم را در قسمتهای مختلف بدن فراهم کرد این شناخت(درک بدن در فضا)لازم وضروری است.
منظور از طرز قرار گرفتن بدن یک حالت مشخص وبدون حرکت نیست بلکه حالتهای مختلفبدن همیشه وبا هر حرکت تغییر می کند.

 

برای نحوه قرار گرفتن بدن نمی توان یک استاندارد بین المللی وخاصی را ارایه دادولی دادن اطلاعاتی در ارتباط با چگونگی مکانیک بدن در حالتهای مختلف و نحوه استفاده صحیح بدن در حالتهای حرکتی گوناگون می تواند مورد استفاده قرار گرفته و مفید واقع شود.

اصول راه رفتن

هنگام پیاده روی سریع ممکن است بدن از وضعیت صحیح خارج شود یا عضلات سفت شوند. برای اینکه بتوانید به خوبی پیاده روی سریع را تجربه کنید باید ابتدا با روش های صحیح پیاده روی عادی و آهسته آشنا شوید.

ایستادن بازتابی از راه رفتن است

وضغیت و حالت شما هنگام ایستادن به طور کلی به وضعیتی که هنگام راه رفتن از خود نشان می دهید شباهت دارد. به عنوان مثال، اگر قوس کمرتان هنگام ایستادن افزایش یافته یا سرتان به جلو خم شود، این اختلال در تعادل به طور معمول هنگام راه رفتن نیز وجود خواهد داشت. اگر تمایل داشته باشید قدمتان را هنگام ایستادن سفت و محکم بگیرید، درراه رفتن تان نیز، این حالت را منعکس می کنید. اگر بدن را هنگام ایستادن خم کنید، این وضعیت را هنگام راه رفتن نیز به خود میگیرید. از این رو، مهم است از تمایل های بدنتان آگاهی داشته باشید.

ایستادن را آزمایش کنید

در کنار یک آیینه ی تمام قد، به پهلو بایستید. اگر بتوانید از دو آیینه استفاده کنید، بهتر است. این دو آیینه را با زاویه ای نسبت یه یکدیگر قرار دهید تا بتوانید هنگام ایستادن در کنار آیینه، نمای نسبتا کاملی از خود را ببینید.

تنفس عمیق انجام دهید. هنگام عمل بازدم، بدنتان را راحت بگیرید و هر گونه فشار درونی را از آن خارج کنید. وضعیت مشخصی از ایستادن را که پس از سپری کردن یک روز دشوار به خود میگیرید، در آیینه نمایش دهید. نواحی اصلی بدن را به عنوان سلسله بلوک هایی در نظر بگیرید که روی یکدیگر قرار گرفته اند، یک بلوک را برای سر، یکی را برای تنه، یکی برای لگن و برای هر زانو و پا، یک بلوک دیگر را در نظر بگیرید. از نحوه ی قرار گیری "بلوک ها" روی یکدیگر و ارتباط آن ها با همدیگر آگاهی یابید. سپس راستای قرار گیری" بلوک های" بدنتان را از جلو و پهلو بررسی کنید.

 

زانو های خود را بررسی کنید.
A)
زانو ها بطور بسیار مناسب، باید در آرامش کامل قرار داشته و نسبتا صاف باشند.

B) آنها نباید قفل شده و سفت گرفته شوند یا به عقب متمایل شده باشند.

C) آنها نباید بیش از حد به جلو خم شده باشند. نکتهاگر زانوهای شما قفل و سفت شده یا به جلو خم شده اند، آنها را حرکت داده و جابه جا کنید تا بدون اینکه قفل شوند، صاف شده و در وضعیت مناسب قرار گیرند. توجه داشته باشید که آیا این حالت بر کج شدن لگن شما به جلو یا عقب تاثیر می گذارد یا نه؟

 

منبعبدن سازی

 

گلف البو یا آرنج گلف بازان چیست و چگونه موجب درد آرنج میشود

آرنج گلف بازان Golfer’s elbow یا اپی کندیلیت داخلی Medial epicondylitis نام بیماری است که موجب درد در سمت داخلی مفصل آرنج میشود. گرچه این بیماری در کسانی که گلف بازی میکنند بیشتر دیده است ولی در فعالیت های بدنی دیگر که حرکات خاصی را بطور مکرر تکرار میکنند ( مانند پرتاب اشیاء، استفاده زیاد از تبر، استفاده زیاد از اره) هم ایجاد میگردد.

 

آناتومی

       622 6
 622 5

در سطح داخلی آرنج یک برجستگی استخوانی وجود دارد که درست زیر پوست قابل لمس است. به این برجستگی، اپی کندیل داخلی Medial epicondyle میگویند. عضلات خم کننده مچ دست Wrist flexors که در سمت قدامی یا جلویی ساعد قرار گرفته اند به توسط یک تاندون مشترک به این برجستگی استخوانی میچسبند.

تاندون بافت بسیار محکمی است که عضله را به استخوان متصل میکند. تاندون ها از کنار هم قرار گرفتن رشته هایی از جنس پروتئین خاصی به نام کلاژن Collagen درست میشوند. این رشته های کلاژنی چنان در یک امتداد در کنار هم قرار میگیرند که موجب میشوند تاندون قدرت زیادی در تحمل نیروهای کششی داشته باشد.

علت بیماری گلف البو یا آرنج گلف بازان چیست

مهمترین علت این بیماری استفاده بیش از حد از عضلات خم کننده مچ دست و کشش بیش از حد به تاندون آن است. انجام بعضی حرکات ورزشی یا حرکاتی که در حین کار خاصی انجام میشوند، موجب کشیده شدن بیش از حد تاندون میشود. فعالیت هایی مانند بیل زدن، چکش زدن و باغبانی میتوانند این بیماری را ایجاد کنند. گاهی اوقات بیماری گلف البو در ورزش شنا دیده میشود.


در بعضی افراد در تاندون مشترک عضلات خم کننده یا فلکسور مچ دست و در محلی که به برجستگی اپی کندیل داخلی آرنج میچسبند بر اثر کشش های زیاد آسیب و بدنبال آن التهاب ایجاد میشود. این التهاب بر اثر فعالیت دسته ای از سلول های ایمنی بدن ( که به آنها سلول های التهابی میگویند) بوجود میاید. این سلول ها به محل آسیب تاندون میروند تا آنرا ترمیم کنند.


هر جایی که در بدن التهاب ایجاد شود به نام محل التهاب پسوند -ایت itis اضافه میشود. به همین علت است که به این بیماری اپی کندیلیت داخلی هم میگویند. منظور از اپی کندیلیت التهاب اپی کندیل است.

با این حال در بیماری آرنج گلف بازان در اکثر اوقات التهابی وجود ندارد و مشکل اصلی اختلال در پروتئین کلاژن سازنده تاندون است. به این وضعیت تاندینوز Tendinosis میگویند. در این وضعیت در داخل تاندون ها سلول های فیبروبلاست ایجاد شده و رشته های کلاژن امتداد هماهنگ خود را از دست داده و تکه تکه میشوند. بتدریج بجای رشته های قوی کلاژن، بافت دیگری جایگزین شده که قدرت آن را ندارد ولی تاندون را کلفت تر میکند.


منبع: ایران ارتوپد

پارگی رباط متقاطع جلویی در مفصل زانو چگونه درمان میشود

در پارگی های رباط متقاطع قدامی زانو، روش تصمیم گیری برای انتخاب نوع درمان معمولا بصورت زیر است.

  • در مواردیکه پارگی فقط در رباط صلیبی بوده و آسیب دیگری در زانو ایجاد نشده باشد اینکه آسیب لیگامان متقاطع قدامی نیاز به چه نوع درمانی دارد بسته به شدت آسیب و سن بیمار و شغل وی و دیگر عوامل دارد. یک فرد جوان که دچار پارگی کامل لیگامان متقاطع قدامی شده است و تمایل دارد به ورزش پرتحرک خود ادامه دهد نیاز به عمل جراحی دارد. از طرف دیگر درمان فرد مسنی که زندگی آرامی دارد معمولا بدون انجام عمل جراحی است.
  • در مواردی که پارگی لیگامان متقاطع قدامی زانو همراه با آسیب به دیگر بافت های زانو باشد، درمان جراحی نتایج به مراتب بهتری از درمان غیر جراحی دارد. بطور مثال اگر همراه با پارگی تاندون زانو، منیسک هم پاره شده باشد ترمیم لیگامان موجب میشود ترمیم منیسک موفقیت آمیزتر باشد.
  • در مواردی که پارگی رباط صلیبی زانو بصورت کنده شدن قسمتی از استخوان محل اتصال رباط باشد درمان معمولا بصورت عمل جراحی و فیکس کردن قطعه شکسته شده با پیچ است. البته در کودکان ممکن است بتوان جااندازی بسته قطعه شکسته شده را انجام داده و بیمار را با گچ گیری درمان کرد.

