مصرف کورتون در شیمی درمانی و یا درمان لوپوس یا ام اس و سیاه شدن سر استخوان ران


کورتیکواستروئیدها که به اختصار به آنها کورتون میگویند نام عمومی برای دسته ای از داروها است که در درمان بسیاری از بیماری های روماتیسمی و خودایمنی، سرطان ها، بعد از پیوند اعضاء و بعضی بیماری های عصبی کاربرد دارد.پردنیزون، پردنیزولون، دگزامتازون و بتامتازون، تریامسینولون، دپومدرول، سولومدرول جزو این دسته دارویی هستند.

درشیمی درمانی بیماری های مبتلا به سرطان معمولا چند دارو به همراه هم برای بیمار استفاده میشود. یکی از این داروها کورتون است. در درمان حملات بیماری ام اس هم از کورتون ها برای پالس تراپی استفاده میشود. در کنترل بسیاری از بیماری های روماتیسمی مانند روماتیسم مفصلی و بیماری لوپوس یکی از داروهای مورد استفاده کورتون است.

یکی از عوارض مصرف کورتون نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران میباشد. علت سیاه شدن سر استخوان ران نرسیدن خون به استخوان است ولی اینکه کورتون چگونه موجب نرسیدن خون به سر استخوان ران میشود به درستی شناخته شده نیست. کورتون ها داروهای قوی با اثرات جانبی زیادی هستند و پزشک ها معمولا در استفاده از آن احتیاط میکنند. کورتون باید فقط در بیمارانی مصرف شود که واقعا به آن احتیاج دارند و جایگزینی نداشته باشد.

      2187
                         آسیب سر استخوان ران بدنبال نکروز
 

متاسفانه بعضی افراد برای چاق شدن مبادرت به مصرف کورتون میکنند که موجب لطمات جبران ناپذیری در آنها میشود. همچنین همراه با بعضی موارد مخدر غیرقانونی ترکیبات کورتون وجود دارد.

وقتیکه بدنبال مصرف کورتون سر استخوان ران سیاه شد حتی با قطع مصرف آن، عارضه بوجود آمده بهبود نمیابد. نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران در ناحیه لگن موجب بروز درد و محدودیت حرکتی در مفصل ران میشود. در بعضی از بیماران این علائم ممکن است بتدریج فروکش کند ولی در اکثر بیماران سر استخوان ران تغییر شکل داده و بدنبال آن مفصل ران دچار  ساییدگی و آرتروز  میشود. این ارتروز پیشرونده بوده و درد بیمار بتدریج بیشتر میگردد.

در مواردی که درد لگن بیمار زیاد بوده و بیماری پیشرفت کرده باشد درمان با استفاده از تعویض مفصل ران   صورت میگیرد.

کلا در هر بیماری که تحت شیمی درمانی قرار گرفته و یا به علت ابتلا به بیماری های روماتیسمی و یا ام اس و یا هر بیماری دیگر کورتون دریافت کرده است و همچنین کسانی که سابقه مصرف موارد مخدر دارند باید به فکر نکروز یا سیاه شدگی سر استخوان ران بود. درد مفصل ران و درد لگن در این افراد ممکن است نشانه بروز نکروز باشد. در این بیماران برای تشخیص زود هنگام این بیماری میتوان از ام آر آی استفاده کرد.

 

درمان لوپوس

سیر بیماری لوپوس چگونه است

بیماری لوپوس  معمولا سیر مزمنی دارد ولی گاهی اوقات ناگهان شدت علائم برای چند هفته زیاد میشود و سپس بعد از مدتی مجددا علائم بیمار فروکش میکند. این حملات افزایش شدت علائم بیماری در طول زندگی بیمار به کرات تکرار میشود.

 

636 6

قرمزی بال پروانه ای در گونه های یک بیمار مبتلا به لوپوس

  
 
       

تشخیص لوپوس چگونه است

پزشک بعد از صحبت با بیمار و معاینه وی آزمایشاتی انجام میدهد.

