فیزیوتراپی و درمان فـتق دیسک کمـر

در فتق دیسک کمر عضلات کمری به اسپاسم فرو می‌روند و گودی کمر کمتر و تقریبا صاف می‌شود پس فیزیوتراپ باید تلاش کند تا اسپاسم عضلات را از بین ببرد. بیمار را به صورت طاق‌باز و روی شکم خوابانده و دست‌ها را در پهلو قرار می‌دهیم و به بیمار می‌گوییم نفس عمیق بکشد و نفس را در سینه نگه دارد و بعد آهسته نفس را از دهان بیرون دهد.

با این تنفس عمیق و آرام شکم حرکت می‌کند و عضلاتی که باعث سفتی ناحیه کمر شده بودند بدون اینکه روی کمر فشار وارد آید شل می‌شوند.به این ترتیب عضلات ناحیه کمر را به‌طور غیرمستقیم آزاد می‌کنیم.

در مرحله دوم به بیمار می‌گوییم در همان حالت خوابیده آرنج را خم کند و کف دست‌ها را روی زمین قرار داده، سپس به اندازه بازو بلند شود و تاکید می‌کنیم که عضلات لگن و ستون‌فقرات را وارد انقباض نکند و از ۱۰۰۱ تا ۱۰۱۰ بشمارد.

در مرحله بعد از بیمار می‌خواهیم کف دست‌ها را روی زمین قرار دهد و بنشیند تا گودی کمر را به ۳۰ درجه برساند. این کار را باید به طور مرتب انجام دهند. همان‌طور که می‌دانیم فتق دیسک کمر جانبی پشتی است و با فیزیوتراپی فتق را به طرف جلو می‌فرستیم.

ü        اگر درد بیمار بیش از ۳ ماه طول بکشد یعنی مزمن شده است و درمان هم به مراتب سخت‌تر می‌شود. متاسفانه بعد از ۳ ماه عضلات آتروفی شده و شاهد تغییر فرم در پا خواهیم بود.

ü        تمرین‌های درست فیزیوتراپ وقتی است که درد به تدریج کم شده و به طرف مرکز حرکت کند یعنی اگر درد بیمار در ناحیه پاست به زانو و سپس به کمر برسد. وخیم‌ترین وضعیت در تمرین‌های نادرست وقتی است که کمر بهبود یافته و درد پا شروع شود.

 

 

فتق ديسک کمر چه درمانهايی دارد؟

درمان براساس شدت بيماری دیسک کمر فرق می كند. در موارد شديد كه بيرون زدگی ديسک بزرگ است و سبب فلج اندام های تحتانی و يا بي اختياری در دفع ادرار يا مدفوع مي شود، جراحي بايد به سرعت انجام شود

در مواردي كه با فتق ديسک کمر فلج مختصری ايجاد شده است، اما بتدريج ميزان فلج رو به افزايش است نيز بايد فوری جراحی صورت بگيرد.

در ساير موارد بیماران دیسک کمر،معمولاً به مدت يك هفته تا 10 روز استراحت نسبی توصيه می شود.

طي اين مدت بيمار بايد از نشستن حتي الامكان پرهيز كند و از خم و راست شدن و برداشتن اشياي سنگين يا رانندگي نيز دوری نمايد.

معمولاً طی اين مدت به بيمار داروهای مسكن تجويز مي شود. اغلب بيماران مبتلا به دیسک کمر طی اين مدت 10 روزه، بهبود قابل توجهی پيدا می كنند.

مي توان بعد از  10  تا  14 روز از زمان شروع بيماری دیسک کمر، برای بيمارورزشهای مخصوصی را تجويز نمود

كه  آب درمانی و راه رفتن در آب در قسمت كم عمق استخر مي باشد و نيز نرمشهای كششی برای عضلات كمر و شكم نيز برای بیماران مبتلا به دیسک کمر مفيد است.

مي توان از فيزيوتراپی نيز در بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر نیز سود جست.

تأثير روشهای درمانی نظيرطب سوزنی ، حجامت، استفاده از زالو و داغ كردن ثابت نشده است.

روشهای درمانی «كايروپراكتيک» در ديسک كمر ممكن است خطرناک باشد و در درصد كمی از بيماران ممكن است سبب تشديد علايم شود.

اگر 4 تا 6 هفته از درمان بيمار مبتلا به فتق ديسك كمر بگذرد و بيمار همچنان درد شديدي بخصوص در پاها احساس كند

يا فلج خفيف، اما پايداري در اندام تحتاني وجود داشته باشد به طوري كه بيمار نتواند فعاليتهاي روزمره خود را بخوبي انجام دهد، انجام جراحي توصيه مي شود.