اگر ناپایداری شدید بدنبال پارگی این لیگامان بوجود آید میتواند در دراز مدت موجب آسیب های ثانویه به قسمت های دیگر زانو شود.

 

    1544 4

 درمان غیر جراحی

 پارگی لیگامان متقاطع قدامی بدون انجام عمل جراحی بهبود نمیابد. با این حال در افراد مسن یا کسانی که فعالیت بدنی کمی در زندگی دارند اگر پایداری کلی زانویشان خوب باشد پزشک ممکن است تصمیم به درمان غیر جراحی بگیرد. بدین منظور بیمار باید مدتی از زانو بندهای مخصوصی استفاده کند و با استفاده از عصا مانع از وارد شدن زیاد وزن به زانو شود.

بعد از کاهش تورم زانو ،فیزیوتراپی میتواند با برگرداندن حرکات زانو  به وضع طبیعی و تقویت عضلات ران کمک موثری به برگشت بیمار به فعالیت های روزمره زندگی بکند. در کسانی که پارگی ناکامل لیگامان داشته و ناپایداری در زانو ندارند، در کسانی که پارگی کامل داشته ولی علائمی از ناپایداری در زانو نداشته و ورزش پرتحرکی را دنبال نمیکنند، در کسانی که فعالیت بدنی کمی دارند و در بچه ها میتوان از درمان غیر جراحی استفاده کرد.

درمان جراحی

 هدف از درمان جراحی این ضایعه بازگرداندن پایداری به زانو است بطوری که بیمار بتواند به فعالیت های ورزشی خود برگردد. پارگی های لیگامان متقاطع قدامی با بخیه زدن ساده بهبود نمیابند. پس به درمان جراحی این پارگی ها ترمیم نمیگویند و بجای آن از لفظ بازسازی استفاده میشود. علت آنست که پزشک  ارتوپدبافت دیگری را که معمولا یک لیگامان است از قسمت دیگری از بدن به ناحیه ای که لیگامان متقاطع قدامی بوده است منتقل میکند تا این بافت جایگزین بافت قبلی شده و داربستی برای ترمیم لیگامان شود. این بافت ها راگرافت مینامند.

وقتی رباط صلیبی فردی در حین ورزش به ناگهان پاره میشود ترمیم اولیه آن عملا امکانپذیر نبوده و موثر نخواهد بود. در این مواقع معمولا خون داخل زانوی فرد کشیده شده و زانو برای چند هفته در یک گچ یا بریس بیحرکت میشود تا درد و تورم اولیه فروکش کند و سپس بازسازی رباط آسیب دیده بصورت تاخیری انجام میشود.

معمولترین گرافت مورد استفاده در این جراحی استفاده از قسمتی از تاندون پاتلا (کشکک) است. این تاندون استخوان کشکک را به قسمت بالایی ساق متصل میکند. گرافت دیگر تاندون همسترینگ در قسمت پشتی ران یا تاندون کوادری سپس در بالای کشکک است. گاهی اوقات از گرافتی که از فرد فوت شده گرفته میشود برای پیوند استفاده میشود. به این نوع گرافت آلوگرافت میگویند.
آلوگرافت ها را میتوان از تاندون کشکک، آشیل، گراسیلیس، سمی تندینو و ... فرد متوفی اخذ کرد. استفاده از هر کدام از این گرافت ها فواید و مضرات مخصوص به خود را دارد. شما میتوانید قبل از جراحی راجع به نوع گرافت مورد استفاده با جراح ارتوپد خود صحبت کنید.

 درمان جراحی در حدود 90 درصد موارد موفقیت آمیز است. بهبودی حدود شش ماه طول میکشد پس گذشت تقریبی این زمان برای بازگشت ورزشکار به ورزش مورد نیاز است. جراحی بازسازی لیگامان متقاطع قدامی امروزه بیشتر با استفاده از آرتروسکوپ انجام میشود. جراحی ارتروسکوپی اجازه میدهد تا بیمار درد کمتری بعد از جراحی داشته باشد، زودتر از بیمارستان مرخص شود و طول زمان بازپروری کمتر شود.
معمولا عمل جراحی پارگی لیگامان متقاطع قدامی بلافاصله بعد از آسیب انجام نمیشود مگر اینکه این پارگی همراه با پارگی دیگر لیگامان های زانو باشد. تاخیر در بازسازی زمان کافی را در اختیار میگذارد تا تورم زانو کم شده و حرکات زانو با انجام فیریوتراپی به حد اولیه خود برگردد. انجام جراحی زودرس ممکن است موجب تشکیل چسبندگی داخل مفصلی و محدودیت حرکتی شود.

بازپروری

 درمان پارگی لیگامان متقاطع قدامی چه با استفاده از عمل جراحی باشد و چه بدون آن، بیمار نیاز به انجام فیزیوتراپی دارد. در مرحله اول فیزیوتراپی تاًکید بر بدست آوردن حرکات کامل زانو است. در مرحله بعدی عضلات اطراف زانو تقویت میشوند و در مرحله نهایی ورزشکار آماده میشود تا بتواند حرکات ورزشی را با اندام تحتانی به درستی و با هماهنگی کامل انجام دهد.


منبع: ایران ارتوپد

 

روش درمان اسکولیوز

 درمان قطعی بیماری مستلزم  همکاری صمیمانه خود بیمار است. تغییر عادت در طرز نشستن غلط ، استفاده از قوزبند، فیزیوتراپی جهت رفع ضعف عضلات ستون فقرات که می تواند عامل ایجاد کننده باشد، از درمانهای طبی است.در صورتی که بیماری آنچنان پیشرفت کرده باشد که باعث بروز علائم حسی و حرکتی در اندامها، اشکالات تنفسی و یا تغییر شکل شدید ستون فقرات باشد ممکن است جراحی در درمان کمک کننده باشد.

آیا می توان از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد؟

در مواردی که علت ، وضعیت غلط در نشستن و یا ضعف عضلات باشد، اصلاح نشستن و برخاستن و تقویت عضلات ستون مهره ها به وسیله انجام نرمشهای سبک کمک کننده است    .

آیا بیماران مبتلا باید به نکات بهداشتی – درمانی خاصی توجه کنند؟

طرز صحیح نشستن روی صندلی، رانندگی، خوابیدن، راه رفتن کمک کننده است. اما رعایت نکاتبهداشتی، درمانی براساس علل بی شمار آن متفاوت می باشد.ممکن است در اثر بی مبالاتی و نادیده گرفتن دستورات پزشک در انجام ورزشهای مخصوص، استفاده نامناسب از قوزبندها ، بیماری عود یا پیشرفت نماید.بی علاقگی نوجوانان و دانش آموزان به نرمش و ورزش و وضعیت بد قرارگیری آنها هنگام نشستن پشت نیمکت های مدرسه بخصوص هنگام مطالعه می تواند از علل این بیماری باشد.

 پیشگیری:‌

در حال‌ حاضر قابل‌ پیشگیری‌ نیست‌.

 عواقب‌ موردانتظار:

اسکولیوز اگر زود تشخیص‌ داده‌ شود معمولاً به‌طور کامل‌ قابل‌ اصلاح‌ است‌. اغلب‌ ممکن‌ است‌ به‌ یک‌ بریس‌ پشت‌ که‌ روزها بیمار آن‌ را می‌بندد، برای‌ سالیان‌ دراز نیاز باشد.