  • آزمایش خونی اندازی گیری آنتی بادی ضد هسته Antinuclear antibody در اغلب بیماران مثبت است.
  • آزمایش خونی اندازه گیری آنتی بادی Anti-doubled stranded DNA هم در اغلب بیماران مثبت میشود

بعد از تشخیص بیماری بطور مرتب خون و ادرار بیمار آزمایش میشود.

 

636 5

فنومن رینود بصورت رنگ پریدگی و سفید شدن نوک انگشتان

درمان لوپوس چیست

لوپوس درمان نمیشود بلکه کنترل و مدیریت میشود. بیماران باید بطور مرتب به پزشک مراجعه کنند و تحت نظر باشند. پزشک معالج برحسب وضعیت بیماری نوع درمان ها را بطور مرتب تغییر میدهد. مهمترین اقدامات درمانی در لوپوس عبارتند از
 

  • داروهای ضد التهاب : داروهای ضد التهاب مثل ایندومتاسین، بروفن، سلکسیب و پیروکسیکام، ملوکسیکام، مفنامیک اسید، ناپروکسن و یا مفنامیک اسید هستند که درد مفاصل و عضلات بیمار را کاهش میدهند
  • هیدروکسی کلروکین Hydroxychloroquine : در درمان ضایعات پوستی، احساس خستگی و درد مفاصل بکار برده میشود. بعد از شروع مصرف این دارو اثر آن معمولا پس از 12-6 هفته ظاهر میشود. ممکن است لازم شود این دارو برای مدت های طولانی مصرف شود. گاهی اوقات این دارو روی چشم اثر نامطلوب دارد پس بیمارانی که این دارو را مصرف میکنند باید معاینه چشم پزشکی شوند.
  • کورتیکوستروئید : مصرف کورتیکوسترویید یا کورتن در موارد شدید بیماری است.
  • داروهای ضعیف کنند سیستم ایمنی : مانند آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و میکوفنولات در بعضی از مبتلایان به لوپوس مصرف میشوند. این داروها سیستم دفاع ایمنی بدن را تضعیف میکنند و مصرف آنها احتمال بروز عفونت در بیماران را بیشتر میکند.

 

بیماران مبتلا به لوپوس ممکن است به علت مصرف کورتن دچار نکروز سر استخوان ران شوند. این نکروز ممکن است نیاز به عمل جراحی دکمپرشن یا در موارد پیشرفته نیاز به تعویض مفصل ران داشته باشد.

بیماران مبتلا به لوپوس باید تا حد ممکن از تابش نور خورشید دوری کنند چون آفتاب موجب تشدید بیماری آنها میشود. این بیماران باید بسیار بیش از دیگران مراعات کنند تا دچار عفونت در جایی از بدن نشوند و از تماس با بیماران عفونی اجتناب کنند. در حالت شدید بیماری بارداری برای بیمار توصیه نمیشود و مصرف بعضی از داروهای ضد بارداری هم برای این بیماران مضر است.

 

منبع : ایران ارتوپد

لوپوس‌ اریتماتوی‌ منتشر (اس‌.ال‌.ای)

لوپوس‌ اریتماتوی‌ منتشر یک‌ بیماری‌ التهابی‌ بافت‌ همبند. لوپوس‌ بیماری‌ ارثی‌ یا سرطانی‌ نیست‌. این‌ بیماری‌ بافت‌ همبند (کلاژن‌) را که‌ در بسیاری‌ اعضای‌ بدن‌ از قبیل‌  مفاصل‌، پوست‌، کلیه‌، مغز، قلب‌ و ریه‌ وجود دارد درگیر می‌سازد.

لوپوس‌ اریتماتوی‌ منتشر در همه‌ سنین‌ و هر دو جنس‌ بروز می‌کند، ولی‌ 90% موارد آن‌ در خانم‌های‌ سنین‌ 50-30 سال‌ رخ‌ می‌دهد.

