آرتریت روماتوئید

درمان آرتریت روماتوئید

متاسفانه هنوز هیچ درمان قطعی‌ای برای بیماری آرتریت روماتوئید وجود ندارد. هدف اصلی درمان‌های فعلی، کاهش التهاب مفصل و درد آن و افزایش عملکرد مفصل و همچنین به حداقل رساندن میزان تخریب و یا جلوگیری از تخریب سطح مفصلی ناشی از التهاب است. درمان بیماری آرتریت روماتوئید هر چه زودتر انجام شود، تاثیر بهتری دارد و از عوارض بعدی آن جلوگیری می‌شود. درمان قدرتمند از همان ابتدای بیماری باعث می‌شود مفاصل عملکرد خود را حفظ کنند و از تخریب آنها در سال‌های بعد هم جلوگیری شود این مساله باعث می‌شود در سایر نقاط بدن هم بیماری اثر کمتری بگذارد.
بهترین روش درمان رماتیسم مفصلی یک نوع درمان ترکیبی است. ترکیب داروهای مختلف همراه با استراحت کافی، ورزش‌هایی که به قدرت مفاصل کمک می‌کنند و استفاده از محافظ روی مفاصل و همچنین آموزش‌های لازم به بیمار و خانواده‌اش می‌تواند بهترین روش درمان باشد.

دارویی که به بیمار داده می‌شود به مسائل مختلفی ربط دارد. شدت بیماری تعداد مفاصل درگیر، سلامت عمومی بیمار، سن و سال و حتی شغل بیمار در نوع دارویی که او باید دریافت کند موثرند.
به طور کلی دو نوع دارو برای درمان رماتیسم مفصلی تجویز می‌شود. دسته اول داروهایی که التهاب را کم می‌کنند و درد را از بین می‌برند و از این طریق جلوی تخریب را می‌گیرند و دسته دوم داروهایی که جلوی عوارض آرتریت روماتوئید را از طریق مکانیسم‌های دیگری می‌گیرند.

از دسته اول معمولا داروهایی مثل آسپرین، ناپروکسن، ایبوپروفن تجویز می‌شود اما در صورت شدت یافتن بیماری اغلب برای بیمار کورتون تجویز می‌شود. قرص پرونیزوسون یا تجویز داخل مفصلی کورتون که توسط پزشک انجام می‌شود با سرکوب سیستم ایمنی به سرعت جلوی التهاب را می‌گیرد. با توجه به عوارض کورتون مقدار این دارو باید دقیقا توسط پزشک تنظیم شود. از داروهای دسته دوم هم می‌توان هیدروکسی کلروکین و متوتروکسات را نام برد. داروهای جدیدتری با عوارض کمتر هم به عنوان درمان‌های جدید رماتیسم مفصلی به بازار عرضه شده‌اند و در حال امتحان روی بیماران هستند.

با توجه به ناشناخته بودن علت اصلی بیماری هر بار که موضوع جدیدی در مورد این بیماری مشخص می‌شود درمان جدیدی هم براساس آن ارائه می‌شود و باعث می‌شود بیماری بهتر کنترل شود.
به غیر از درمان دارویی که جزو اصلی روند درمان است. درمان‌های حمایتی مثل فیزیوتراپی، آب‌درمانی،‌کاردرمانی و استفاده از محافظ‌ها و... هم برای درمان آرتریت روماتوئید لازم است. به غیر از اینها کم کردن وزن و روان‌درمانی هم از درمان‌های حمایتی دیگر محسوب می‌شوند.
با توجه به طولانی بودن و مزمن بودن بیماری و اینکه روند تخریب مفصل ممکن است در سال‌های بعد خود را نشان بدهد باید از همان مرحله اول بیماری درمان را منظم انجام داد تا جلوی این اتفاق گرفته شود. عوارض درمان و داروهای مصرفی هم از مسائل ناراحت‌کننده‌ای است که باید توسط بیمار تحمل شود و در صورت شدت پیدا کردن به پزشک مراجعه کند. بیمار به هیچ وجه نباید خودسرانه و به‌خاطر عوارض مصرف داروهایش را قطع کند.

علت آرتریت روماتوئید

با اینکه علت اصلی بیماری هنوز مشخص نشده است اما بعضی فاکتورهایی که ممکن است احتمال ابتلا را در افراد بالا ببرند از سوی دانشمندان معرفی شده‌اند.
ژنتیک نقش موثری در این بیماری دارد. ژن‌های خاصی که باعث به وجود آمدن این علائم می‌شوند در بیماران شناخته شده‌اند.
فاکتورهای محیطی از عوامل دیگرند، بسیاری معتقدند چیزی باید باعث شعله‌ور شدن بیماری در فرد شود که احتمال در محیط وجود دارد. هنوز این فاکتورهای محیطی مشخص نشده‌اند.
رژیم غذایی خاص و بعضی بیماری‌های عفونی یا ویروسی هم از عوامل خطر ابتلا به بیماری آرتریت روماتوئید هستند. آرتریت روماتوئید نژادهای مختلف را به یک میزان مبتلا می‌کند اما سن و جنس نقش موثری را در ابتلا دارند. این بیماری خانم‌ها را سه برابر بیشتر از آقایان مبتلا می‌کند و در سنین ۴۰ تا ۶۰ سال هم شیوع بیشتری دارد. در بعضی خانواده‌ها هم این بیماری در بین اعضای آن شیوع دارد که می‌تواند نشان‌دهنده نقش ژنتیک در ابتلای آن باشند.