 عوارض‌ احتمالی‌:

*تغییر شکل‌ شدید ستون فقرات و دنده‌ها
*اختلال‌ در فعالیت در زمان ابتلا به
 این بیماری های‌ اجتماعی‌ بیمار
*اختلال‌ تنفس‌
*عفونت ریه
*نارسایی احتقانی
 قلب

 درمان:

تشخیص‌ اسکولیوز براساس‌ معاینه‌ فیزیکی‌ و رادیوگرافی ستون‌ فقرات‌ مطرح‌ می‌گردد.بسیاری‌ از موارد اسکولیوز خفیف‌ بوده‌ و درمان‌ چندانی‌ جز درمان‌ فیزیکی‌ به‌منظور تقویت‌ عضلات‌ پشت‌ و اصلاح‌ وضعیت‌ فیزیکی‌ ظاهری‌ بدن‌ نیاز ندارند.در مورد کودکانی‌ که‌ به‌ درمان‌ بیشتری‌ نیازمندند معمولاً استفاده‌ از بریس‌ طبی‌ پشت‌ (گاهی‌ برای‌ چندین‌ سال‌) توصیه‌ می‌شود. انواع‌ جدیدتر بریس‌ پس‌ از پوشیده‌ شدن‌ کمتر در ظاهر قابل‌ مشاهده‌ بوده‌ و این‌ امکان‌ را فراهم‌ می‌آورند که‌ فرد مانند افراد عادی‌ لباس‌ بپوشد.

در مورد بزرگسالان‌ نیازمند درمان‌، ورزش‌هایی‌ به‌منظور تقویت‌ عضلات‌ پشت‌ توصیه‌ می‌گردد (ورزش‌ انحنای‌ ستون‌ فقرات‌ را اصلاح‌ نمی‌کند). از آنجا که‌ در بزرگسالان‌ رشد ستون‌ فقرات‌ متوقف‌ شده‌ است‌، استفاده‌ از بریس‌ پشت‌ مؤثر نیست‌.جراحی‌ برای‌ اصلاح‌ تغییر شکل‌ (تنها در موارد شدید) توصیه‌ می‌گردد.اگر طول‌ دوپا نابرابر باشد، کفش‌ مخصوص‌ برای‌ پای‌ کوتاهتر ممکن‌ است‌ تجویز شود.

 فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری:

نرمش‌های‌ اختصاصی‌ ممکن‌ است‌ بخشی‌ از درمان‌ باشد. اگر استفاده‌ از بریس ضروری‌ باشد، شرکت‌ کردن‌ بیمار در فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ ورزشی‌ محدود می‌گردد. برخی‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ها نظیر شنا و اسب‌سواری‌ ممکن‌ است‌ توصیه‌ شوند چون‌ این‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ها باعث‌ تقویت‌ عضلات‌ پشت‌ می‌گردند.

 

منبع: پزشکی 1

 

ساختار عضلانی گردن


عضلات جناغی چنبری پستانی ، طویل گردنی ، راست راسی قدامی ، طویل راسی و نردبانی خلفی، میانی و قدامی ، عضلات موجود در این ناحیه می باشد که حرکات تا شدن ، باز شدن و چرخش ها را برای سر شما امکان پذیر می کنند .
قوی کردن این عضلات می تواند تا حدی از درد در ناحیه گردن در میانسالی را کاهش دهد
تفاوت عمده‌ای میان عضلات گردن و عضلات اندام‌ها وجود دارد. در مورد اندام‌ها باید گفت که یک عضله (نظیر عضله بازویی چپ) به مجموعه‌ای از استخون‌ها (واقع در بازوی چپ) متصل است. برخلاف آنچه گفته شد عضلات گردن روی یک ساختمان کلی (نظیر جمجمه یا مهره‌های گردن) فعالیت می‌کنند. به این منظور، عضلات طرفین گردن طوری قرار گرفته‌اند که یک عضله در هر طرف گردن وجود دارد. گردن مرکب از چند عضله مختلف است. اما فقط چند تا از آنها به تنهایی روی مهره‌ها فعالیت می‌کنند. در این جا راجع به عضلاتی که حنجره(حاوی طناب‌های صوتی) و حلق (گلو) را تحت کنترل قرار می‌دهند بحث نمی‌کنیم.

عضله ترقوی- ماستوئیدی

نام این عضله حاوی اطلاعات ارزنده‌ای است. زیرا محل استقرار سر ثابت و متحرک این عضله را به خوبی نشان می‌دهد. این عضله دو طرفی از دو منطقه جناغ سینه و ترقوه شروع می‌شود. ترقوی به طرف بالا و پهلو امتداد داشته، به زایده ماستوئیدی استخوان گیجگاهی متصل بوده و سر متحرک این عضله را تشکیل می‌دهد. برجستگی کوچکی که در قاعده جمجمه و پشت گوش احساس می‌کنید محل دقیق زایده مستوئیدی را به خوبی نشان می‌دهد. زمانی که یکی از عضلات ترقوی- ماستوئیدی فعال می‌شود سر به طرف عضله فعال کج می‌شود. زمانی که دو عضله با هم فعالیت می‌کنند گردن به جلو خم می‌شود و این عمل از طریق حرکت چانه به طرف سینه میسر می‌شود.

● عضله مهره‌ای رأسی

این عضله، بخشی بزرگ و فوقانی (به طرف سر) عضله مهره‌ای را تشکیل می‌دهد که در قسمت اعظم طول بخش میانی پشت امتداد دارد. بخش رأس (سر) عضله مهره‌ای از طرفین زایده‌های خاری (برجستگی وسط مهره) قفسه منشعب شده و در محل اتصال به زایده ماستوئیدی، سر متحرک عضله را تشکیل می‌دهد. زمانی که دو عضله چپ و راست با هم فعالیت می‌کنند، گردن و سر کشیده می‌شود.

● عضله نردبانی قدامی

عضله ترقوی- ماستوئیدی، عضلات نردبانی قدامی، میانی و خلفی را تا حدی پوشش می‌دهد. عضله نردبانی قدامی از زایده‌های عرضی (برجستگی کناره‌های هر مهره) بخش میانی ۳ یا ۴ مهره گردنی سرچشمه می‌گیرد. این عضله به طرف پایین و پهلو کشیده شده و سر متحرک آن در ناحیه دنده اول به وجود می‌آید. عمل این عضله سبب می‌شود منطقه گردنی ستون مهره‌ها خم شود.

● عضله نردبانی میانی

عضله نردبانی میانی بزرگ‌تر از سایر عضلات نردبانی است. سر ثابت آن در ۶ مهره گردنی قرار دارد. عضله نردبانی میانی نیز همچون عضله نردبانی قدامی به پایین و پهلو کشیده می‌شود و سر متحرک آن در دنده اول قرار دارد. بین دو عضله نردبانی میانی و قدامی، روزنه‌ای وجود دارد که توسط اعصاب و عروق خونی مهمی که به عضلات بازو و بالاتنه کشیده می‌شوند، پر می‌شود. عمل این عضله سبب می‌شود مهره‌های گردنی خم شده و به طرف مخالف بچرخند (عضلات سمت چپ، سر را به طرف راست می‌چرخانند).

● عضله نردبانی خلفی

معمولا عضله نردبانی خلفی کوچک‌تر از دو عضله نردبانی دیگر است. این عضله از پشت زایده عرضی ۲ یا ۳ مهره گردنی تحتانی منشعب می‌شود. عضله نردبانی خلفی به طرف پایین کشیده شده، بین عضله نردبانی میانی و عضله بالا برنده کتف قرار گرفته از دنده اول عبور کرده و با دنده دوم یا سوم ارتباط پیدا کرده و سر متحرک این عضله را تشکیل می‌دهد. این عضله، مهره‌های گردنی را منقبض کرده و می‌چرخاند.

● عضله طویل

نام این عضله به این علت انتخاب شده است که جزو عضلات دراز بدن است. در واقع عضله طویل، بخش فوقانی عضلات راست کننده مهره‌ها را تشکیل می‌دهد. این عضله از زایده عرض مهره‌های گردنی شروع شده و در زایده عرضی مهره‌های فوقانی (به طرف بخش فوقانی سر)، سر متحرک عضله را به وجود می‌آورد. زمانی که عضله طویل یک طرف گردن فعالیت کند، گردن به پهلو خم می‌شود؛ اما زمانی که هر دو عضله طویل با هم فعالیت کنند، عضله را نیز می‌کشند.



●  اعصاب جلوی گردن :

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، پوست روی عضله ی  Trapezius  در پشت گردن و پوست پشت کاسه ی سر تا ورتکس شاخه های خلفی c2 تاc5 را به صورت سگمنتال دریافت می کند.