ـ علایم‌ شایع‌:
علایم‌ لوپوس‌ به‌طور مکرر شعله‌ور شده‌ و سپس‌ فروکش‌ می‌نماید. حملات‌ آن‌ معمولاً شامل‌ تب‌ و خستگی‌ به‌ اضافه‌ چهار علامت‌ از علایم‌ زیر می‌باشد:

۱. بثور پوستی‌، معمولاً بر روی‌ گونه‌ها
۲. زخم‌های‌ دهانی‌
۳. قرمزی‌ کف‌ دست‌ و پا
۴. ورم‌ صورت‌ و ساق‌ها
۵. ضربان‌ قلب‌ سریع‌ یا نامنظم‌
۶. کوتاهی‌ نفس‌
۷.  درد  سینه‌
۸. ریزش‌ مو
۹. بزرگی‌ گره‌های‌ لنفاوی‌
۱۰. وجود پروتئین‌ در ادرار
۱۱. افزایش‌ حساسیت‌ نسبت‌ به‌ آفتاب‌
۱۲. کم‌خونی‌
۱۳. تغییرات‌ روانی‌ از قبیل‌ روان‌پریشی‌ (سایکوز)
۱۴.  درد  مفصلی‌ همراه‌ قرمزی‌، تورم‌ و احساس‌  درد  با لمس‌، ولی‌ بدون‌ تخریب‌ و تغییر شکل‌ مفصلی‌

ـ علل‌ بیماری:
علت‌ دقیق‌ آن‌ نامشخص‌ است‌، ولی‌ احتمالاً یک‌ اختلال‌ خودایمنی‌ است‌. در اختلالات‌ خودایمنی‌، دستگاه‌ ایمنی‌ بدن‌ به‌طور غیرطبیعی‌ بر ضد بافت‌های‌ طبیعی‌ خود عمل‌ می‌کند.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
استرس‌، مصرف‌ داروهایی‌ نظیر هیدرالازین‌، پروکائین‌ آمید، متیل‌ دوپا و کلرپرومازین‌، عوامل‌ ژنتیک‌. میزان‌ بروز آن‌ در بعضی‌ نژادها مثل‌ سیاهپوستان‌ و آسیایی‌ها بالاتر است‌.

ـ پیشگیری‌:
در حال‌ حاضر قابل‌ پیشگیری‌ نیست‌.

ـ عواقب‌ موردانتظار:
لوپوس‌ در حال‌ حاضر غیرقابل‌ علاج‌ محسوب‌ می‌گردد. خصوصیت‌ این‌ بیماری‌ دوره‌های‌ فروکش‌ و عود علایم‌ است‌. این‌ بیماری‌ طول‌ عمر مورد انتظار را کاهش‌ می‌دهد، ولی‌ علایم‌ آن‌ برای‌ سال‌ها قابل‌ تسکین‌ یا کنترل‌ است‌. براساس‌ مقالات‌ پزشکی‌ مواردی‌ از بهبود غیرمنتظره‌ بیماری‌ گزارش‌ شده‌ است‌. تحقیقات‌ علمی‌ درباره‌ علل‌ و درمان‌ این‌ بیماری‌ ادامه‌ دارد و این‌ امید وجود دارد که‌ درمان‌هایی‌ مؤثرتر و نهایتاً علاج‌بخش‌ ارایه‌ گردند.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
پنومونی‌ [ ذات‌الریه‌ ] باکتریایی‌ یا ویروسی‌، اختلال‌ عملکرد کلیه‌، پریکاردیت‌، تشنج‌، پرفشاری‌ خون‌، لوپوس‌ گاهی‌ با سایر اختلالات‌ خودایمنی‌ نظیر آرتریت‌، دیابت‌ و کم‌کاری‌ تیرویید همراه‌ است‌.