گیاهان موثر بر بیماریهای مفاصل و استخوان

زردچوبه

زردچوبه،‌ادویه اي است که در پودر کاري(زردچوبه هندي) موجود است. ماده فعال دارويي آن، رنگدانه‌اي به نام "کورکومين" است که سبب ايجاد رنگ زرد در خردل، آبگوشت يا ساير غذاها مي‌گردد.

آزمايش هاي باليني اثربخشي زردچوبه براي درمان استئوآرتريت(التهاب مفاصل) را مورد ارزيابي قرار نداده‌اند، با اين حال برخي تحقيقات بالينيِ مقدماتي نشان مي‌دهد که ممکن است زردچوبه علايم آرتريت روماتوئيد را کاهش دهد.

زردچوبه به عنوان يک ادويه غذايي، بي‌خطر است و به نظر مي‌رسد اگر در کوتاه‌مدت و به عنوان دارو نيز به کار گرفته شود، بي‌خطر بوده و به خوبي تحمل مي‌شود. با اين حال، تا زماني که شواهد باليني قابل اعتماد در دست نيست، مصرف زردچوبه براي درمان استئوآرتريت توصيه نمي‌شود.

زنجبيل (Ginger)

زنجبيل ترکيبي است که براي درمان "بيماري حرکت"( motion sickness) "بیماری صبحگاهی"(morning sickness) به خوبي شناخته شده است.

همچنين سابقه استفاده از آن براي درمان بيماري‌هاي روماتيسمي نظير استئوآرتريت و آرتريت روماتوييد وجود دارد.

زنجبيل ممکن است با مهار يک سري از آنزيم ها در بدن، خواص ضد التهابي داشته باشد. همچنين امکان دارد ساخت پروستاگلاندين‌هاي التهابي را کاهش دهد.

کرفس 

در طب سنتی اروپا یک داروی مهم برای درمان مشکلات آرتروزی و روماتیسمی است که در آن مفاصل، عضلات و تاندون ها متورم و سفت شده و دچار درد می گردند. دانه های کرفس حاوی یک روغن فرار (اسانس) است که باعث تحریک کلیه ها به دفع مواد زاید از بدن می شود.

بطور خاص، می توان از عملکرد خوب کرفس در حذف نمکهای اورات از بدن اشاره کرد که اغلب باعث التهاب و سفتی در سیستم عضلانی و اسکلتی می شوند. دانه های کرفس برای درمان درد و سفتی عضلات به خصوص در اوایل صبح و بعد از بیداری به خوبی اثر دارند.

بذر کرفس همچنین برای دفع مایعاتی که در اثر آرتریت در مفاصل تجمع کرده اند نیز مفید می باشد. نقرس، یکی از مهمترین علائم این عارضه (آرتریت) است که می توان برای درمان و جلوگیری از عود آن از بذر کرفس استفاده کرد.

گیاه بابا آدم

گیاه بابا آدم را می توان در هر موقعیتی که بدن نیاز به یک دفع سریعتر موارد زاید دارد استفاده کرد. شرایطی مثل آکنه، کورک، اگزما، آرتریت، فیبرومالژی و التهاب لوزه از جمله شرایطی هستند که نیاز به داروهایی دارند که بتواند مواد زاید را از سلولها دفع کند. لذا این گیاه (بابا آدم) با تسریع دفع مواد زاید از بدن و جلوگیری از تجمع مایعات در مفاصل می تواند به درمان بیماری نقرس و آرتریت کمک کند.

شیرین بیان

قدرت ضد التهابی شیرین بیان می تواند در از بین بردن حالتهایی نظیر خشکی، داغی و درد عضلات و مفاصل مؤثر باشد. شیرین بیان با روشی که زیاد با عملکرد سایر استروئیدها متفاوت نیست، به تعدیل التهاب مزمن و شرایطی مانند آرتریت روماتوئید و polymyalgia کمک می کند

روغن دانه ی انگور فرنگی

روغن دانه ی انگور فرنگی مثل روغن گل مغربی دارای مقادیر بالایی از اسیدهای چرب امگا-6 است که می تواند برای کنترل التهاب در بیماریهایی نظیر آرتریت روماتوئید و ام اس (Multiple Sclerosis) مفید باشد.

میوه تمر هندی

میوه تمر هندی قابلیت دسترسی ایبوپروفن را در بدن بالا می برد و می توان از آن در بیماریهای آرتریتی برای کاهش میزان مصرف داروهای آسپرینی استفاده کرد.

منبع:  تبیان و شبکه خبری گیاهان دارویی