عصب اکسیپیتال بزرگ ( ( Great  Occipital  Nerve   ازشاخه ی خلفی عصب c2 جدا می شود.

پوست جلوی گردن و همچنین طرفین گردن شاخه های قدامی اعصاب  c2 تا c4 را از طریق شاخه های گردنی دریافت می کند. ضمنا این شاخه هااز زیر کنار خلفی   Sternocleidomastoid ظاهر می شوند.

عصب اکسیپیتال کوچک (Lesser  Occipital  Nerve ) ازc2 بعد از دور زدن عصب شوکی در طول کنار خلفی عضله ای استرنوکلید و ماستویید به بالا می اید تا به پوست بخش خارجی ناحیه ی  Occipital  و سطح داخلی لاله ی گوش وارد می شود.

عصب جلدی عرضی (Transverse Cutaneous Nerve) ازc2  و c3 از پشت بخش میانی کنار خلفی عضله ی استر نو کلید ماستویید ظاهر می شود. سپس در عرض عضله به جلو آمده و با دادن شاخه هایی به پوست سطوح قدامی و خارج گردن از تنه ی ماندیبل تا جناغ ادامه می یابد.

عصب سوپراکلا ویکولار (Supraclavicular Nerve ) ازc3 و c4 از زیر کنار خلفی عضله ی استرنو کلید و ماستوئید ظاهر می شود ودر نیمه ی خارجی گردن به پایین آمده و باعبور از روی دیواره ی قفسه ی سینه و ناحیه ی شانه تا سطح دنده ی دوم پایین می آید.

●  عصب سوپراکلاویکولار

سوپراکلاویکولارداخلی که از روی انتهای داخلی ترقوه عبورکرده وبه پوست تا صفحه ی میانی عصب دهی می کند.
سوپراکلاویکولاربینا بینی که ازروی بخش میانی تر قوه می گذرد وبه پوست دیواره ی قفسه ی سینه وارد می شود.
سوپرا کلاویکولار خارجی که از روی انتهای خارجی ترقوه می گذرد وبه پوست روی شانه و نیمه ی فوقانی عضله ی دلتوئید وارد می شود همچنین به سطح خلفی شانه تا خار کتف نیز عصب می دهد .


منبع:پزشکان بدون مرز

آشنایی با آناتومی گردن

ستون فقرات گردنی شامل هفت مهره و دیسکهای بین مهره ای است. این مهره ها با تحمل وزن سر، عامل حرکات متنوع آن نیز هستند. ریشه های عصبی مربوط به اندامهای فوقانی از میان مهره های گردن عبور کرده و سپس به نواحی بازو، ساعد و انگشتان دستان امتداد می یابند، عضلات بسیاری در ناحیه گردن وجود دارند، بعضی از آنها از ناحیه پس سری تا مهره های سینه ای کشیده شده اند.


به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  ضعف های عضلانی، کشیدگی های عضلانی ناگهانی و بیش از حد، وضعیت های غلط در ایستادن، نشستن، خوابیدن و غیره می توانند عامل بروز دردهای ناحیه گردن باشند. دردهای گردن می توانند منشاء استخوانی، عضلانی و عصبی غیره داشته باشند.


ساختار اسکلتی:

جزء ستون مهره ها می باشد که هفت مهره از سی و سه مهره را تشکیل می دهد .
در مهره های گردن اولین مهره ، اطلس نام دارد که دارای جسم مهره ای نمی باشد و به صورت یک حلقه استخوانی است . دومین مهره به نام اکسیس که به مهره اول متصل شده و موجب حرکات چرخش سر به چپ و راست می شود . مهره هفتم گردنی دارای بلند ترین زائده شوکی بوده و از بقیه مهره های گردن بلند تر است . در بخش خلفی گردن قابل لمس می باشد و در ضمن متمایز کننده مهره های گردنی یا پشتی است .

آناتومی گردن

یکی از انعطاف‌پذیرترین نواحی در ستون فقرات، ناحیه گردنی (سرویکال) است. ستون فقرات گردنی شامل هفت مهره و دیسک‌های بین مهره‌ای است. این مهره‌ها با تحمل وزن سر، عامل حرکات متنوع آن نیز هستند.

ریشه‌های عصبی مربوط به اندام‌های فوقانی از میان مهره‌های گردن عبور کرده و سپس به نواحی بازو، ساعد و انگشتان دست امتداد می‌یابند. عضلات بسیاری در ناحیه گردن وجود دارند. بعضی از آنها از ناحیه پس سری تا مهره‌های سینه‌ای کشیده شده‌اند.

عروق خونی، اعصاب و ساختمان‌های بالاتنه را به سر متصل می‌کنند: سرخرگ کارتید، سیاهرگ وداجی، سیاهرگ نایی، سیاهرگ مهره‌ای، غده تیروئید، اعصاب گردنی و شبکه عصبی بازویی.

این ساختمان‌ها در فضای فشرده محدودی قرار گرفته‌اند. بنابراین اگر یک منطقه آسیب ببیند، احتمالا ساختمان‌های دیگری نیز از این آسیب متأثر می‌شوند. در نتیجه زمانی که با درد ناحیه گردن مواجه می‌شوید، این احتمال وجود دارد که علت این درد به منابع دیگری مربوط شود که از جمله آنها می‌توان به تورم گره‌های لنفاوی، برجستگی دیسک بین مهره‌ای (زمانی که دیسک گردن جابجا شود)، پیچ خوردگی رباط و کشیدگی عضله اشاره کرد. با این وجود کمتر اتفاق می‌افتد که راجع به اهمیت گردن فکر کنید. در ضمن وقت کمتری را به اجرای تمرینات تقویتی گردن اختصاص می‌دهید. تنها کسانی که از اهمیت این موضوع آگاه دارند، ورزشکارانی هستند که رشته ورزشی آنها مستلزم تماس بدنی است.




منبع: پزشکان بدون مرز

برآمدگی مهره پشت گردن

برآمدگی که در پشت و پایین گردن لمس شده و در بعضی افراد دیده میشود زائده خاری مهره های پایینی گردن هستند. زوائد خاری Spinal process برجستگی های استخوانی هستند که در پشت همه مهره های ستون فقرات قرار گرفته اند. این برجستگی های استخوانی در مهره های بالایی گردن کوچک هستند ولی مهره های پایینی گردن برجستگی بزرگتری دارند بطوریکه در پایین ترین مهره گردنی، این برجستگی کاملا بزرگ و قابل لمس است.

در افراد لاغر اندام این برجستگی بیشتر به چشم میخورد و در بسیاری اوقات کاملا بدون علامت بوده و هیچ مشکلی برای فرد ایجاد نمیکند. گاهی اوقات دردی در ناحیه پایین گردن و یا بین دو کتف ایجاد میشود که ممکن است همراه با احساس سوزش باشد. این درد ممکن است با حرکت سر به جلو و پایین بیشتر شود. علت این درد در بسیاری اوقات فیبرومیالژی است و وجود آن ارتباطی با برجستگی پشت گردن ندارد.

آرتروز گردن همان ساییدگی مفاصل بین مهره های گردن است. این بیماری میتواند منجر به درد گردن و یا بروز علائم عصبی در اندام فوقانی شود. البته برجستگی پایین و پشت گردن ارتباطی با آرتروز ندارد ولی چند مسئله موجب میشود بیماران ارتباطی را بین این دو موضوع قائل شوند.

یکی اینست که در بسیاری اوقات این برجستگی از مدت ها قبل بطور طبیعی در پشت گردن بوده ولی بیمار به آن توجهی نمیکرده است. با شروع درد و وقتی بیمار به روی ناحیه ایکه درد را بیشتر احساس میکند دست میگذارد متوجه برجستگی میشود و این ایده که درد ممکن است با این برجستگی ارتباطی داشته باشد در ذهن او ایجاد میشود در حالیکه چنین ارتباطی وجود ندارد.

نکته دیگر اینست که یکی از نقاط احساس درد در فیبرومیالژی دقیقا در همین محل برجستگی است در حالیکه این برجستگی عامل ایجاد کننده درد فیبرومیالژی نیست.

وجود برجستگی پایین و پشت گردن فرد را مستعد به آرتروز و ساییدگی گردن نمیکند.