ـ درمان‌:
۱. بیماران‌ دارای‌ علایم‌ مبهم‌ و عودکننده‌ ممکن‌ است‌ لازم‌ باشد قبل‌ از مطرح‌ کردن‌ تشخیص‌ نهایی‌ در مورد آنها به‌طور طولانی‌مدت‌ تحت‌ نظر قرار گرفته‌ و بررسی‌های‌ مکرر در آنها انجام‌ شود. آزمایش‌های‌ پادتن‌های‌ ضدهسته‌، فرمول‌ شمارش‌ خون‌ و سرعت‌ رسوب‌ گلبول‌های‌ قرمز خون‌ ممکن‌ است‌ به‌ تشخص‌ کمک‌ کند.

۲. اقدام‌ فوری‌ به‌ درمان‌ طبی‌ در مورد هرگونه‌ عفونت‌.

۳. اجتناب‌ از مصرف‌ هر نوع‌ واکسن‌ یا دارو بدون‌ توصیه‌ پزشک‌. واکسیناسیون‌ یا برخی‌ داروها ممکن‌ است‌ سبب‌ عود علایم‌ یا تشدید علایم‌ موجود گردد.

۴. حساسیت‌ به‌ نور خورشید در برخی‌ بیماران‌ ممکن‌ است‌ بروز کند. در این‌ صورت‌ از مواجهه‌ با آفتاب‌ خودداری‌ کرده‌ یا از کلاه‌، عینک‌ آفتابی‌، ترکیبات‌ ضدآفتاب‌ و لباس‌های‌ آستین‌ بلند برای‌ حفاظت‌ پوست‌ در برابر آفتاب‌ استفاده‌ کنید.

۵. برای‌ کاهش‌  درد  مفصلی‌ از کمپرس‌ گرم‌ یا سرد استفاده‌ کنید.

۶. استرس‌ را در زندگی‌ خود مهار کنید. روش‌های‌ آسوده‌سازی‌ را فراگرفته‌ یا در صورت‌ لزوم‌ با متخصص‌ مربوطه‌ مشورت‌ نمایید.

۷. در خانم‌ها، بارداری‌ بدون‌ مشاوره‌ پزشکی‌ ممنوع‌ است‌. بارداری‌ ممکن‌ است‌ مشکلاتی‌ را برای‌ مادر و کودک‌ متولد نشده‌ ایجاد نماید.

ـ داروها:
داروهای‌ سرکوبگر ایمنی‌، استروییدها، داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیراستروییدی‌ و داروهای‌ ضدمالاریا. این‌ داروها باعث‌ تسکین‌ علایم‌ می‌شوند و علاج‌بخش‌ نیستند.

ـ فعالیت‌:
تا حد امکان‌ به‌ فعالیت‌ طبیعی‌ خود ادامه‌ دهید اگرچه‌ ممکن‌ است‌ استراحت‌ بیش‌ از میزان‌ معمول‌ لازم‌ باشد. تمرین‌های‌ ورزشی‌ فعالانه‌ به‌ حفظ‌ محدوده‌ حرکت‌  مفاصل‌ در حد طبیعی‌ کمک‌ می‌کند. درمان‌های‌ فیزیکی‌ ممکن‌ است‌ توصیه‌ گردد.

ـ رژیم‌ غذایی‌:
در صورت‌ درگیری‌ کلیه‌ یا قلب‌، محدودیت‌ مصرف‌ نمک‌ لازم‌ است‌؛ در غیر این‌ حالت‌، رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید:
۱. اگر دچار علایم ‌ جدید و غیرقابل توجیه‌ شده اید‌. داروهای‌ تجویزی‌ ممکن‌ است‌ با عوارض‌ جانبی‌ همراه‌ باشند.

۲. تب‌ 3/38 درجه‌ سانتیگراد یا بالاتر، وجود خون‌ در ادرار، کوتاهی‌ نفس‌،  درد  سینه‌، دفع‌ مدفوع‌ خونی‌ و  درد  شدید شکم‌ یا هر نوع‌ بیماری‌ تب‌دار.

منبع:ن
یاز روز