استئو آرتريت يا ساييدگي زانو

شايع ترين مفصلي که دچار ساييدگي مي شود زانو است.درد زانو در ميان مردم بسيار شايع است. به ويژه در بين افراد چاق و سن بالا بيشتر مشاهده مي شود.
اين بيماري ناشي از روند فرسودگي است که به طور طبيعي و بالا رفتن سن ايجاد مي شود،  البته تقريبا هميشه عواملي وجود دارند که موجب تسريع اين روند مي شوند. شايعترين عامل چاقي است که اثر سو» بر روي زانو دارد ولي چنين اثري را بر روي ران و مچ پا ندارد.

عوامل مساعد کننده ديگر عبارتند از شکستگي هايي که سبب ناهمواري سطوح مفصلي مي گردد. بيماري قلبي که باعث آسيب ديدن غضروف مفصلي شود از جمله آنها مي توان روماتیسم مفصلی  عفونت هاي مفصلي زانو پارگي منيسک ها و غيره... را نام برد. در يک راستا نبودن استخوان ران و استخوان درشت ني که در نزديک يا دور شدن زانوها از هم ديده مي شود. 

در اين بيماري غضروف مفصلي فرسايش يافته استخوان زير آن سخت شده رشد آن در کناره هاي مفصلي سبب ايجاد خارهاي استخواني مي گردد که مشخصه بيماري است.

علائم بيماري

معمولا بيمار يک خانم چاق مسن است که از درد زانو شاکي است. در اغلب موارد هر دو زانو گرفتار هستند. درد مفصل بتدريج افزايش مي يابد و پس از فعاليت غيرعادي بدتر مي شود. حرکات زانو تا حدودي محدود شده و با صدايي شبيه خرد شدن همراه هستند . ورم مفصل مگر از فعاليت شديد ديده نمي شود . در يک نگاه عضله چهار سرران تحليل رفته است . در موارد شديد بيماري زانو خم شده و تغيير شکل به صورت دور يا نزديک شدن زانوها از هم ايجاد مي شود.

تشخيص بيماري

پزشکان معمولا بيماري را با انجام يک راديو گرافي ساده زانو تشخيص مي دهند. باريک شدن فضاي مفصلي که در اکثر مفاصل بدن نشانه سائيدگي است، در مورد زانو، اغلب تا مراحل پيشرفته بيماري قابل مشاهده نيست.
اولين نشانه بارز سائيدگي زانو تيز يا زائده دار شدن کناره هاي مفصل بويژه دور کشکک و استخوان درشت ني است. بعدا کاهش فضاي مفصلي ايجاد شده و خارهاي استخواني در کناره هاي مفصل تشکيل مي شوند. 

درمان بيماري

با وجود آنکه تغيير ساختماني مفصل غيرقابل برگشت است. اما معمولا درمان علامتي درد تخفيف درد موثر است. موثرترين روش فیزیوتراپی است که ورزش هاي سنگين به منظور تقويت عضله چهار سر ران انجام مي دهند. گرما درماني موضعي را نيز بکار مي برند اما کمتر از ورزش اهميت دارد.
لازم به ذکر است که استحکام زانو بستگي به عضله چهار سرران دارد و در صورت قوي بودن اين عضله ، حتي با وجود سائيدگي واضح ممکن است هيچ علامتي وجود نداشته باشد. 

علاوه بر اينها پزشکان از داروهاي مسکن و ضد التهاب نيز استفاده مي کنند.
در موارد پيشرفته سائيدگي زانو که همراه با درد شديد دائمي و تغيير شکل مفصل مشاهده مي شود عمل جراحي توصيه مي شود.  

 

منبع:وبلاگ دکتر هاشمی

استئو آرتريت يا ساييدگي زانو

شايع ترين مفصلي که دچار ساييدگي مي شود زانو است. درد زانو در ميان مردم بسيار شايع است. به ويژه در بين افراد چاق و سن بالا بيشتر مشاهده مي شود. 
اين بيماري ناشي از روند فرسودگي است که به طور طبيعي و بالا رفتن سن ايجاد مي شود،  البته تقريبا هميشه عواملي وجود دارند که موجب تسريع اين روند مي شوند. شايعترين عامل چاقي است که اثر سو» بر روي زانو دارد ولي چنين اثري را بر روي ران و مچ پا ندارد.
عوامل مساعد کننده ديگر عبارتند از شکستگي هايي که سبب ناهمواري سطوح مفصلي مي گردد. بيماري قلبي که باعث آسيب ديدن غضروف مفصلي شود از جمله آنها مي توان روماتيسم مفصلي،  عفونت هاي مفصلي زانو پارگي منيسک ها و غيره... را نام برد. در يک راستا نبودن استخوان ران و استخوان درشت ني که در نزديک يا دور شدن زانوها از هم ديده مي شود. 
در اين بيماري غضروف مفصلي فرسايش يافته استخوان زير آن سخت شده رشد آن در کناره هاي مفصلي سبب ايجاد خارهاي استخواني مي گردد که مشخصه بيماري است.

علائم بيماري

معمولا بيمار يک خانم چاق مسن است که از درد زانو شاکي است. در اغلب موارد هر دو زانو گرفتار هستند. درد مفصل بتدريج افزايش مي يابد و پس از فعاليت غيرعادي بدتر مي شود. حرکات زانو تا حدودي محدود شده و با صدايي شبيه خرد شدن همراه هستند . ورم مفصل مگر از فعاليت شديد ديده نمي شود . در يک نگاه عضله چهار سرران تحليل رفته است . در موارد شديد بيماري زانو خم شده و تغيير شکل به صورت دور يا نزديک شدن زانوها از هم ايجاد مي شود.

تشخيص بيماري

پزشکان معمولا بيماري را با انجام يک راديو گرافي ساده زانو تشخيص مي دهند. باريک شدن فضاي مفصلي که در اکثر مفاصل بدن نشانه سائيدگي است، در مورد زانو، اغلب تا مراحل پيشرفته بيماري قابل مشاهده نيست.
اولين نشانه بارز سائيدگي زانو تيز يا زائده دار شدن کناره هاي مفصل بويژه دور کشکک و استخوان درشت ني است. بعدا کاهش فضاي مفصلي ايجاد شده و خارهاي استخواني در کناره هاي مفصل تشکيل مي شوند. 
درمان بيماري

با وجود آنکه تغيير ساختماني مفصل غيرقابل برگشت است. اما معمولا درمان علامتي درد تخفيف درد موثر است. موثرترين روش فيزيوتراپي است که ورزش هاي سنگين به منظور تقويت عضله چهار سر ران انجام مي دهند. گرما درماني موضعي را نيز بکار مي برند اما کمتر از ورزش اهميت دارد. 
لازم به ذکر است که استحکام زانو بستگي به عضله چهار سرران دارد و در صورت قوي بودن اين عضله ، حتي با وجود سائيدگي واضح ممکن است هيچ علامتي وجود نداشته باشد. 
علاوه بر اينها پزشکان از داروهاي مسکن و ضد التهاب نيز استفاده مي کنند. 
در موارد پيشرفته سائيدگي زانو که همراه با درد شديد دائمي و تغيير شکل مفصل مشاهده مي شود عمل جراحي توصيه مي شود.