 

منبع:ایران ارتوپد

زنجبیل درد عضلانی را تسکین می‌دهد

زنجبیل یک داروی خانگی شناخته‌شده است. زنان باردار، افرادی که شیمی‌درمانی شده‌اند و مسافرانی که دچار دل‌بهم‌خوردگی شده‌اند‌ همگی از ریشه زنجبیل برای تسکین دادن به تهوع‌شان استفاده می‌کنند.

اما اکنون یک بررسی جدید که در "ژورنال درد" منتشر شده است نشان می‌دهد که از دو ماده شیمیایی موجود در زنجبیل، جینجرول‌ها و فنول‌ها- می‌تواند به عنوان ضد درد نیز استفاده کرد.

پژوهشگران در این بررسی درباره درمان درد عضلانی، 74 فرد سالم بزرگسال را به دو گروه تقسیم کردند، در طول 11 روز یک گروه به طور مرتب 2 گرم زنجبیل خام یا پخته‌شده می‌خوردند، و گروه دیگر دارونما مصرف می‌کردند.

سپس همه این افراد در رشته‌ای تمرینات جسمی شرکت کردند که هدف آن ایجاد التهاب در مفصل آرنج و اطراف آن بود. سپس این افراد بوسیله  پژوهشگران مورد ارزیابی قرار گرفتند.

پژوهشگران دریافتند در گروهی از افراد که زنجبیل خام مصرف کرده بودند نسبت به افرادی که دارونما مصرف کرده بودند،24 ساعت پس از تمریناتی که  به آرنج‌ آسیب می‌زد، درد عضلانی بیش از 25 درصد کاهش یافته بود و در گروهی که زنجبیل پخته مصرف کرده بودند میزان درد نسبت به گروه دارونما 23 درصد افت کرده بود.

زنجبیل عمدتا به عنوان درمان هومئوپاتی به کار می‌رفته است،‌ اما اکنون جامعه پزشکی علمی نیز به انجام پژوهش‌هایی بر روی ریشه زنجبیل که قرن‌ها استفاده دارویی داشته است، علاقمند شده است.

زنجبیل به جز برطرف کردن تهوع و کاهش درد عضلانی، برای پیشگیری از زخم گوارشی،‌ درمان سوزش سر دل و کمک به هضم غذا به کار می‌رفته است.


منبع: همشهری

چرا گودی کمر داریم

شایع ترین علل قوس کمر در زنان:

یک فیزیوتراپ یکی از عوامل قوس کمر در زنان را استفاده از کفش‌های پاشنه بلند عنوان کرد و افزود: استفاده از این کفشها سبب خم شدن زانو و به دنبال‌ آن ناحیه مفصل ران‌ها و افزایش قوس کمر می‌شود.

ذبیح ا.. برجسته گفت: عمدتا گودی کمر به دلیل عوامل محیطی نظیر وضعیت غلط ایستادن، نشستن وخوابیدن و همچنین ضعف عضلات ناحیه شکم و کمر ایجاد می‌شود که عامل توارث هم می‌تواند یکی از عوامل ضعف باشد.

وی با بیان اینکه بر حسب نوع علت گودی کمر، درمان نیز متفاوت است، گفت: معمولا گودی کمر به علت ضعف عضلات ستون فقرات و ناحیه شکم ایجاد می‌شود.

وی افزود: همچنین با توجه به اینکه ضعف عضلانی مربوط به کدام قسمت باشد، انجام تمرینات خاص عضلات آن ناحیه توصیه می‌شود به عنوان مثال اگر به علت ضعف عضلات شکم، قوس کمر زیاد شود تمریناتی مانند دراز نشست داده می‌شود تا بیمار آنها را در وضعیت طاق باز و خوابیده انجام دهد.

این فیزیوتراپ خاطرنشان کرد: اگر ضعف عضلانی مربوط به عضلات ستون فقرات باشد تمرینات وضعیت خوابیده به بیمار داده می‌شود. علاوه بر این تمرینات وضعیت ایستادن و نشستن و همچنین اصلاح قوس ناحیه کمر به بیمار آموزش داده می‌شود.

برجسته در مورد اندازه‌گیری قوس کمر فرد اظهار کرد: فرد باید در وضعیت ایستاده و پشت به دیوار باشد وپاشنه پا، ناحیه باسن، ناحیه پشت سر و شانه‌ها با دیوار تماس داشته باشد و در این حالت کف دست خود را پشت ناحیه کمر قرار دهد که در وضعیت ایده‌آل فقط انگشتان از پشت کمر عبور می‌کنند و کف دست عبور نمی‌کند و در صورتی که قوس کمر زیاد باشد تا مچ دست به راحتی از پشت کمر عبور می کند.

وی افزود: برای تشخیص پزشکی قوس کمر، عکس رادیولوژی از فرد گرفته می‌شود و با اندازه‌گیری خاص آن زاویه قوس افزایش یا کاهش مشخص می‌شود.
وی در خاتمه علت شایع بودن قوس کمر در زنان را کاهش قدرت عضلات ناحیه شکم به ویژه عضلات عرضی ناحیه شکم از ناف به پایین دانست و گفت: قدرت این عضلات به دنبال بارداری بطور شدید کاسته می‌شود و به علت انجام ندادن تمرینات و تقویت این عضلات در حین بارداری یا پس از زایمان موجب کاهش قدرت عضلات باقی مانده و در نهایت ماندگاری و افزایش قوس کمر می‌شود.

 

منبع: فان گذر

 

درد دست ودرمان آن

ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم: ۱. دست بیش از دو روز است که درد دارد. ۲. درد با کار یا ورزش بدتر می‌شود. ۳. دست گرفتار درد حس ندارد. ۴. دست تغییر شکل داده یا ورم کرده است. ۵. دست را نمی‌‌توان دراز کرد. ۶. درد دست همراه با درد قفسهٔ سینه یا تنگی ممکن است علامت حملهٔ قلبی باشد. در این‌صورت یک فوریت پزشکی است.

ـ درد دست نشانهٔ چیست: دست ابزار انعطاف‌پذیر عجیبی است. می‌توان آن را برای کارهای مختلف، از پرتاب توپ گرفته تا حمل کیسهٔ خرید و تکان دادن برای خداحافظی، به کار گرفت. ولی، مانند هر ابراز دیگر، دست نیز تا حدی تحمل دارد. درد دست علل متعددی دارد، ولی اغلب تا یک علت ردیابی می‌شود: خستگی ماهیچه‌ها. درد و خستگی امروز دست ممکن است فردا بهتر شود، در این‌صورت چیز مهمی نیست. اما اگر بدون هیچ دلیل مشخصی درد می‌آید و می‌رود، و باز بر می‌گردد، ممکن است ناشی از التهاب مفصل باشد.

اگر درد به تدریج زیاد می‌شود و ورم آزاردهنده‌ای دارد، احتمالاً دچار شکستگی استخوان ساعد یا بازو شده‌اید. ممکن است فکر کنید شکستگی استخوان چیز واضحی است، ولی گاهی استخوانی می‌شکند، بدون آنکه انسان متوجه شود. مثلاً ممکن است ضربه‌ای به دستتان بزنید یا زمین بخورید و احساس درد نکنید تا زمانی که فعالیت دست زیاد شود یا فشاری بر ناحیهٔ شکسته وارد آید.

آسیب دیدن مچ دست هم می‌‌تواند باعث درد شدید ساعد شود. از شایع‌ترین این دردها آسیب ناشی از تکرار یک حرکت است، مثل تایپ کردن، چکش زدن یا برداشتن تکراری یک چیز. این درد هر روز بدتر می‌شود، چون دست استراحت نمی‌کند. بالاخره کشیدگی بافت‌ها بر توانائی دست به بهبود غلبه می‌کند. گرچه آسیب‌دیدگی عمدتاً در مچ است، اما درد ممکن است تا آرنج بالا رود.

آسیب دیدن بازو کمتر اتفاق می‌افتد، چون ماهیچه‌های زیادی دور آن را گرفته است. یکی از شایع‌ترین آسیب‌دیدگی‌های بازو که به درد منجر می‌شود التهاب وتر ماهیچهٔ دو سر است که در آن، وتر نزدیک به شانه کوفته یا پاره شده است و درد فزاینده‌ای در ماهیچهٔ دو سر بازو ایجاد می‌کند
درد هر جای بدن نیز می‌تواند به بازو مربوط باشد. مثلاً برداشتن اجسام سنگین ممکن است وترهای شانه را ملتهب کند که صورت درد بازو خود را نشان می‌‌دهد. درد شدیدتر منتشر به پائین دست چپ علامتی سنتی حملهٔ قلبی است. این درد ممکن است با تهوع، تنگی نفس یا درد قفسهٔ سینه همراه باشد. اما گاهی درد دست چپ تنها علامت آن است.

ـ درمان درد دست: درمان درد دست بستگی به محل و شدت آسیب‌دیدگی دارد. ولی در اینجا چند مورد یادآوری می‌شود. دست را راحت بگذارید. اگر درد دست شدید نیست و تغییری در آن مشاهده نمی‌شود، آسان‌ترین درمان، یعنی استراحت، را انجام دهید. چند روز دستتان را از انجام فعالیت معاف کنید.

کار دست را کم کنید. اگر استراحت مطلق برای دستتان امکان ندارد و باید کار کند، مقدار فعالیتش را نصف کنید و در فاصلهٔ آن چنند بار به آن استراحت دهید. کار کردن افراد تا حدی که فعالیت آنها باعث ایجاد درد نشود اشکالی ندارد، اما کارکردن آنها با درد زیاد غیر عاقلانه است. درد یک علامت هشداردهنده است
دست را بالا بگیرید. در هنگام استراحت، دست را تا حد سینه بالا بیاورید. مثلاً وقتی دراز کشیده‌اید، آن را روی یک یا دو بالش نرم بگذارید. دست را خنک کنید. یک قطعه یخ را بر روی ناحیهٔ دردناک بمالید تا پوست نسبت به آن بی‌حس شود، البته نه بیشتر از چهار دقیقه. مواظب باشید رنگ دست سفید یا آبی نشود. یا یک بستهٔ شیمیائی آمادهٔ 'خنک‌کننده سریع' را در یک حوله پیچیده و آن را تا ۲۰ دقیقه بر روی دست بگذارید. هر ۱۰ دقیقه یک‌بار پوست را کنترل کنید.

مسکن بخورید. در صورت لزوم، از داروهای ضددرد مجاز، با رعایت دستورات آن، استفاده کنید. به پزشک خبر دهید. اگر با همهٔ این کارها هنوز درد دارید، به پزشکتان اطلاع دهید. درمان‌های بیشتر ممکن است شامل استفاده از کورتیزون برای کاهش ورم، گچ گرفتن، و در موارد شدیدتر انجام عمل جراحی برای تصحیح اختلال درونی بدن باشد.


منبع: وبلاگ دکتر شجاعی

پیشگیری از آسیب ها در تنیس


پیشگیری از آسیب های ورزش تنیس

يك آسيب شايع در اندام فوقاني ورزشكاران تنيس و بدمينتون وجود دارد كه خود فرد از آن به عنوان خواب رفتگي يا عدم قدرت و توان در بازو ياد ميكند.

آسيب به عضلات چرخاننده شانه بيش از آنكه ايجاد درد كند سبب كاهش قدرت عضلاني و ايجاد حس خواب رفتگي مي شود. گاهي هم ورزشكاران از درد در محل اتصال عضلة دلتوئيد شكايت دارند. اگر چه تاندوتن دلتوئيد سالم است اما درد در اين محل حس مي شود.

کشیدگی عضله  آرنج تنيس باز و عوامل خطر زاي ايجاد آن شامل موارد زير است :

الف ) سن بالاتر از 30 سال

ب ) استفاده از راكت هاي فلزي و سفت

ج) تمرين طولاني مدت ) بيش از 2 ساعت در روز )

د) تكنيك هاي نادرست زدن ضربات بك هند

با آموزش صحيح و استفاده از وسايل مناسب مي توان از ميزان بروز اين آسيب ها كاست .

درمان آسيب بالا :

به صورت فهرست وار مي توان از بيحركت نگاهداشتن ، استفاده از وسايل كمك ارتوپدي مثل مچ بند ، انجام حركات خاص و در بعضي از موارد تزريق استروئيد و جراحي نام برد.

علت ايجاد كمر درد در ورزش هاي راكتي :

زدن ضربات سرويس و بالاي سر بستگي به جايگيري صحيح ورزشكار در زمين دارد، به طوري كه توپ در جلوي وي واقع شود. در غير اين صورت براي رسيدن به توپ ورزشكار مجبور است قسمت تحتاني پشت را بيش از حد چرخانده و نيز قوس بيش از حدي به طرف عقب ايجاد كند. اگر شانه هم قابليت انعطاف اندكي داشته باشد. از ميزان چرخش رو به خارج شانه براي رسيدن به توپ كاسته خواهد شد. تمام اين حركات جبراني فشار اضافه اي را بر مفاصل ناحيه كمري اعمال خواهد كرد كه در بعضي مواقع سبب پارگي ديسك هم مي شود.

فقدان انعطاف پذيري در اندام فوقاني و ايجاد آسيب در قسمت تحتاني پشت :

حركت راكت دربالاي سر وابسته به ظرفيت شانه براي چرخش به خارج و عقب كشيدن استخوان كتف است. كاهش قابليت انعطاف عضلات جرخاننده شانه وسينه اي كوچك سبب چرخش بيش از حد ستون فقرات  شده و باعث قوس برداشتن بيش از حد ستون فقرات ‌ميشود.

نوع زمين تنيس در ايجاد آسيب :

زمين هاي سخت استرس بيشتر به اندام تحتاني وارد مي كنند. زمين خاك رس به علت كاستن از سرعت توپ و كاهش ميزان انرژي مورد نياز براي زدن ضربه ، بر روي اندام فوقاني استرس كمتر وارد مي كند.

از خصوصيات منحصر به فرد كفش تنيس در مقايسه با كفش دو و ميداني :

در ورزش هاي راكتي بر خلاف دو و ميداني، ميزان قابل ملاحظه اي حركت جانبي در پا ايجاد مي شود. بنابراين وجود يك  ( قسمت نگهدارنده اطراف پاشنه ) و نيز قوي (قسمتي از كفش كه پشت تاندون آشيل قرار گرفته و باعث محافظت آن مي شود) از خصوصيات كفش تنيس است . به علاوه قسمت پنجه كفش بايد ماده سخت تري مثل چرم تشكيل شده باشد تا در هنگام كشيده شدن پا به روي زمين مانع آسيب ديدن انگشتان شود.

بشر از ابتدای پیدایش همواره در صدد افزایش قدرت بدنی خویش است و پیوسته کوشش می کند تا بر مهارتهای جسمانی خود بیفزاید ، لذا از ورزش به عنوان یک پدیده بیولوژیک استفاده می کند . در سالهای اخیر ، رقابتهای ورزشی و مسابقات قهرمانی گسترش فزاینده ای یافته است ، از سوی دیگر ، ورزشکاران با کمک تکنیکهای علمی ورزشی از قدرت ، استقامت و توان بهتری برخوردار شده اند . خوی مبارزه گری و قهرمان طلبی در صحنه بازی ها و میادین مسابقات ورزشی به گونه ای است که گاه منجر به ضایعات و آسیب های ورزشی اجتناب ناپذیر می شود بدین جهت ورزشکاران باید تحت آموزش لازم برای کسب قدرت انعطاف پذیری عضلات قرار بگیرد  و برای اطمینان کافی خود را گرم نموده و حرکات کششی قبل از فعالیت داشته باشد .

خلاصه ای ازآسیب های رایج در ورزش تنیس :

• مشکل درد آرنج

• مشکل درد کمر

• مشکل درد مفصل زانو

• مشکل درد مچ پا

مشکل درد آرنج

در ورزش تنیس یک مشکل رایج ناراحتی آرنج است . ولی مشکل بزرگی نیست ، تقریبا نیمی از بازیکن های آماتور 30 سال به بالا مشکل آرنج دارند : درد در زدن بک هند ، سرویس ، بلند کردن بسته یا حتی گرفتن یک قوطی نوشابه مشاهده می شود . برای اغلب بازیکنهای باشگاهی مشکل به صورت درد بیرون آرنج پیش می آید. در مورد بازیکنهای حرفه ای وآنها که سرویس قدرتی می زنند مشکل درد در داخل آرنج است .

معمولا بیشترین مشکلات درد آرنج ناشی از بی توجهی به اولین دردهایی است که بدن از طریق آنها هشدار می دهد. اغلب پزشک ها علت اصلی مشکل درد آرنج را به بک هند نسبت می دهند . بیشتر بازیکن های تازه کار می خواهند از قدرت دستشان در بک هند استفاده کنند بجای اینکه از چرخش شانه و کمر استفاده کنند . علت دیگر مشکل می تواند تقه زدن به توپ باشد بجای اینکه با استفاده از تمام بدن با سوئینگ کامل توپ بزنند . ضعف مچ وشانه هم می تواند عامل فشار بر آرنج باشد.

آیا مشکل درد آرنج ناشی از نوع بازی است؟

کسانی که با دو دست بک هند می زنند کمتر دچار مشکل آرنج می شوند . چرا ؟ چون ضربات یک دستی نیروی چرخش بیشتری بر بازو و شانه وارد می کند . آرنج یک مفصل است که در دو جهت حرکت می کند . شانه شما یک مفصل چرخشی است که به همه طرف حرکت دارد ، بهتر است که از شانه تان سوئینگ کنید و وزن تمام بدن را به ضربه منتقل کنید .به سمت توپ بروید و آنرا زودتر بزنید . یک آرنج رو به جلو در بک هند یکی از عوامل درد گرفتن تاندن آرنج است .برای کاهش انتقال ضربه به آرنج زه های راکت را شل تر نصب کنید ، ( کمی کمتر از حد مورد توصیه سازنده راکت ) راکتی بگیرید که ارتعاش کمتری به بدن منتقل کند . بدنه بلند راکت ممکن است دسترسی به توپ را آسا نتر کند ولی بازوی اهرم بزرگتری هم هست که فشار بیشتری بر آرنج می آورد ولی صفحه ی بزرگتر انتخاب خوبی است ، حتی با کناره های آن هم به توپ ضربه بزنید ارتعاش کمتری به دست منتقل می کند . یکی دو جلسه با مربی حرفه ای دارای مجوز داشته باشید تا بتواند تشخیص دهد آیا نکته خاصی در بازی شما هست که صدمه ای به آرنج شما وارد کند .

اگر به اولین دردهای آرنج بی توجهی کنید به تدریج وضع آرنج بد و بدتر می شود و ممکن است در آینده مجبور باشید با تنیس خداحافظی کنید .

مشکل درد کمر

حدود 40 درصد مردان حرفه ای در تنیس از درد کمر رنج می برند 80 درصد مردان دوره ای از زندگیشان دچار کمر درد می شوند.

صرف نظر از آمادگی جسمانی ، نیروی چرخشی بک هند دراز کردن دست در فور هند و سرویس می تواند بر روی ماهیچه ها، اعصاب و استخوان کمر فشار وارد کند و دیر یا زود ناراحتی در یک جایی بروز می کند . در تنیس نیرو از ناحیه پا تولید می شود اما کمر نقش اساسی در انتقال این نیرو به دست ها دارد . محور اصلی بدن کمر است و ضعف در آن یک مشکل جدی است .برای داشتن کمر قوی لازم است تعادلی در میان ماهیچه های شکم و کمر برقرار باشد . در بیشتر موارد ماهیچه های شکم بازیکن های تنیس از ماهیچه های کمرشان قویترند ، زیرا در هر ضربه از ماهیچه های شکم استفاده می کنند . می توان قبل از آغاز کمر درد جلوی آنرا گرفت .

با در نظر گرفتن موارد زیر می توانید از وارد شدن صدمات به بدن خود جلو گیری کنید :

• قبل از وارد شدن به زمین تنیس برنامه آمادگی جسمانی داشته باشید . قبل از شروع تمرینات جدی ورزشی به مدت چند هفته تمرینات قدرتی و کششی داشته باشید .

• مستقیم از اتومبیل به زمین تنیس قبل از گرم کردن وارد نشوید . بدون گرم کردن ماهیچه ها اگر آنها را برای رسیدن به توپ کش دهید خیلی موثرتر از یک ضربه ( آپرکات ) شما را بزمین خواهند انداخت . حداقل 5 الی 10 دقیقه صرف دو ملایم با حرکات کششی قبل از بازی کنید .

• اگر کمرتان ضعف دارد در حالت (open stance) نایستید . بلکه به سمت توپ گام بر داشته و با چرخش شانه ضربه بزنید که فشار کمتری به کمرتان بیاورد .

• اگر امکان دارد از زمین های نرم تر مثل رس استفاده کنید . زمین های سخت فشار بیشتری بر ماهیچه ها و استخوان ها وارد می کنند .

• در برخی از ضربات تنیس احتمال آسیب کمر بیشتر است ، سرویس یکی از آنها است ، انداختن توپ به بالا وچرخیدن بر روی ستون فقرات فشار وارد می کند . قبل از وارد شدن صدمه به ساختار استخوانی بدنتان از یک حرفه ای سرویس بیاموزید .

مشکل درد مفصل زانو

اگر به علائم هشدار دهنده توجه کنیم دلیلی ندارد که صدمه وارد شده حتما با جراحی جبران شود . از هر ورزشکاری بپرسید ، بیشترین نگرانی اش در مورد صدمه به کدام قسمت بدن است احتمالا می گوید زانو ، که از همه مفاصل بیشتر در معرض صدمه است .

هر سال حدود چند میلیون نفر در دنیا صدمه زانو می بینند، حدود 50 درصد مربوط به ورزش تنیس ، فوتبال و اسکی سه ورزشی با بیشترین صدمات زانو اند . زیرا در ورزش تنیس حرکات گوناگون ، تغیر جهت ، چرخش بدن و توقف ناگهانی رایج اند . بخصوص سرویس فشار زیادی بر زانو می آورد . زانو بدلیل ساختار ظریف اش در معرض صدمات قرار دارد . تصور کنید توپ پینگ پونگی به دیوار چسبیده ، توپ بوسیله چند نوار لاستیکی در جایش قرار دارد ، کاسه زانو از مفصل حفاظت می کند ولی به آن ثبات و قدرت نمی دهد . پیچیدگی دیگر زانو : 2 تا از بزرگترین استخوان های بدن را بهم وصل می کند .

ساختمان زانو به بافت (ligament ) بستگی دارد که استخوان ساق را به استخوان ران وصل می کند ، و (cartilage) بافت های نرم و انعطاف پذیر که مفصل را می پوشانند . ولی این ساختاری کامل است (ligament) ها در زمان طولانی خوب می شوند و (cartilage) هم به طور طبیعی دو باره رشد نمی کنند .

نکته مثبت اینکه 90 درصد اوقات با جراحی و تمرینات فیزیکی می توان زانوی صدمه دیده را شفا داد . اغلب صدمات زانو ناشی از تنیس نیازی به جراحی ندارند . اغلب صدمات را می توان از طریق حرکات پای صحیح پیش گیری کرد . امروزه برای کسانی که دچار پارگی در مفصل زانو اند حرکات فیزیکی قبل از جراحی توصیه می شود ، زیرا حتی اگر جراحی لازم شود ، در این صورت مدت کمتری فرد به وضع عادی باز می گردد. بنابر این بهترین کار پیش گیری است ، اگر زانوی شما درد می کند و کمی تورم دارد . استراحت کنید ، یخ بگذارید ، کمپرس کنید وزانو را در محل بلند قرار دهید .

ترکیب این اقدامات باعث کاهش صدمه به بافت ها و تسریع زمان بهبود می شود .

اگر هفته ای یکبار تنیس بازی می کنید می توانید ماهیچه هایتان را از طریق پیاده روی تند و تمرین با وزنه تقویت کنید. باید یک روز در میان یا ترجیحا هر روز همه گروههای اصلی ماهیچه هایتان، حرکات کششی انجام دهید تا مفصل هایتان انعطاف پذیر باشد .

مشکل درد مچ پا

بازیکن تنیس بسرعت عرض زمین را می دود ، توپ را زده و ناگهان ترمز می کند . سپس بسرعت به سمت دیگر زمین می دود که دوباره توپ را بزند ، تعجب دارد که گاهی مچ پا دچارصدمه می شود؟ تقریبا در هر ضربه تنیس بعد از دویدن ، ایستادن ناگهانی هست که نیروی چرخشی را به مچ پاها منتقل می کند و دو باره این عمل تکرار می شود. یکی از بیشترین صدمات بدنی در تنیس مربوط به مچ پا است .

یک چرخش در جهت غلط باعث درد مچ پا می شود و چنانچه پا ، زانو و مچ در یک راستا نباشند وقتی پا روی زمین قرار گرفته در طی زمان قطعا سائیدگی ناجور تاندن پیش می آید، خوشبختانه مچ پا یک مفصل محکمی است هم کار فرود آمدن به زمین را ممکن می کند و هم عامل ثبات است . در مچ پا دو استخوان ساق پا بهم وصل می شوند . این دو استخوان با ligament ها و تاندن بهم وصل اند.

سه بافت اتصال ligament در مچ پا محل آسیب هستند . وقتی بدنبال توپ می دوید هر گام غلط می تواند مفصل مچ را زیادی در یک جهت فشار دهد و کشش زیادی بافتهای اتصال دهنده رایج ترین مشکل تنیس است . سه گروه صدمه وجود دارد و آن هم بستگی به میزان صدمه دارد :

• دردناک

• بسیار دردناک

• فوق العاده دردناک

اغلب آسیب ها متوجه کنار یا بیرون مچ هستند ولی گاهی درون مچ آسیب می بیند که درمانش مشکلتر است . چنانچه مچ پایتان باد کرده است باید عکس اشعه x بگیرید تا پزشک مطمئن شود شکستگی وجود ندارد . حتی یک کشیدگی مچ چنانچه درمان نشود مچ پا رابرای همیشه بی ثبات خواهد کرد . معمول ترین مداوا استراحت ، یخ ، کمپرس و زانو در جای بلند است . خیلی ها توجه نمی کنند که چقدر زمان برای مداوا لازم است .

صدمه درجه 1 دو الی سه هفته صدمه درجه 2 یک الی دو ماه صدمه درجه 3 سه الی شش ماه .

بازیکنی که زودتر از موعد به زمین تنیس باز گردد، دچار تورم تاندن دردناک می شود ورم می تواند ناشی از پاره گیهای ریز تاندن باشد .

آسیب دیگر معمول در تنیس تاندن آشیل است که از پشت ساق پا تا مچ ادامه دارد، از آنجا که پاشنه آشیل بی انعطاف است در طی زمان وضع آن بدتر می شود ، آثار آن درد بعد از بازی و ورم پشت مچ پا است . در صورت پارگی تنها راه چاره جراحی است . بندرت لایه هایی از استخوان مچ پا کنده می شود ، آثار آن دردملایم در منطقه است ومعمولا با جراحی این ذرات بر داشته می شوند .

برای محافظت از بافتهای مچ پا حرکات کششی و قدرتی لازم هستند


منبع: وبلاگ دکتر فروغ

عکس برداری یا رادیوگرافی ساده مهمترین روش تصویربرداری است

یکی از ابزارهای مهمی که پزشک ارتوپد میتواند به کمک آنها بیماری های اندام را تشخیص دهد تصویربرداری است. به کمک روش های تصویربرداری پزشک معالج میتواند قسمت های مختلف اندام مثل استخوان, عضله، تاندون، عصب وغضروف را ببیند. اساسی ترین ابزار تصویربرداری رادیوگرافی ساده است.

در این روش، اندام مورد نظر روی یک فیلم رادیولوژی قرار میگیرد. شما برای مدت کوتاهی اندام خود را بیحرکت نگه میدارید و در این مدت اشعه ایکس یا رونتگن به اندام شما تابیده شده و سپس به فیلم رادیولوژی برخورد میکند. در این روند سایه استخوان اندام مذکور بر روی فیلم ایجاد میشود که پس از طی فرایندهای ثبوت و ظهور قابل رویت میشود.

مقدار اشعه ای که در این روش به بدن شما تابیده میشود اندک بوده و برای سلامتی شما ضرری ندارد. البته خانم های باردار باید قبل از انجام رادیوگرافی پزشک معالج را در جریان وضعیت بارداری خود قرار دهند. در سه ماهه اول بارداری در انجام رادیوگرافی باید احتیاط کرد. در بسیاری اوقات عکس برداری از اندام در دو یا چند جهت انجام میشود به این معنی که چند عکس از اندام از زاویه های مختلف گرفته میشود. گاهی اوقات پزشک معالج از اندام مقابل هم عکس برداری میکند تا آن را با عکس طرف مشکل دار مقایسه کند.

292 7 292 3
         یک دستگاه رادیوگرافی ساده                            یک تصویر رادیوگرافی ساده


منبع: ایران ارتوپد

پیوند استخوان و مواد جایگزین پیوند استخوان

یکی از درمان های معمول برای جوش نخوردن استخوان استفاده از پیوند استخوان یا گرافت استخوان Bone graft است. این روش ممکن است همراه با تثبیت استخوان ( استفاده از پیچ، پلاک یا نیل یا اکسترنال فیکساتور) یا به تنهایی بکار رود. در این روش استخوانی را که از محل دیگری تهیه شده است در محل جوش نخوردگی قرار میدهند. وجود این استخوان در محل، با مکانیسم های متفاوتی میتواند موجب تحریک جوش خوردگی استخوان شود. این استخوان از راه های گوناگون تهیه میشود.

 

پیوند استخوان چگونه موجب تحریک جوش خوردن شکستگی میشود

استخوان های پیوندی را از هر روشی که تهیه شده باشند معمولا خرد کرده (بجز روش انتقال استخوان با عروق خونی) و بصورت تکه هایی به ابعاد چند میلیمتری درآورده و این خرده های استخوان را در محل جوش نخوردگی میگذارند. در تمامی روش هایی که ذکر شد ( بجز روش انتقال استخوان با عروق خونی) استخوان در واقع مرده است. حتی در مواردی که استخوان را از بدن خود بیمار تهیه میکنند بعد از جدا شدن استخوان از محل اولیه چون خونرسانی آن قطع میشود سلول های استخوان میمیرند.

عامل عمده ایکه در پیوند های استخوانی موجب تحریک جوش خوردن میشود داربست استخوانی است که در استخوان پیوندی وجود دارد. سلول های زنده محل جوش نخوردگی بر روی این داربست رشد کرده و بتدریج داربست را جذب کرده، خود داربست جدیدی به جای آن میسازند. به زبان دیگر بتدریج و بعد از گذشت مدتی استخوان پیوند شده بطور کلی با استخوان جدیدی که در محل گیرنده ساخته میشود جایگزین میگردد.

عامل دیگری که در استخوان های گرفته شده از انسان ( چه خود فرد و چه فرد متوفی) وجود دارد پروتئین های خاصی است که در استخوان وجود دارد و موجب تحریک بیشتر سلول های محل گیرنده شده و آنها را وادار به تولید استخوان میکند. در روش انتقال استخوان همراه با عروق، استخوان در محل گیرنده زنده مانده و رشد میکند و خود را از طرفین به استخوان های جوش نخورده چسبانده و موجب جوش خوردن آنها میشود.

جایگرین های پیوند استخوان چه موادی هستند

جایگزین های پیوند استخوان یا Bone graft substitudes به موادی میگویند که بطور مصنوعی ساخته میشوند. جنس این مواد معمولا از هیدروکسی آپاتیت یعنی ماده معدنی اصلی سازنده استخوان است. ساختار فیزیکی این مواد را مانند استخوان طبیعی بصورت سه بعدی و اسفنجی و با خلل و فرج میسازند.

فایده این روش اینست که از بدن خود فرد، استخوانی خارج نمیشود و به این ترتیب طول عمل جراحی کاهش یافته، خونریزی حین جراحی که در زمان گرفتن استخوان از محل دهنده بوجود میاید ایجاد نمیشود، عوارض جراحی در محل دهنده مانند عفونت زخم جراحی ایجاد نمیشود. البته موفقیت این روش در جوش دادن محل جوش نخوردگی نسبت به روش های استفاده از استخوان کمتر است.

مواد دیگری که میتوان از آنها در تحریک جوش خوردن استفاده کرد پروتئین هایی به نام Bone morphogenic protein هستند که با تزریق آنها در محل جوش نخوردگی میتوان سلول های محل را تحریک به استخوان سازی کرد.

 

منبع: ایران ارتوپد